N´oldu bu gönlüm n´oldu bu gönlümDerd-u gam ile doldu bu gönlüm Yandı bu gönlüm yandı bu gönlümYanmada derman buldu bu gönlüm Yan ey gönül yan yan ey gönül yan Yanmadan oldu derdine derman Pervane gibi pervane gibiŞem´ine aşkın yandı bu gönlüm Gerçi ki kandı gerçeğe yandı Rengine aşkın cümle boyandı Kendide buldu kendide bulduMatlabını hoş …
Kategori: Türk Şiiri
Şub 23
Sen seni bil, sen seni.
Bilmek istersen seni,Cân içinde ara cânı.Geç cânından bul ânı,Sen seni bil, sen seni.Kim bildi ef´âlini,Ol bildi sıfâtını,Anda gördü zâtını,Sen seni bil, sen seni.Görünen sıfâtındır,O´nu gören zâtındır,Gayri ne hâcetindir,Sen seni bil, sen seni.Kim ki hayrete vardı,Nûra müstagrak oldu,Tevhîd-i zâtı buldu,Sen seni bil, sen seni.Bayram özünü bildi,Bileni anda buldu,Bulan ol kendi oldu,Sen seni bil, sen seni. Hacı …
Şub 23
Nagehan aşkın sataştım dürr-i bi hemtasına
Nagehan aşkın sataştım dürr-i bi hemtasınaCan u baş u din ü dünya verdim aldım derd-i yarMerhem ol derd oldu ancak yüreğim yarasınaİlm ü akl ü zühd ü takva çün h,cab oldu banaKülli sevdadan geçüp düştünm anın sevdasınaMasivadan göz yumup gördüm anın didarınıKendüzümden el yudum girdim fena sahrasınaOl fenadan bir fenaya bir fenadan key fenaKey fenadan …
Şub 23
Aşktandır
1. kalbin en gizli bilgisini ısmarlamıştım sanaparıldayan sisini bir sabah dervişinin yalnayak sesiniaşk mutlu bir akşam gibi siniyordu ruhuna gözlerin hayata hafif aralıkbıraksam akacaktın tarihe ve boşlugaseni anmanın ayakizleriydi çocuklaronlara sonsuz bir ninni sana yüzyılların imkansız bilgisini ısmarlamıştım büyüleyen her çığlığın sonunda anlamıştımhiçbirzaman açıklanamayacak olan yüreğin açıklarındayiten kıyılarında aklın,karanlık sazlıklarında belki bir kamıştımkesilmeyi bekleyen ardımsıra …
Şub 23
Veda
Yetmiyor artık kimyasal büyü içimdeki buzulayapışıp kalmış ruhumu yeniden uçurmayasokaklara çıkınca kalbimin titreyişinebir kılıf gibi geçirdiğim yüzümün cesaretine aldanmıyor artık ilkel ruhlar yabani rüzgarbırakmıyor peşimi hangi sokağa çıksamkırılıyor yüzümdeki buzlu camkurtaramıyorum kendimi içimdeki oyuktan düşerken bulaşıyor dudağıma, ürküyorumcisimleşememiş her ben bir muammaşarkısız ruh annesiz kalmış çocukdayanamıyor artık aklımın varlığına çarpınca dağılıyor bütün duygularçocukluğun yurtsuz rüyalarınadokununca, …
Şub 23
Terkeden
Kimdi kimdi kalan Giden mi suçludur herzaman? Ne zaman başlar ayrılıklar Dostluklar biter ne zaman Her geçen gün bir parça daha Aldı götürdü bizden Aynı kalmıyordu hiçbir şey Değişiyordu herşey kendiliğinden Artık çözülmüştü ellerimiz Artık bölünmüştü yüreğimiz Birimiz söylemeliydi bunu Ötekini incitmeden Kimdi giden kimdi kalan Aslında giden değil Kalandır terkeden Giden de bu yüzden …
Şub 23
beni sevmene asla izin vermeyeceğim
“beni sevmene asla izin vermeyeceğim”diye yazmıştın kapımdaki not defterime.kendi kapımı çalmak zorunda kalmıştım,içerde olmadığımı bile bile.sevgilim, sevdanın sevdaya ettiğini etmez et, kemiğe… gövde’nin tarihi’nde yan yana dururdu yalnızlıklarımız,plastik ve acımasız, zehirli ve karmaşık.kısaca, birbirlerine sevgiyi öğretmeye çalışırken,birbirlerine kan içirdiklerini anlayan iki serseri aşık.. Işıktan ışığa geçen o tenha yolda,o karanlık nefes alışta ve o darmadağın …
Şub 23
omeyra
cevabı ömür süren bir soru bıraktım sanamendili kan kokan sevgili arkadaşım usta bakışların keşfettiği rahatlıkla arkama yaslandımelimde şah mat yüzüğümde tek taş siyanür adınla bulanan bir aşkın, bir maceranın macerasında yolun sonunu söylüyordu günahkâr iki melek olan sağdıçlarım al birkaç bulutlu sözcük atlasını sırtında taşıyan çalınmış bir zaman mekik, taflan, kar kesatı bir iklim aşk …
Şub 23
yara
iki çıplak yara iki çıplak düşman şimdi karşı karşıya artık herşey olabilir artık bütün dünya karanlık imkan geç geçebilirsen ruhum bir daha buralardan aşktaki düşmanlık değil düşmanlıktaki aşk onları şimdi birbirinden ayıran ruh ölür, beden unutur av kurtulur kendine kurduğu mazinin tuzağından kendinin sonuna geldi mi yeniden görür insan çıplak hüküm, acı özgürlük! kana karışan …
Şub 23
kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak
Kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak;Öyle zordur ki, kurşunu havada, sevgiyi de yürekte tutmak!Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır.Onlar, bir kere kaybetmekle kurtulamadıklarımızdır.Yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir.Hep ama hep hatırlarız. Ne biçim kaybetmektir bu?Kim gölgesinden kaçabilir ki?Bazen duygularımız bizden erken yaşlanır ve bizden hayatın geri kalanını alır.Hayatın, kendini anlayanları cezalandırmasıdır …