Kategori: Şiir

Aşk Şiiri

Dün gece evinizin etrafında dolaştımSaçların gene omuzlarına dökülmüşYüzün aydınlık beyazHiç değişmemişsin şaştım Sonra Kapuz’u dinledimBalkayada parçalanan dalgalarıSırtımı bir kiraza dayadımDüşüncenle serinledim Görsen yüzümü bile tanımazsınO kadar uzaklarda kaldı kiO kadar çöktü ki kalbim kederinleHatırlamazsın Ne kadar isterdimSofranda yerim olsunTabağıma yemek koyasınBardağıma suHalim diyesin canım benim canımAh kader kader kaderkader kör olsun Halim Yağcıoğlu

Şiir

Ben de pek hoşlanmıyorum şiirden: çok daha önemli şeylerolmalı bütün bu zırıltıdan öteNe var ki insan katkısız bir nefretle okuyunca şiiri,gene degerçeğin bir yeri olduğunu görüyor onda.Kavrayabilen eller, açılabilengözler, gerekirse diken dikenolabilen saçlar, öyle şatafatlı yorumlara açıkoldukları için değil, yararlı oldukları içinönemlidirler. Anlaşılmayacak kadar uzaklaşırlarsaasıllarından,aynı şey hepimiz için de söylenebilir, anlamadığımızşeye hayranlık duyamayız, denir: baş …

Devamını oku

Kısadır Hayat

kısadır hayat,çok ama çok kısadır;diyelim, altmış ya da yetmiş yıldır. kaç pirinç yetişecek bu kadar sürede bir tarlada?kaç ekmek pişecek taş ocaklarda?öğretmenler aynı şeyi kaç defa tekrarlayacak? gramer ve matematikle, balığın veıvır zıvırın ekolojisiyle doluşturulacakgerçek dünyaya hazırlanan çocuğun kafası. sonra sıra gelecek tüm o eleyici seçimlere;korkunç kurallarla boğuşacakadaletsizlikle çarpışacakanlamsız bir savaşın ardındanangarya ile ezilecek ruhlar.ve …

Devamını oku

Şarkılar Kitabı

— 1 —Karanlık hayatımda çok önceParıldayan tatlı yüz,Yitti gitti şimdiDört yanım gece.Karanlıkta çocuklarGönülleri daralınca,Bastırmak için korkuyuTürkü söyler yüksek sesle.Ben de çılgın bir çocuğum.Sesim neşeli değilse deTürküler çağırdım karanlıkta,Korkumdan kurtuldum. — 2 —Öylesine üzgünüm,Bilmem ki neye yormalı;Hiç aklımdan çıkmayanEski bir masaldan olmalı.Durgun yavaş akıyor Ren,Hava serin, kararmak üzre;Doruğu tepeninParlıyor akşam güneşinde.Oturmuş yukardaGüzeller güzeli bir peri;Altın saçlarını …

Devamını oku

Zangoç

Sabahın arınmış, saydam, derin havasınaYayıyor yine çan, sesini, aydınlık, duruOkşuyor, lavantalar, kekikler arasınaDuasını bırakan küçük bir çocuğu, Çıkmış üstüne eski bir ipi geren taşın,Dilinde dua, zangoç, üzgün, mırıldanarakDinliyor inişini uzak çınlamalarınBir kuş geçiyor yanından, ona dokunarak. Ben arzulu gecenin o adamıyım. Yazık!Boşa çekiyorum Ülküyü çalan halatıBir tutam tüy söylüyor soğuk günahlarımı, Çok usul geliyor kulağıma …

Devamını oku

Sıkıntı

Sana geliyorsam bu akşam, ey hayvan, amacımne bir halkın günahlarıyla dolu gövdeni yok etmek,ne de öpücüğümü akıtan onmaz sıkıntı altındave iğrenç saçlarında hazin bir fırtınayı eşelemek; Azabın bilinmeyen perdeleri altında uçanhiçliği başkalarından daha iyi tanıyan seninancak kara yalanlardan sonra tadabildiğindüşsüz ağır uykuyu istiyorum yatağından; Çünkü, katıksız soyluluğumu kemiren çirkefsenin gibi beni de kısırlığıyla damgaladı.Ama, senin. …

Devamını oku

Olmak Ya Da Vurmak Öldürmek

Bir suç oluyorum ben de külümü karıştırıncaKimleri, kimleri, kimleri vursamÖnce kendimden mi başlasam şakalaşmayaÖnce kendimden mi başlasam Ben istesem Horoz gibi öterim Alıngan ve içli çocuk olduğum içinRahatlarım Bankanın camını kırsamSularım sonra atımı bir deredeNe zaman ne zaman kırlara kaçsam Ben istesem Kilidimi kırarım Kumral bir Yaz peşimdedir, dolaşırım benAltı yaşında tütüne gittim, oğlak güttüm, …

Devamını oku

Çıkış

Yol, kendine bir yer bulamamışkişinin özlemidir. Kendi yerini yerleşikliktebulamayan kişi,onu yolculukta arar. Nasıl, bir yer, bir yolun başı ya da sonu;bir yol da, bir yerden önceki ya da sonrakibir durumsa — kişinin durumu da,hep, öyle, ya da, böyledir… Yerini yitiren kişi,yola çıkmak zorundadır. Yola çıkan kişi, yeni bir yer arıyordur— ama yola hep bir (eski) …

Devamını oku

Kan

Önce öksürüverdimÖksürüverdim hafiften,Derken ağzımdan kan geldiBir ikindi üstü durup dururken Meseleyi o saat anladımAnladım ama, iş işten geçmiş olaŞöyle bir etrafıma baktım,Baktım ki yaşamak güzeldi hâlâ Mesela gökyüzüMaviydi alabildiğineİnsanlar dalıp gitmiştiKendi âlemine Muzaffer Tayyip Uslu

FUGUE XVII

“Ne Zaman Bitiyor Peki Kitap?” “Nerede ne zaman başlıyorsunuz bir kitabasözgelimi?” diye soruyor kadın. “Bilemiyorum”diyor şair: “Başlangıcı sonra farkediyor galibainsan: İlerlemiş bir hastalık gibidir şiir: Hemenhep gecikir teşhis”. Birkaç aydır kitabı kuruyor.Hayatlar geri duruyor artık: İmgeleminde yüzenyüzler, kesitler, sanrılar bırakıyorlar yerleriniharflerin ve boşlukların yarattığı pürüzlere.“Vazgeçtiğim kelimeler”: Gülümsüyorlar, uzunbir sessizlikte aynı anda karar kılmadan önce. “Ortaya …

Devamını oku