Bil diye demiyorum ama içimde bir sıkıntı varadını koymasan da yüzün yüzüme baksaburada dursan şimdi, içimden rüzgar geçseeteklerimden dökülen çiçeklerle kaç bahar,bir çocuk koşsa böyle, gölgesi yorgun düşsekemikte başlayan sızı büyümenin cezasıgün gelip yerleşmese göğüs üstü boşluğaneyin var dediğinde cevap bulsam şıp diye“karnım aç, uykum geldi, öğretmen ödev verdiüstelik annem kızdı kırdım diye vazoyu”gözüme baksan …
Kategori: Türk Şiiri
Şub 23
Kalanlar..
Göğsümü yalayan gül alevindenSilinmez izler kalır.Gökte bulutla oynayan çocukÖksesine yıldız çakan melek kalır.Akşam üstüler ki çöker kıyıya Toplanmış halatlar yığılmış zincirler kalır.Yapraklar dağılırken saçlarındanDenize atılmış çelenk kalır.Duvarda gölgeler öyle ıpıssızHücremde kırılmış ekmekVe bir kuru ağaç kalır.Uçsuz bir dinleyişle dinleÜstlen çöllerdeki rahmetiEy gürleyen yalnızlığımızYolumuzu gözleyenToprağa girdiğimiz vakitUğultulu derinlikler kalır.Duy unutuş rüzgarınınAçtığı son kapı benimÇekilince kalbimin sularıGeriye …
Şub 23
göğe bakma durağı
ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalımşu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarındanbebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarındandurmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtarşu aranıp duran korkak ellerimi tutbu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalıminecek var deriz otobüs durur inerizbu karanlık böyle iyi afferin tanrıyaherkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorumhırsızlar polisler açlar …
Şub 23
Babam Öldü
Babam öldü koptu çalar saatlerin gergin yayı babasız evlerde kim susturacak çığlıktan doğan fırtınayı Bahar gibi verirmiş babam annemin ellerine dünyayı Yoksulluk da ölüm gibidir çevreden kuşatır evi gök nasıl kucaklarsa dolunayı Herkes öğrenebilir balık tutmayı bana denize bakmayı öğret anne Sevinçli bir şarkı söyle koşmaya alıştır babasız tayı Mustafa Ruhi Şirin
Şub 23
Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh
Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh yaz tüketmiş yaprak gibi dağıldım senden sonra(hilal her zaman yalnız)abdülhamit yaz tüketmiş yaprak gibi dağıldım senden sonra.piknik mendiline sürünürüm diyehenüz çürümedim.hiç bir aşk çıraklık dönemini tamamlayamıyor nedenseaşkın kaderi bu olsa gerek.teninden aşkın kadın haline evirdiğim anlamsız cümlelerimi çok özledi şairin-keşkeler bitmeden gitme, demiştim .-keşkeler hiç bitmez. demeni yeni yeni …
Şub 23
Masum Şiir
Sabah nefes alıyorve bağrı kabarıyor toprağın Bana geliyorsun Kanatlarısedef yağmur damlalarındanbeyaz kelebekler salıyorruhumadudakların Yüreğimden koparak ışıldayanyüzündeki o gülümseyişsanki kırlarda koşuşmaktansağrısı sancılananbeyaz bir tay gibidirterlinarinsokulganSabahın ilk nefesiyledamla damla çözülürken kırağıağzın geceden kozalanmışay tadıyla uyanır;sisli köpüğü gibi ırmaklarınağarır omuzların Aralanan gökyüzü sanakıvır kıvır alnından oğlaklarınipek beyazı bir parıltı bırakır Ah, yanan yüreğin taç yaprağıaçılalevinle durula beni Sabah …
Şub 23
Amorti
biletimi,kör bir piyangocununtitreyen ellerinden çekiyorumsavrulmuş hayatıma bir amorti vursabu, en büyük ikramiye bana! sen’lerden örülmüş bir duvarın kenarından yürüyorumsen’lerden örülmüş o duvara tutunarakyalnızlıklardan kaçıyorum güyayalnızlıklarıma birer davetiye gönderirken ben o sen’leri bölüyorumo sen’ler benibölük pörçük hayatımıiliklemeye çalışıyorum beceriksiz ellerimle! yamalı bir kum torbasına dönmüşümkendimi dövmekten geliyorumbir iş dönüşü saatiyorgunum, bitkinimdargınım kendime! cevapları kendi içinde saklı …
Şub 23
yüreğin pusulandır!
her fırtınada kendinden evvel aklını kaybetmeye hazır ve nazır aklı evvel insan! yüreğin pusulandır! sıkı sarıl kendine… Reha YÜNLÜEL
Şub 23
ağlara takılı bir yüreğin “pes!” hâline dair hikâyât
can abdurrahman’a veyaşmağa… bırakılmış bir gölündalgınlığında yüzüyor yüzünve bir çöl gülü misali imge imge çekiyoruz bu yüreği ağlardan I. “hiçbir şey sağlam değil bu şehirde” diyor kadın “ne ev, ne arkadaş, ne sevgili” “hiçbir şey yok bu şehirde bana doğal olan, bana doğan!” adam, “sol anahtarının ilk notasıyla başlayamadığından, yapay” diyor kadın, başı avuçlarının koynunda …
Şub 23
Ufuklar
Ruh ufuksuz yaşamaz.Dağlar ufkunda mehabet, Ova ufkunda huzur, Deniz ufkunda teselli duyulur. Yalnız onlarda bulur ruh ezeli lezzetini. Bu ufuklar avutur ruhu saatlerce, fakat Bir zaman sonra derinden duyulur yalnızlık. Ruh arar kendine bir ruh ufku. Manevi ufku pek engin ulu peygamberler – Bahsin üstündedir onlar-lakin Hayli me`ud idiler dünyada; Yaşıyorlardı havarileri, ashabiyle; Ne ufuklar! …