kanıyor içimde güneşe bakan güllerbiliyorum sözcüklerin eğiminibeni bu odaya gömen şeyin de adı varher gün bakar gölgesiz bir eşiktenbir istavroz çıkarıp zamana karşı biliyorum saflığın karmaşayı beklediğinisunulmuş armağanlar gibi kıyıda unutulanbir hıncı bileyen anılarla kabarır yelkeni yoruldum her şeye bir anlam bulmaktangünü sularla anmaktan gülü kuşkuylaterk edip mavi sözleri saten bir tenekusuru aramaktan kusuru sevmektenderim …
Kategori: Şiir
Şub 23
Orpheus’a Soneler XX
Yıldızların arası, ne kadar uzak; ama ondan çok daha uzak,bu dünyadaki öğrenme süreci.Biri, mesela, bir çocuk … bir sonraki, bir ikincisi -,Ne denli düşünülemez uzaklıkta birbirinden. Kader, o ölçer bizi belki de varoluşun mesafesiyle,bize yabancı görünse de;düşüne ne çok mesafe var yalnızca genç kızla erkeğin arasındao ondan kaçar ya da öyleymiş gibi yaparsa.. Herşey uzak …
Şub 23
Orpheus’a Soneler XI
BAK gökyüzüne. Hiçbir takımyıldızı var mı adı “süvari” olan?Çünkü bu tuhaf bir biçimde mal olmuş bizebu gurur dünyadaki. Ve bir ikinci kişionu yürüten ve tutan ve onu taşıyan. Değil mi öyle, ele geçirilmiş ve ehlileştirimiş,varlığın bu güçlü doğa parçası?Yola çıkış ve dönüş. Yine de anlatır bir dokunuş.Yeni uzakları. Ve bir oluverir her ikisi. Ama gerçekten …
Şub 23
Kav
aşktan sonra da yaşayacağım, kaçınılmazaçık bir hesap, denkleşmemiş… içimdekiçanı çalacak zangoç, her saat başı!sayılı günlere bölecek beni yenidenmasallar üreten çocuk yanım. zehir biriktirecek akrep, kav atacak yılan!gözleri sabah, kumrular konacak balkon demirime.ha bir eksik ha bir fazla, değişen bir şey yoksokaklar aynı sokak; evler eski evlerim!yalanlar incitecek şarkıların yüzünü… yanlış numara çevirip kendi sesini dinleyenparmaklarım, …
Şub 23
Köz Taşırız Cehenneme
sözün de yolu bittidilim kendime kekemeiçime dökülür yüreğimyine içime bir günah çıkıyor kitaplardanne yana bassa ayaklarımkirli bir kızın saçlarıgötürür erkeği cehenneme gideriz közümüzle beraberhem zaten kimseyi öldürmedikneyin hırsızıydık, kime cellatnasıl olsa bizi kimse ağartmazsevgilim yatak sayısı belliseni beni almazlar ol cennete ağırlaşıyor gündüz kalkamıyorumhayatı kaldır biraz altında kalıyorumderken bizim Deren ilk yaşına yeni girditutup elimden …
Şub 23
Kıyısızım
kimseye kıyım yok benim, kıyısızımbenim uçurumlara yakışan sûretkendime ayırdım yalnız yalnızlığımıyazdan güze güzden kışa biteviye akanbir içdeniz gibi en içime dolan nice nehirler akmakta bahçemenice köprüler kurulmakta sözsüzkim indi kuyuma,kim(in) di bilir misinkûy-i yâre bırakıp giden kalbiniçürümüş yazlardan geçerekson yaprakları son aşkları son hüzünleribırakarak ıssız yolculuğuna çıkan,kimbaşkasına sığ kendisine derin bu mevsimdeserkeş akşamlara küskün yollara …
Şub 23
Hurûfî Melâl
Senin artık gülmekten vazgeçtiğin güntopladım bu hurûfât tozlarını.Gözlerindeki ışığa yeniden dokundum,rutubetlisabrını yarıladım,badem çiçekleriyletazelenen gönül bağını yağmurluvedalara bağışladım… Ki orada, o cefa yurdunda, tüyleri suduasına çıkmış figaniçinde kavrulan birtitreyiştin sen…Habersizce varılan bu ıssızyolculukta, yüzüme üflenen siyahdakikaları sensay! Sensay, helakoluş provasında çırpınan acziyetliflerini.. O panikhalinin şiddetinde gezinen kasvetve muhabbeti… Ve artık bütün aynaları ihmal
Şub 23
Latika
Beni çok önceden vurmuşlar gibi davranİdam mangasının karşısında aklımdan geçen son isimBir faciadan geriye kalan gözle görülür tek izSorgu odasında itiraf edilen tek kelimeUçurumun kenarında hatırlanan tek şeyLa-ti-ka üç hece müteşabih ayetler gibi anlaşılmazLatika benzeyişlerle yıkanmış bir ömürLatika bir kaybedişin öyküsüTrenden uzatılan bir elin asla yakalanmaması gibiOperanın işkence kokan anlarını hatırlatır LatikaLatika olmayan bir hayatın …
Şub 23
Hasta Kız
Yetmiyor bulanık sular benizlerini tarif etmeyeSokakların intizarını çürüten sessizliğe gömme biziHasretler, yıllar boyu senin gülüşüne rengârenk kesilmişTuz yangınında geriye kalan gözyaşlarınla ıslat hayatımızı Benim kaldırımlarımda ağır ritminde akıyor hayatKimseler uğramıyor artık yorgun çıkmazımızaEvlerimizden de çıkamıyoruz kapılarımız narkozluHalepçe’ye çöken elma kokusu yayılıyor şiirlereİçimize çektikçe redifler düşüyor kapı önlerine Hugin ve Munin bile senden haber getirmiyor artıkTaşların …