N’apacaksın Tanrı, öldüğüm zaman?Ben ki testinim senin, ya kırılırsam?İçkinim, kaçarsa tadım, ya bozulursam?Dokusu kumaşının, giysinim seninKalmaz bir anlamı gidecek olsam. Evsiz barksız demeksin yokluğumda senYoksun kalacaksın içli ve sıcak selamlardanDüşecek yorgun ayağındanKadife terliklerin, ki onlar Ben’imAban da sırtından yitip gidecek. Bakışın ki, dinlenir yanaklarımdaSımsıcak pamuksu yastığındaGelecek ve beni aranacak boşunaVe çaresiz uzanacak günbatımındaYabancı taşların yatağınaN’apacaksın, …
Kategori: Şiir
Şub 23
Gene Ben
şimdi yazların o eski doruğundanbir gül açacaktır ıslak denizlerden bu yanabenim ellerimi berberler kesiyorsaçlarımdan önceben hep kavgaya hazırlanan o eski çocuğumşiirimi eskitmedençağlardan gelen bir korkuyu duyarakeşkıya ateşlerini seviyorumbir yalnızlık uykusuz gecelerdeeski şaraplardan bana gelendağlardan ovalara inen bir ırmak gibihangi güneş bu kendini öldürenne kadar çok yeniledim kendimikaç kez yorgundum kentler kadarbir sevgi diyorum bir sevgigözlerin …
Şub 23
Ateş Yakana Kılavuz
1. En son, en kalın odunu yakarsın. 2. Deniz’in taşıdıklarını da kesip kesip yakmıştın,o birzamanların şimdi uzakta kalmış ocağında —ne kalır ki, geriye?… 3. Ateşinin dumanını da biriktirirsin—— 4. Herşeyden önce unutmaman gereken,ateşinin hiçbirzaman tek bir düzeyde yanmadığıdır :ateşin, ya harlanma içinde ya da sönme içindedir —ya yükseliş, ya iniş… 5. Ateş, yanmakta olan odunlarla …
Şub 23
Yandım
Men könlüme hemdem seni sandım,Saymaz yana keçdin göz önümden.Yandım ele yandım, yandım ele yandım! Sahilde ayaq izlerimiz var,Sen eşqine and içdin o yerde,Her kelmene, qelbimle inandım. Heyhat, niye qelbimdeki odlarSönmür, yene sönmür, yene sönmür!Gel, sanma bu yanmaqdan usandım. Saymazyana keçdin göz önümdenYandım, ele yandım, ele yandım! Süleyman Rüstem
Şub 23
Sensiz
Annemle karanlık geceler bazı çıkardık;Boşlukta denizler gibi yokluk ve karanlıkSessiz uzatır tâ ebediyyetlere kollar…Guyâ o zaman, bildiğimiz yerdeki yollarBirden silinir, korkulu bir hisle adımlarTenha gecenin vehm-i muhâlâtını dinler…Yüksekte sema haşr-ı kevâkiple dağılmış,Yoktur o sükûtunda ne rüya, ne nevâziş;Bir sâ’ir-i mechul-i leyâli gibi rüzgâr,Hep sisli temasiyle yanan hislere çarpar. Göklerde ararken o kadın çehreni, ey mâh!Bilsen …
Şub 23
Nehir Üzerinde
Akşam… Sarı bir hasta semâ… Bir gam-ı mechûl…Sisler gibi tutmuş yine sahilleri eylûl,Bir hüzn-i müzehheb gibi durgun yine Dicle,Sessizliği olmuş yine rü’yâlara hacle. Faslın yeni lerzişleri her sâyede mahsûs,Gûyâ ki uyur kalb-i tabiatta bir “efsus!”Her şey o kadar gamlı, soluk, mübhem ü bî-fer,Gûyâ ki ölür hüzn-i sevâhilde perîler… Çıkmıştık o gün Dicle’ye, sessizce küreklerNehrin zehebî …
Şub 23
Bir Mayıs
Ey işçiBugün hür yaşamak hakkı seninkenPatronlar o hakkı, senin almışlar elinden. Sa’yınla edersin de “tufeyli”leri zenginKalbinde niçin yok ona karşı, yine bir kin? Rahat yaşıyor, işçi onun emrine münkâd;Lakin seni fakr etmede günden güne berbâd. Zenginlere pay verme, yazıktır emeğinden.Azm et de esaret bağı kopsun bileğinden, Sen boynunu kaldır ki onun boynu bükülsün.Bir parça da …
Şub 23
Burası Türkiye Sultanım
– Şünstan Sultanı’na – Burası Türkiye SultanımRahat vermezler sevişenlereBurada kadınların koynunaBıçak tehdidiyle girilirBuradaAşıklara kelepçe vurulurİnsanlarımız yoksun yaşarlar aşktanVe şaşarlar sevişenlereKadına değer verene erkek demezlerBuradaSevenleri ve sevişenleriSevmezler sultanım sevmezler Köylerde daha çok kadınlarımız çalışır bizimSabah ezanıyla kalkarlarDoyururlar insanları ve hayvanlarıSonra vururlar çocuklarını sırtlarınaTarlaya koşarlar yalın ayakNasırlı eller ve kara …
Şub 23
Evlerle İlgili Üç Şiir
1. Evler Yıkan O ailenin oturduğu evin camında bir ilan:“Arsa Fiyatına Satılık Ev.” Çok geçmedenbir başka Burger King ya da Domino’s Pizza olacak burası. Yeni evlenmiş bir çift yaptırmıştı bu evi.Kızları, oğulları orada doğmuş, büyümüşlerdiSonra başka yerlere taşındılar. Çünküaile hayatının özü dağılmaktır sonunda.Ocak sönmeye başlar, yaşlı ana baba ölür,arsa fiyatına satışa çıkarılır ev.Birkaç hafta …
Şub 23
Menekşe Alanı
Geçmişe doğru bir yükselmeyle elde edilen herhangi bir menekşe alanı, düşlerin kurulduğu ve orada tutsaklandığı bölge; kendini ancak bizim imgelememizde var kılan ve hep orada yinelenen mor şenlik türküsü. Nilgün MarmaraKağıtlar / Everest Yayınları / 2016