Kategori: Şiir

17“Ancak üzme canını: Senin yaşındaki birisi içinDönek bir kadındır ya şans dönek olmasına,Yine de zor bırakır peşini sıkıntılı günlerinde senin,(Karın olmadığı içindir o da)Alınyazısıyla çekişmeye girmesi insanınKarşı koyuşuna benzer buğdayın tırpana;Olayların oyuncağıdır insanoğlu gerçekteOlaylarla oynuyor görünse de.” 19“Fırtınalı denizlerde, ancak şu son darbe -“Ve durakladı yine, yüzünü çevirdi.“Vay,” dedi arkadaşı, “Ben de bu işin içindeBir …

Devamını oku

87İki de baba vardı bu korkunç tayfa arasında,Yanlarında oğulları da vardı, birinin oğluDaha sağlam ve güçlü görünüyordu ya,Daha önce öldü ve yanındakiSofra arkadaşı bildirdi bunu babasına,“Tanrı acı çektirmesin, elimden bir şey gelmez.” dedi babasıBir an bakarak oğluna ve cesedin denize atıldığınıGördüğünde ne bir gözyaşı döktü, ne de bir ah dedi. 88Öteki babanın oğluysaAna baba kuzusuydu …

Devamını oku

Kalbin o soğuk ağırlığını, yoksa mideMi demeli, duydu da yazık! Böylesi şeylereÇare bulamaz en iyi eczacı,Aşkın yitirilmesine, dostların ihanetine,Üstüne titrediklerimizin ölümüne ki,Onlarla bizim de bir parçamız ölür çılgın umutlar bitince:Kuşkusuz ki daha da acıklı olabilirdi Juan’ın durumu,Ancak güçlü bir ilaç gibi yatıştırdı deniz onun bulantısını. Lorde ByronKanto II / 21

Şurası kesin ki yaşama isteği uzatır yaşamı,Hekimlerce bilinen bir şeydir açıkça,Hastalar atlatır en umutsuz durumları,Başlarının etini yiyen karıları ya da dostları yoksa,Umutlarını yitirmemişlerdir daha çünkü,Ne cerrahın neşteri, ne Atropos’un makası görünür onlara,İyileşmekten umut kesmek kısaltır ömrü,Ve kısa yoldan sona erdirir insanın acılarını Lord ByronÇeviren: Halil Köksel / YKYKanto II/64

221Ancak şimdilik, ey kibar okuyucu! VeKitabımı satın alan daha da kibar kişi!Şair -yani ben- elinizi sıkar izninizleVe kulunuz köleniz olarak hoşçakal! der kiBirbirimizi anladıysak eğer karşılaşırız yine,Yoksa denemeyeceğim sabrınızı,Bu kısa örnekten sonra bir daha,Başkaları beni örnek alsalar da. 222“Çık, küçük kitap, bu yalnızlığımdan!Seni sulara bıraktım, git yoluna!Ve eğer inandığım gibi, iyiyse damarınBulacak dünya seni günler …

Devamını oku

214Geçti benden, geçti ah! Bir daha üstümeDüşemez çiy gibi serinliği kalbin,Gördüğümüz bütün sevgili şeylerden deGüzel ve yeni duygular özümseyen,Arı kovanı gibi vızıldayan, göğsümüzün içinde:Bu nesnelerden mi çıkıyor bal dersin?Yazık! Onlarda değildi bal, gücündeydi seninTatlılığına tatlılık katmak için bir çiçeğin. 215Geçti benden, geçti ah! Bir daha artıkTek dünyam, evrenim olamazsın kalbim!Her şeyimdin bir zamanlar, şimdi başkasın …

Devamını oku

192“Duydum ki karar verilmiş yola çıkmana:Akıllıca – güzel, yine de acı,Geçmez artık sözüm genç kalbine,Kalbimdi kurban, yeni baştan da olurdu,Kullandığım tek hüner çok sevmekti – işteAceleyle yazıyorum bunları, bir leke görürsen kâğıtta kiGözyaşı değildir göründüğü gibi, çünkü gözyaşlarımYok artık, yansa da zonklasa da gözbebeklerim. 193Sevdim, seviyorum seni, çünkü yitirdi bu sevdaGörkemi, yerini, cenneti, insanlığın saygısınıVe …

Devamını oku

Kızarır bozarır hanımlar, inanırız onlara biz de, En azından inandım ben hep ve yararsızdır N’olursa olsun, çabalamak yanıt vermeye, Çünkü o an ağızlarından belagat akar, Ve sonunda soluk soluğa kaldıkları anda, İç çeker telaşsız gözlerini yere dikerler, Birkaç gözyaşı döker ve derken barışırız: Ve sonra – sonra – sonra yemeğe otururuz. Lord Byron Çeviren: Halil …

Devamını oku