Bu gün mah-ı Muharremdir, muhibb-i hanedan ağlar.Bu gün Eyyam-ı matemdir, bu gün ab-ı revan ağlar. Hüseyn-i Kerbela’yı elvan eden gündür. Bu gün Arş-ı muazzamda olan âli divan ağlar. Bugün Âl-i abanın gülşeninin gülleri soldu, Düşüp bir ateş-i dilsuz, kamu ehl-i iman ağlar. Bugün Gülzar-ı Muhtar-ı Hüda’ya bir hazan esti, Zemine düştü vaveyla, felekte kehkeşan ağlar. …
Kategori: Türk Şiiri
Şub 23
Sis
İki şehri var gecenin, biri gözümdetütüyor, birinin dumanı üstünde yağmurgibi çöken siste, bana bu uykusuzşehri niye bıraktın, göze alamadığımbir şehrin yerine bütün şehirlerdesin,gece değil istediğin hayli karanlıkbakışlı bir şehrin gözleriyle çarpışmakhevesindesin! Gözlerini anlıyorum henüzbağışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin;gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnızgöze alamadığımız yakınlıklar da acıtır,ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir,öyle acıyor ki gözlerim kim bağışlayacak,sis değil, …
Şub 23
Gangster
Şiir yazdım bunca senedir,Ne buldum ?Eşkiyalık edeceğim bundan sonra. Haberi olsun yol kesenlerin:İş yok artık kendilerineDağ başlarında. Mademki ekmeklerini alıyorumEllerinden,Buyursunlar onlar da benimyerime. Münhal var edebiyat âleminde. Orhan Veli
Şub 23
Galata Köprüsü
Dikilir köprü üzerine, Keyifle seyrederim hepinizi. Kiminiz kürek çeker, suya suya; Kiminiz midye çıkarır dubalardan; Kiminiz dümen tutar mavnalarda; Kiminiz çımacıdır halat basında; Kiminiz kustur, uçar, şairane; Kiminiz balıktır, pırıl pırıl; Kiminiz vapur, kiminiz şamandıra; Kiminiz bulut, havalarda; Kiminiz çatanadır, kırdığı gibi bacayı, Şıp diye geçer Köprünün altından; Kiminiz düdüktür, öter; Kiminiz dumandır, tüter; Ama …
Şub 23
Veda
Ne ay ışığı yürüyeceğim, Ne sessizlik aşk boyunca. İçimde çırpınan dalganın var ettiği kıyıda Gömdüm onu Aşkla. Bejan Matur
Şub 23
Her Kadın Kendi Ağacını Tanır
Sana geldiğimde Kanatlarını, Siyah taşlarla örülmüş O ıssız şehrin üzerinde açacak, Bulduğum bir ağacın dallarına tüneyecek Ve acıyla bağıracaktım. Her kadın kendi ağacını tanır. Uçtum o gece. Karanlığın girmeye korktuğu şehri geçtim. Gölge olmayınca ruh yalnızdı. Uludum. Bejan Matur
Şub 23
Beyaz Meselâ
İnsan duvarları olmayan tapınaktaBir gece uyusaSanıyor ki kederi azalacak.Ama yetmiyorBezler bağlıyorBulduğu her ağaca.Hikayeler anlatıyorİnanıyor aşkın hep olacağına.Oysa aşk biterDinginliği başlar göllerin.Bekleyiş,Sonsuz mavi bir göz olurCamdan ve gittikçe uzayan.Acı verir bazan renklerBeyaz meselaKuş gibidir insan beyaz bir yataktaÖlümü gibi çocuklarınSoluğu kesikSuda dolaşan. Bir kaya mezarında ağlayan adamÖlülerini suya ve göğe gömüp,Gelir acısıyla avunmaya.Dua ve kuş gibidir …
Şub 23
Ölümün Bıyıklı Bir Resmi
Bilmiyor Rembrandt daha, yalnız peynirden ve akarsulardan konuşuyor değirmenci Felemenk;nice acılar süzdü paletinden Paris yollarına düştü ama henüz Van Gogh da çırak.Cesaretin bebeklikten başladı, boya dediğin zaten tüfek gibi kullanılır haylazlığa, şuna buna karşı.İki tur danstan sonra alnın alnından öperdi ustan Picasso masmaviye kesince birazdan bu kırk yıllık kavak.Boş ver ılımanlığa falan nasılsa vaktin var …
Şub 23
Aracı
Bağlı kollarımı çözmek kimin aklına gelirKelepçeli o zamanlarBir kız kaşıkla su içirirBaşımı çevirince -yeter demekti bu-Kaybolurdu Büyük ağaçların gölgesiyleGeldiği çok olduArada bir geceleri yarı çıplakVe daha çokSaçları uzadıkça Denize inerdikBen yüzerdim o girmezRıhtımdan suya bakardıDenizden çıkardımYok ŞaşırmazdımBen onun doğumunu bilirimDoğmadan öncesiniYokluğunu Oktay Rıfat