Fabrika. Üstünde duman tüten bulutları.İnsanlar -cahilyaşam -zor, sıkıcı.Maskesi ve boyalı yüzüyle yaşam,hırlar vahşi bir köpek gibi.Bıkmadan dövüşmelisingüçlü, ısrarlı olmalısın.Çekmelisinaçlığınöfkeli hayvanının dişlerindenbir kabuk ekmeği. Uzak değil bahar meltemitaşlar, tarlalar, güneşin çağrısı…Göklere yaslanan ağaçlarınfabrika duvarındagölgeleri.Nasıl yabancı,nasıl unutulmuşöylesine garip gelir bize şimdio tarlalar.Onlaratmışlar çöplüğemavi gökleri ve düşlerini. Haykırmalısın,makinelerin gürültüsünüaşıp geçmelisenin sözcüklerin,Aşıp geçmelimeydanları, bomboşluğu.Ben haykırdım yıllarcasonsuzca…Bir araya topladım herkesi:Fabrikamakinelerve …
Kategori: Şiir
Şub 23
Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!
Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!Yelken aç her şeyin her yerde rastlanan olumsuzluğunaGörkemli bayraklarla donanmış o düşsel,Çocukluğunun o renk renk minyatür gemileriyle.Topla pılını pırtını Büyük Yolculuk için!Fırçaların ve makaslarınla ulaşılamayanO çok renkli uzaklığı da unutma. Topla pılını pırtını bir daha dönmemek üzere!Sen kimsin toplumda boşu boşuna var olduğun bu yerde,Ne kadar yararlıysan o kadar …
Şub 23
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben arasındaki boşluğum ben.Ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada da hayat var…Sonunda ben oyum işte…Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye.Rahat bırak beni odamda tek başıma.Aşağılık bir yer bu dünya. Fernando PessoaÇeviri: Cevat Çapan
Şub 23
Kırıldım sanmayın birinizden birinize
…İnanmasına inanırım dostlarımİnanırım,Rakı sofrasında bile olsa,Beni zaman zaman hatırlayacağınıza Ya sen güzel yârim, nazlı yârim!Bilirim,Sen de çok göyaşı dökeceksin;Beslenmesi lazım değil mi denizin? Kırıldım sanmayın birinizden birinize;Dersem ki size:– Sahiden öldüğüme olursa cevaz,Bana kimse anam kadar yanmaz. Cahit Sıtkı Tarancı(Ziya’ya Mektuplar)
Şub 23
Gün
Hatıralar lafa tutuyor insanıbir sokağın başındabirdenbire büyük bir dalgınlık oluyor hayateski bir yaz açıyor pencerelerinişimdi yağmurunda üşüdüğün sonbahara zamanı arıyor gözlerintanıdık biri kalmış mıdır acabayanından geçip gidenşemsiyelerin sakladığı yüzler arasında rüzgâr pencerelerin yüzünü örtüyor bir birçoğalan korna sesleriyle geri geliyor günşimdi bir sokağın başında nice yazlardan sonra Şubat 2019 Murathan Mungan
Şub 23
Yonga
Her dalgada yalpalayan, gününsuyuna gitmenin tekinsiz salıkülüstür nehir köhne kaderkâğıt üstünde kalmış yongasıonca döktüğü alın terindenyazıp söylemiş de şimdi hiçbiri görülmeyen her kayıp biraz daha kayıp bir diğerinden 10 Ocak 2017 Murathan Mungan
Şub 23
Yaprağın uzun öyküsü
Dalından kurtulmak isteyen yaprakSonrası, ağaç hasreti çocukluğum. 24 Kasım 2017 Murathan Mungan
Şub 23
Kapı nasıl açılır
Kapı nasıl açılırbir başkasına nasılaçılır birininhayatının bir çağında, kapanırnasıl kendini biletanıyamayacak kadar bir başkası olduğundainsanın sabit sayısıylaçarpılan insan zamanlanasılçarpılır birikenlerin beklettiğiylehiç beklenmeyenlerinortasındayarılır nasıl 1 Ağustos 2019 Murathan Mungan
Şub 23
Açık pencerede pars
Bazıları bir gövdedir parszıpkın ve fermuar: gençlik imgelerinice çarpışmadan geçmiş hayal ve hayatdinen gövdedeetin zaman dinlemeyen titreşimleriterlik giyen karanlıkkör alfabesiyle aradığın kendinne varsaaile ocağının söndürmek istediği…adımlarını bulmuş zamanın, içindeki parshatırda hâlâgençliğin yaza bakan pencereleri… 4 Şubat 2017 Murathan Mungan
Şub 23
Çapraz öğrenmek
yaşlılığına yetiştiğim şairlerkendimin ağzı çiçekli baharındakitaplarıyla konuşmayı öğrenmekonların zamanına yüzdüğüm sularda ömrümün dumanı üstünde yaşlarındanşimdiye, toza, tozana hayat hep açık ara yaşamayı öğrenmekhavada, karada, suda 26 Ocak, 16 Şubat 2017 Murathan Mungan