başa çıkması çetin, bağlı olanıngücü de yetmez ki çözülüp ayrılmayasen, düşünü kurduğum sıcak buluşma!bir de düşte kalmayan, yürek incitensoğukluk verici fikir olmasa! çekip gitmeyenden bir türlüve aldırışsız kalandankolay bir yolu yok uzak durmanınvazgeçip her şeyden bir köşeyi seçmek de güçkaçmak tanıdıklardan, sebepsiz uzaklaşmakyalanlarla doluyken etraf, düşmancave rast geldikçe, canı kendine çekengözlere özürler sıralayarakyalın bir öpücüğe …
Kategori: Türk Şiiri
Şub 23
M
gül yaprağı düşse kanıyor bu yara duruşun bakışların böyle demiyor ama bildim mi? ah sen onu ne çok… ne zaman ölsen adı karışıyor adına: gök denize karışıyor bak şurada gömülüsün ondan kalan yakamozda gördün mü? gün doğuyor ay doluyor “Yoksa tek başına bu kuytu yerde” rüzgâr ne soruyor sana bildin mi? batan güneş tecellin senin …
Şub 23
Ara Sıra
Yalnızlığa dayanırım da, birbaşınalığa asla..Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka baka..Bir dost göz arayışıyla.Saat tıkırtısıyla….. KorkmamGeçinip gideriz biz mutluluğumla,ama‘Günün aydın, akşamın iyi olsun’ diyen biri olmalı..Bir telefon sesi çalmalı arasıra kulağımda…yoksaZor değil, hiç zor değil,demli çayı bardaktakarıştırıp bir başınayudumlamak doyasıya….Ama‘çaya kaç şeker alırsın? ‘Diye soran bir sesolmalı ya ara sıra…… Elif Şebnem Akal
Şub 23
Surkontr
Güzel bir günde salâ güneşli günde Okunurken dört koldan şehri basıncaCanın sıkkınken yakından bir de ölümayyuka çıkıyorsa ölüm sesli bir salâHerkesin bir avuntusu olmalı diyorum Herkeste bir yanılgı: yakını uzak tutanOlmalı affedecek bir düşmanHiç uğur getirmese de uğuruna inanılan bir nişanZorla dönmeyecek şans Mallarmé Zarla dönebilir mi hiç bilmemZar içinde bir yasla dur duraksız ölüleri …
Şub 23
Bir Ayrılış Hikayesi
Erkek kadına dedi ki: – Seni seviyorum, ama nasıl? avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak kırasıya, çıldırasıya… Erkek kadına dedi ki: – Seni seviyorum, ama nasıl? kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz, yüzde yüz, yüzde bin beşyüz yüzde hudutsuz kere yüz… Kadın erkeğe dedi ki: – Baktım dudağımla, yüreğimle, kafamla; severek, korkarak, eğilerek, dudağına, …
Şub 23
Hüzün Uçurumları
Yavrum Yalnızlığı şu son kıyısını da atlaVe anla ki hayatEn özgür biçimini sende denemiştirOnun içindir ki ölümDenizin doğurduğu eşsiz dalgaSende dokumaktadır güzelliğini.Varsın açıklamasın kendini hiçbirşeyDeğil mi ki gökyüzü toprağı kucaklamaktadır Değil mi ki mavilikler yolmaktayım göğsündenDeğil mi ki bileklerimize kaynayan çelikBir nehir gibi akan şu bulvarGövdemizi dolaşan güneş Her gece üstümüze devrilen yıldızlarSenin doğurganlığından birer …
Şub 23
Adsız Gazel
Yanışlar ağıtlar elimde değilİçimin sesi hiç üzmesin seniKaçmak mı mümkün mü alınyazımdanKaderdir yüklendim yıkılmışlığıSen attın bilmeden kuyuya taşıDinemez yankısı mahşerde bileBir kutsal emanet gibi sır gibiVe bir ayıp gibi saklarım seniBaşımda kavganın kıyameti varOkşadım ismini kitap içindeHer akşam bir düşle kundaklanırımSözümün bittiği yerde başlarsınYılların alnıma çektiği çizgiKocalttı başımı bir ehram gibiYaslasam gövdemi karlı dağlaraSonsuz bir …
Şub 23
Boşluklu Yaşamak
Şimdi bütün şehir bir adama yöneldiAdam dedimse senin benim gibi bir adamAma kadın değil bura önemli. çünkü ben hiç görmedim bir kadının insanlartarafından asıldığını / kafasını ucu ilmekli ipeuzattığını hiç duymadım / aslında görmekten ötebu duymaktan öte. Dedim ya şimdi bütün kent bir adama yöneldidurmuşlar bir meydanda bekleşiyorlardı /birşeyler anlatıyorlardı / biri vardı iyi ettim …
Şub 23
Birazdan Gün Doğacak
“Nuri Pakdil’e” Beton duvarlar arasında bir çiçek açtıSiz kahramanısınız çelik dişliler arasındaDirenen insanlığınSaçlarınız ıstırap denizinde bir tutam başakElleriniz kök salmış ağacıdır zamanaO inanmışlar çağının.Zaman akar yer direnir gökyüzü kanat gererSiz ölümsüz çiçeği taşırsınız gögsünüzdeKaranlığın ormanında iman güneşidir gözünüzSoluğunuz umutsuz ceylanların gözyaşına sünger. Gün doğar rüzgar eser bulut dolanırRahmet şarkısı söyler yağmurlarAlnınız en soylu isyandır demir …
Şub 23
Ölünün Kıyıları
M.Akif İnan’a Gök boşanarak üstümüzeBizi ıslak saçlarından geçirir karanlığınGece siyah bir at olur da uçarUykumuzun soluyan denizine. Babalar ölümü dengede tutarSeçerek en sağlam vakti arabasına.Şimdi o araba uçuyorsaBir Asya çölünü kanat yaparakEy üstümüze gelenEy çocukların gözlerinden dökülenÖlümü konuşan damla damlaEy beklediğimiz her anEy bize son sözü muştulayanBizi bulan şahdamarımızdaEy sürücüleri babalarımız olan. Bir an dudaklarıylaDeğen …