Kategori: Türk Şiiri

yüzmeyi öğrenmeden öldürülen oğullar

bin odalı sarayda kaç ayna lazım olurkaç okur yazar yatar paspasının altında birden bine sayarmışım okumayı bilmezkenokumadan boğulan ne çok akranım oldusağ kalanların hepsi ne de çok benim gibi!ciğere basılan suyun dehşetini bilmeyengünde bin yalan için ayda bir kan şerbetiherkes her şeyi kurt gibi bilir demişti babamböyle olurmuş demek kötülüğün kemalikaç tövbe eksiğim var yutkunma …

Devamını oku

Bundan İbaret

Anneannem için “İki kızım var” dedi, “benim.Ve ben” dedi, “onları büyüttüm.Bundan ibarettir hayatım. Yaşam beni kızlarımla aramagirdiği ölçüde ilgilendirdi,tehdit ettiği ölçüde bizleri. Olan ve olabilecekher şeye karşı korudum onları.Acılardan uzak tutabilmek, hayal kırıklığından, kaygılardan,kırgınlıktan esirgemek istedim kızlarımı.Sormadan cevaplamak istedim sorularını. Nasıl zorlandım ama, bilseniz!Harbiye, Arif Paşa Han:Kocam askere alınabilir her an, ülke garip, dönem garipti,6-7 …

Devamını oku

Poliglot

Kuşkum yok, yalnız öleceğimDaha şimdiden hızla,dedem, babam, Elsa,azalıyor sevdiklerim. Ölümün kendisi korkutmuyor beni– korkunç olan başkalarının ölümü –fakat bir başıma ölmek, nedense,kanımı donduruyor düşündüğümde.Anlamsız bir çaba ama, iki dilde yazıyorve üç dilde konuşuyorum insanlarla.Ve olmasa da yanımda duyacak kimse,üç dilde sayıklayacağını ölüm döşeğimde. Roni Margulies

Metrodan Çıktığım An

İlk geldiğim gün on yedi yaşımda İngiltere’yeVictoria metrosundan çıktığımda günışığına,Batılı bir seyyahın onaltıncı yüzyıldaününü duyduğu İstanbul’u ilk görmesi gibigörsel ve hissi bir karmaşanın ortasındabulduğumu anımsar gibiyim kendimi. Ne cesareti vardı bende o seyyahın oysa(uçağa atlayıp dönmek istemiştim o anda),ne de ne denli küçük, ne denli bir örnekolduğunu biliyordum henüz dünyanın(o gün şaştıklarını ilgimi bile çekmiyor …

Devamını oku

Yaprak

Üç gündür okuduğu romanınson sayfasını özellikle yavaş okudu,gülümseyerek bitirdi. Yerinden kalktı,kitabı özenle raftaki yerine koydu. Oturdu, ağır ağır bir sigara yaktı– çoktandır .azaltmaya çalışıyordu –içkisinden bir yudum aldı, gerindi,esnedi, adamakıllı yorgundu. Okuduğu romanı düşündü biraz.Yeni biten onyılı gözden geçirdi,doksanlı yıllarda neler yapabileceğini,artık neler için çok geç olduğunu tarttı. “Her şeyi yapabilirim, tüm kapılar açık hala.Fakat …

Devamını oku

Rubâî

Her rind bu bezmin nedir encâmı bilir,Dünyamızı nâgâh zalâm örtebilir,Bir bitmeyecek şevk verirken beste,Bir tel kopar âhenk ebediyyen kesilir. Yahya Kemal Beyatlı

Sanma ancak baña bu dîde-i giryân aglar

Sanma ancak baña bu dîde-i giryân aglarDerdimi yazdıgı demde kalemim kan aglar Tıfl-ı bî-dâye-i dil giryesin artırmadadır‘Âleme geldigine oldu peşîmân aglar Bî-kesem öyle ki bu hâl-i garîbim görseKendi derdin unudup baña yetîmân aglar Pençe-i hâr-ı sitemde göreli dâmenimiÇeşm-i şebnemle benimçün gül-i handân aglar Zulmet-i râh-ı talebde bu tekâpûlar ileTeşne-leb kaldıgıma çeşme-i hayvân aglar Kiştzâr-ı emelim …

Devamını oku

İstanbul Gazeli

gecedir kandillerden mevsime eylül düşerbir gül tenhalaşırken kıbleme bin gül düşer ömrüm kuşatmalarında beyhude bir intiharacılar yaylım ateş-vurulur bülbül düşer alkol girdaplarında direniriz yine debir damla gözyaşıdır mektuplarda pul düşer mezarlık boylarında panayır ve sirklerdeölüme zengin giren dirime yoksul düşer tedirginliği vaktin üretirken kendinigecedir tabutumdan hâlâ İstanbul düşer Sefa Kaplanİnsan Bir Yalnızlıktır

İntihar

mübalağa yorgunum bu ölüm bâzârındagözlerimin akında cesedim ışıldıyoracım dirhem etmezken ağır geldim hayatamünzevi bir gecede direnmek de hayli zor o halde ne yapmalı – yalnızlık yasaklanmışelim kolum kelepçe her kapıda biri varderken çözüldü büyü – kuşlar çığlık çığlığasesleniyorlar tekmil: bir bahardır intihar kırık cam paslı bıçak denendi bileğimdealkole batmış kanım süzüldü usul usuldönüp baktım aynaya …

Devamını oku

Sona Doğru

insan ölse de merakları ölmüyor,ne kadar “ben hazırım” dese debir şeyler eksik kalıyor yine de,okunmayı bekleyen bir kitap,tamamlanmayı bekleyen bir şiir,keşke yaşarken bitirseydimya da ekrandan silseydim,yarım kalması bazı şeylerin, yarımkalmak kötü, elvedâ demekistediğim kimse var mıydı,sanki birkaç tanıdıkama önemi yok artık.- Sefa KaplanLondra Şiirleri