Kategori: Şiir

İlel ‘ebed

İlel ‘ebed… Bu tahayyül verirdi neş’e bana;İlel’ebed onu sevmek, ilel’ebed, millim          Fakat hayatfezaBir ibtila ile sevmekti en güzel emelim. Tasavvur-i ebediyyet hayat ü sevdada,Bu bir hayal idi, lakin hayal-i dilberdi;         Evet, bu rü’yadaCinanı görmeğe benzerdi, rühperverdi! Yazık! şu neş’emi tesmim ederdi hiss-i firak,Düşerdi ruhuma her ayrılışta bir ahker;  …

Devamını oku

Gök Öyle Mavi

Gök öyle mavi, öyle durgun, Damlar üzerinde!Yeşil bir dal sallana dursun, Damlar üzerinde! Ürpertip gökyüzünü birden, Bir çan tın tın eder.Bir kuştur şu ağaçta öten; Türküsünü söyler. İşte hayat! aç gözünü gör; Bak ne kadar sade.Her günkü sâkin gürültüdür, Şehirden gelmekte. Ey sen ki durmadan ağlarsın, Döversin dizini;Gel söyle bakalım ne yaptın, N’ettin gençliğini? Paul …

Devamını oku

akşam ve verâ

verâ, verâ, verâ!.. her şey kımıltı ve böcektir;ve Dünya yara içinde yara…kendini bitmeyen bir yağma                          gibi yaşadın: benim dışımdaki sır,  senin içindeki aynadır;  bilir misin, yağmurlar da darılır, seni yazmadığım için; yüzündür, çisil çisil iner camlara… Dünya elbet yara içinde yara… her aktığın …

Devamını oku

Yalan Yere Yemin

Yemin etmiştim, ey güzel kız, ulu tanrılaraon ikinci şafağa dek senden uzak kalmaya.Oysa, zavallı ben, tutamadım kendimi!öylesine geç oldu ki sabah, inan banaarada ay, on iki kez doğabilirdi.Yakar tanrılara sevgilim, yakar kigünah defterime yazmasınlar bu yeminive sevginle gel yatıştır yüeğimi.Ne olur, çok yakmasınlar canımıne senin kırbacın, ne de tanrılarınki. (V.254) Mabeyinci PavlosÇeviren: Samih Rifat

Ateş

Söndü gitti yanan ateşim, acı çekmiyorum artık,ölüyorum, Paphos’lu tanrıça dondurdu beni.Etimden sonra kemiklerime, yüreğime vurdukarasevdanın her yanımı kavuran soluğu.Aşk, tanrılara yakılan kurban ateşine benzer,her şeyi kavurup bitirdi mi kendiliğinden söner. (V.239) Mabeyinci PavlosÇeviren: Samih Rifat

İnsan (1916)

O bütün günahları bağışlayan, o dünyayı kutsallaştıran güneş avucunu başıma koydu. Bütün rahibelerin en dindarı gece de örtüsünü omuzlarıma koydu. Öpüyorum sevdamın bin sayfalı İncilini. Acı ve çın çın öten dualar ettim aşka,ruhum bir başkagelişi beklerken,duyuyorum yeryüzüsenin«Esenlikle git şimdi!»*ni ben. Gemisinde geceninben yeni Nuhbekliyorumaba dalgalan arasmdagelsinler,gelsinler de beni götürsünler diye,bölsünler diye tan kılıçlarıylayeryüzü düğümünü ikiye.Geliyor tan.İşte!Büsbütün …

Devamını oku

Dört Şiir

1.Dieppeişte yine son cezirölü çakılsonra yönelir adımlarışıkları yanan kente doğru. 2.kumdadır benim yolumakışında çakılın ve kumunyaz yağmuru yağar üzerime, hayatımahayatım ise kaçmaktayağmadan kaçmakta baştan sona.huzurum orada dağılan sisin içindebu uzun kıvrımlı eşikleri aşındırmayı bıraktığım zamanve yaşadığımda açılıp kapananbir kapının boşluğunu. 3.ne yapardım bu dünya olmadan yüzsüz, ilgisizve sonlanacak her anın, dökülecek boşluğuna cehaletinolmaksızın bu dalga,ki, …

Devamını oku

Çiçekler

Nakışlandı bin elvana çiçeklerKalbim irşad oldu gönül sevindiBir can bağışladı cane çiçekler Yeşillenir budaklanır allanırYüzbin renkte noktalanır hallanırKimi yeşillenir kimi allanırKimi batmış kızıl kane çiçekler Seher ağladı rahmet elendiGüzel gözlerinde yaş danelendiÖğle güneşinde fervahelelendiAz kaldı eşkimden yane çiçekler Bağrımdaki hançer midir ok mudur?Benim derdim çiçeklerden çok mudur?İlahi bunların derdi yok mudur?Bilmem neden güler bu divane …

Devamını oku

Yolcu

Gurûb vakti eşyanın yorgun huzûrundaGörüyordu vaktin hacmini bekleyen bir bakış. Ve masanın üstünde birkaç turfanda meyvenin hayhuyu.Gitmekteydi ölümü idrâkin belirsiz semtine.Ve bahçenin kokusunu, rüzgâr, ferâgat halısının üstündeSaçmaktaydı yaşamın saf hâşiyesine.Ve zihin, yelpâze gibi, çiçeğin parlak sathınıTutmuştu eliyleVe yelpâzeliyordu kendini. Yolcu otobüsten indi:“Ne temiz gökyüzü!”Ve caddenin uzayıp gitmesi aldı götürdü onun gurbetini. Gurûb vaktiydi.Geliyordu kulağa bitkilerin …

Devamını oku

Otuz Üç Kurşun

Bu dağ Mengene dağıdırTanyeri atanda Van´daBu dağ Nemrut yavrusudurTanyeri atanda Nemruda karşıBir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudurBir yanın seccade Acem mülküdürDoruklarda buzulların salkımıFirari güvercinler su başlarındaVe karaca sürüsü,Keklik takımı… Yiğitlik inkar gelinmezTek´e – tek doğüşte yenilmedilerBin yıllardan bu yana, bura uşağıGel haberi nerden verekTurna sürüsü değil buGökte yıldız burcu değilOtuzüç kurşunlu yürekOtuzüç kan pınarıAkmaz,Göl olmuş …

Devamını oku