Gökyüzüydü göğsüYıldızlar fırlardıDüğmeleri açık gömleğinden dışarı Gözleri konuk gelirdi her günGözlerime maviler getirirdiKollarını dolardı boynumaYünlü bir kaşkol gibi yumuşak ve koruyucu Avuçlarımın odasına akardı elleriBir dere gibi el yordamıylaGündüz gibi ışırdı yüreğimDinlerken geleceğe değğin türkülediği umudu Yalnızca gülüşü kaldı gülüşümdeBir deSesimde yeşillenen ses, onun. Ali Asker Barut Varlık, Sayı: 938 , 1985(Varlık’ta İlk İmzalar kitabından)
Kategori: Şiir
Şub 23
Meyva
Bir nar çiçeğinde yaşıyor bahar,Ruha sükûn veren en olgun meyvasınıTatlı bir rüya gibi görülüyor hatıralarVe sesin aratmıyor şiirin musikisini. Durgun suda aksin şebnem gibi titrekDurgun suda kokla, kokuların en iyisiniDurgun suya bak ve de ki: Sevinerek– Unutuyor bahar bu ince dalda meyvasını. Şahap Sıtkı Varlık Dergisi Sayı 98 / 1937
Şub 23
Kuşkonmaz
1. Merak ediyor gökyüzüne bakarken damda üşüyen kedi ocakbaşında uyuyan kedinin koltuk altlarını. 2. Üst üste düşünce bakışları utanıyor denizanaları hiç aşklaşmadıklarına ve yalnızlığı anlıyorlar ilk kez …
Şub 23
Haçlı Savaşlarında Bir Ahmet
1. Ahmet … sen hiç yaşadın mı adından ayrı dipsiz bir kuyuya atılan yadataşı nasıl düş kurar uykusunda gizli gizli eski bir toprağın öyküsüydü zamana karışan yaşlı gözleri ve dualı su dökmüşlerdi başlarından aşağı kesilsin diye çocukların korku nöbeti 2. Kente indiğinde dikelmişti önünde şövalye bıyıkları testere …
Şub 23
yerim yurdum gözlerindir
kadın sevdiğim..beni unutacaksınunutacaksın bir zamanlar sanayüreğimi verdiğimi bir başka dalgaya kapılırken kıyılarımı terk edeceksinbir zaman sonra oturupezgilerimi dinleyeceksin belki acılarımı bir kenara koymuşkenismim unutulup gidecekyerim bilinmez olacak belki acaba… aklına gelecek mi sevdiceğimbir zamanlar beni sevdiğin erkek cevabım şudur: sevgin doğrumduraffediciliğim ve isyanımdır sana bir umutla geldimkollarımda baharsız kuşlarbir ülkenin enkazındaacıların rüzgarları sürüklerken beniyüreğimde fırtınalar koparırken …
Şub 23
ölüm kapıda bekler
1dolanıp durdu bir çıkar yol içinkapıdaki ölümden fakat boşuna 2ölüm kapıda beklerbir yiğit nereye gitse 3sende olmayan nedirbir yiğitte olup ta? 4her şey toprağa kavuşureceliyle buluştuğunda 5aldın istediğini çoğu zamançok zahmet çekmeden 6seni saran toprak mani olducevap vermene bana 7ah! kalbim dayanabilsebir an olsun senin yokluğuna 8ecel canımı alaydı oğulseni alacağı yerde İslam öncesi Arap …
Şub 23
Kızgın Kedim
kaç kezdir aynı şeyi söyleyip duruyorsun:“hayatında başka bir erkek var mı ??”evet.. evet.. beni bir mezar mı zannettin senziyaretçisi olmayan dışarıda ne kadar çok erkek var bir bak.. bir tanemkuşları olmayan bir bahçe göremezsin eskide kaldı her şeykurtuldum senin sihrindenve zayıflığımdanher zayıflığının bir sonu vardır beni seviyor musun!! bunu demeseydin keşkebu geçmişte kalan bir şey.. …
Şub 23
İlk Söz
bir zamanlar olduğum çocuk uğradıbanayabancı bir yüzle.bir şey demedi. yürüdüksessizce birbirimize baktık. adımlarımızyabancı akan bir nehir.bir araya getirdi bizi, rüzgarda uçuşan bu kağıtlar adına, köklerayrıldıkbir orman yeryüzünün yazdığı ve mevsimlerin suladığı.ey bir zamanlar olduğum çocuk, yaklaşbizi birleştiren ne, şimdi, ve ne diyeceğiz birbirimize? AdonisÇeviri: Musa Ağgün
Şub 23
Yol Üstündeki Semender
Intiharla bir söyleşibu kitap. Edemediğimve edebileceğimintiharlarla. Her insanaklında en az bir kezöldürür kendini.Çünkü biliniyor artık;tek içgüdü değilyaşam içgüdüsü. Sözcükleri seçen kişi,zamanı sorgular durmadanve bu güncel zorunluluk,isteyelim istemeyelim;tarihsel bir an’daontolojik bir sorun olarak dabelirir. Galiba şuintiharın kökenindeki soru: Onaylıyor muyum?Buradan bakıldığında,bir “öteye geçiş“sorunu değildir intihar.Tam tersine:bir “burada oluş“sorunudur.Sartre’ı anımsayalım:“İntiharbir başka yoludurdünyada varolmanın.“ Camus’den yüzyıl önceNovalis yazmıştı:“İntihardırtek …
Şub 23
Virginia Wolf
Üşümesinden belli içimin: bitiyor yaz.Ufuk kör bir gözün ardı kadar boş. Geçiyor sonkuş sürüleri mumların titrediği bir katedraldedinlediğim orgun sönüp giden yankısı gibi dinli-yorum kanatlarının sesini Ey üzünç diyorum: Yaşamımın toplamı, koyaklarınıssızlığından damıtılmış bana kalan tek bilgelik. Üzünç: kolsuz bir askerin sakallı yüzü yansıyıp vitrinincamında ‘kendini öldür’ diye iç geçirince; tezgahdasızıp kalınca çocukluğunu ele veren …