Şub 23
Nasıl anmazsın o çocukluk günlerini!Dalda bülbülü vardı, gökte beyaz bulutu.Annem vardı, babam vardı.Bahçemizde, ılık, uzayan günlerdi yaz,Bir beyaz âlemdi kış.Başkaydı günesi, böyle değildi ayı.Artık istemiyorum yaşamayı!Bir gün ver bana Tanrım,Ta çocukluğumdan kalmış… Ziya Osman Saba
Şub 23
Bir oda, içinde bir saat sesi Hayatın sırtımdan giden pençesi, Ve beni maziye götüren bir el, Eski günlerimiz, sessiz ve güzel… Bulduğum kayıplar, her günkü yerin, İşte konsol, ayna, köşe minderin, Seccaden, tesbihin, namaz başörtün. Bir şey değişmemiş, sanki daha dün. Yine ortancalar altı camının, Dışarda sükûnu yaz akşamının, Bahçemiz sulanmış, ıslak her çiçek. Kapı …
Şub 23
Iİnsan ne zaman insandır?En güçsüz yanlarını gizleyemediğinde İki insan arasında diyalog ne zaman kurulur?Bir insan en güçsüz yanlarını sergileyip, öteki de onu anladığında Bir insan ne zaman sevmeye başlar?Karşısındaki de onu sevmeye başlayınca Sevgi ne zaman biterHiçbir zaman Pek insan ne zaman biter?Artık sevmediğinde II Bir insanın değerini kimler bilir?Onu sadece uzaktan tanıyanlar Bir insana …
Şub 23
Bahçede şezlonga uzanmış Kitap okuyan adamKaldırıyor arada başını kitaptanBir lastik hortumunun ışıldadığı tarhtakiMenekşenin M’sine bakıyor yalnız -günün kapı aralığı mavidir-O menekşe ki çiçek kavramından kurtulduğu için varAdam ki sevgi kavramından kaçtığı için mutluDenizin bir adam boyu üstü gibi erinçli bir de. Şiirin bir gölgesi olmalıydı eylül -diyebilirdi-Şiir okumam ki diyor karısıSırtını duvara dayamış, gökteki bir …
Şub 23
Bıraktın bir hatıralar yığınında beni de yavrum;Ki sevgim verdi sana bir koku gibi bütün dünyasını.Ve ben bu sabah vaktinde iyice hissediyorum,Bir kitap arasına bırakılmış çiçeklerin yasını. Fazıl Hüsnü Dağlarca
Şub 23
Mademki ben güneşe kulum,güneşten söz açmalıyım size.Mademki gece değilim ben,mademki karanlığa tapmıyorum,düşten dem vurmak nafile. Mademki tıpkı güneşe benziyorum,elimi eteğimi çekmeliyim üzerindenferah, mâmur olan yerin.Mademki tıpkı güneşe benziyorum,doğmalıyım ortasında harabelerin. Gerçi bugün bir kuru elmayım,ama değerim ağacımdan çok.Gerçi sarhoşum, yıkılmışım amadoğru lâf etmedeyim,erkekçe konuşmadayım. Benim gönlümün kokusuyöresindeki topraktan gelir.Ben o topraktan utanırım danedense bir tek …
Şub 23
DenizlerdenEsen bu ince hevâ saçlarınla eğlensin.BilsenMelâl-i hasret ü gurbetle ufk-i şâma bakanBu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!Ne sen,Ne ben,Ne de hüsnünde toplanan bu mesâ,Ne de âlâm-i fikre bir mersâOlan bu mâi deniz,Melâli anlamayan nesle âşinâ değiliz.Sana yalnız bir ince tâze kadınBana yalnızca eski bir budalaDiyen bugünkü beşer,Bu sefîl iştihâ, bu kirli nazar,Bulamaz sende, bende …
Şub 23
Sen ey kendiyle yetinen;Fosforun yeri gece.Ne yapar gecesiz ateşböceği?Belki anlamsız ve deliceKumrunun inanılmaz yuvasıBir direğin tepesinde.Ama boşluktur biraz daBir kuşu biçimleyen.Bence böyle seni bilmem. Sen ey kendiyle yetinen;Ne derlerse desinlerSu eğimine gidecek.San şaraba banılmış ekmek;Deltasıyız bütün sözlerinVe söz sonunda bak nasılSenle bana gelecek. Sen yarım kalmış bir aşkınKaçınılmaz sürgünü,Katlanan göğsündeki kayaya.Sen orda şimdi bir hüznü …
Şub 23
Yeni bir tutkuyu kaldırmaz oYeni bir aşk öldürür ceylanıO sevdi mi çocuklar gibi severSen olsan ateşe verirsin tarlanıÇiçeklerini yerle bir edersinO bir duvar dibinde yatar sesizceDüş gibi görür inen akşamıKelebekler yanaklarından öperO sevdi mi rüzgar gibi severSen olsan yere çalarsın şapkanıYeni bir tutkuyu kaldıramaz oYazık olur küçücük saçlarınaDoyamadan gider dereninIşık beyazı çakıl taşlarınaO sevdi mi …
Şub 23
Sen elimden tutuncaDeniz basardı içimiSen elimden tutunca, yüreğimYeşil yosunlara takılıp günlerceDip akıntılarının peşisıra gitmek isterdi. Günlerce, gözbebeklerini tutuşturan o gizli alevin kaynağınıSorardım kendime. Geceler boyu yolumu arardım zor veaşılmaz tepelerde. Sonra ışıklar söner, sonra yıldızlarDüşerdi içimdeki serin göllere. Sen elimden tutuncaBen miydim, yoksa bir başkasıyürüyen seninle…Dalgalara ve rüzgâra basmadan yürüyen. Sen elimden tutuncaBir mavilik çökerdi …