Kategori: Şiir

Fugue

Fugue IV Ben daha yokum “Sizi kendi şehirlerime götürmeliydim” demişti adam. “Kendi sokaklarıma, çıkmazlarıma, durmadan taşındığım, hiçbirini unutmadığım evlere”. Donmuş gibi dinlemişti. Saydığı şehirlerin hepsini su ikiye bölüyordu. Andığı sokaklar hiçbir rehberde kayıtlı olamazdı. Evlere gelince: Onları belki unutmamıştı, ama bir daha uğramadığı nasıl da belliydi. “Ben yokum” demek istemişti birden, “ben daha yokum”. “Bu …

Devamını oku

Yokuş

Attar’ın öldüğü yaşa geldimyorgun, öfkeli; içimde belli belirsizbir hızla sönen mum: Fitil bittibitecek, yağ sürüyorum boşuna:Belki de yarın olmayacak, diyorum. Bu kehribar ağızlık, tütüne dadandığımyıllardan: Figen bulup seçmişti, gümüşün,minenin arasından; sayısız armağanaldım ondan yaşarken, ama bir tanesibeslerdi tümünü: Sevdim sevildimbu çirkin dünyada. Attar’ın yaşına geldimse, bilinmedik birgiz yok elimde: Öyle çok zaman yitirdimyaşantı kalmamış gerimde: …

Devamını oku

Ortak Bir Işık

Bekledik, gelmediler. Açtık pencereleri, kulak kesildik seslere gündüz ve gece, taradık tek tek istasyona inen yorgun yüzleri, ufuktaki lekelere ayarladık dürbünü: Bekledik, kırık, gelmeyeceklerini anladıktan sonra bile. Görkemli geçmedi günler burada: Sıradan, sade, dingin anlar kovaladı sıradan, sade, kekre anları: Yoktu büyük fırtınalar öyle, büyük büyüler kurulup çözülmedi bu yaz: Her zamanki nedensiz hüzünler, çocukların …

Devamını oku

Aylı Karanlık

saklı tuttun saklı tutmanı sevdimen karanlığa açılan kapını sevdimyüzümü döndürmek için az mıdenizler dalgalar az mı yangınlar bulutlargeldi savruldu üstüme geldi yıkıldı bir nice batık taşlara gemilerimyıkılmış ağaçlara bir nice gölgeleregemilerim dedim beni alır götürürkoskoca bir uykunun ardındabir ormanın ardında karıncaların olmadı mı en çok onu sevdimsaçlarını kurutmağa yaz güneşiolmadı mı ellerini sevdim gülüşleriniateşler yaktım …

Devamını oku

Çiçekleri Sulasan

çiçekler sulasan, kurumuş yaprakları kessensözgelimi tırnaklarını yemesenakşamları erken yatsan iyi olur. iyi olur elbetyani şu süsenler, kır menekşeleri yok mune desemdenizin bir tenhalıkla uyumukayboldukış çoktan unutuldu da ondan. bir akşambir manav bütün hüznüyle konuştusalatalara vuran bir ışığın altındasanki Ortaköy’de yarısı yanmış bir kışlagene böyle bir sonuçtukış unutuldu kardeşim. artıkhiçbir ayak sesi birbirine benzemez. Bingöl’le İstanbul …

Devamını oku

Saat On’da Kalkacak Vapur

Saat onda kalkacak vapurbiliyorum biliyorumişte bavulum, yüreğim işte şuradabiletimi istiyorlar, uzatıyorumgüverteye çıkıyorum, hiç yoktan bir deniz daha-saat onda mı kalkacakmış vapur-gecikebilirmiş biraz, öyle diyorlardesinler, desinlerhey kaptan! bana baksanaben çoktan varmışım varacağım yerebir edip daha bekliyor beni eski bir otelin kapısında. üstümde sarı bir gömlek var, iyi ki sarıiçimi kapatıyor bana verdikleri odaeşyalarımı yerleştiriyorum, öylesine ağırdan …

Devamını oku

Ses-Gölge

elimdeki doğuştan kâse –bildim–bir şey beklemeye değildi.AŞKtı mekâna sığmazdı kâseyi attımAŞKın şavkıdığı dünyayı istedim bir bile değildim, hiç oldumne utanç kaldı ne korku ne bağAŞKı istedimöyle yürekten istedim, yürek eridi kaygan biçimlere tutuldumbiçim kaygım en kırık yanımdıAŞKı sesten olmuş bir gölgeye yükledim ten ayrı ve uzak durduhayat koşum takımları düzgüngündelik talikaten alındı götürüldü dışarıdan baktımo …

Devamını oku

Düşük Ciğer

Tuhaf bir mevsimi var yokluğunun, Eksiliyor insan.. Eğilip topluyorum ardın sıra dökülen geceleriSarıp sarmalıyorum koynumda, Seviyorum,Lakin olmuyor. Orak, nasıl ki biçer harmanı ;Öyle söküp aldı seni benden zaman.Arta kaldın,Tümüyle bitmedin bende. Sen gideli beri dağınık etraf.Hangi şiiri okusam, eksik,Hangi cam kenarı koşsam, kalabalıkVe hangi tabuta sığınsam, umut dolu.. Âh.Uzatsan ellerini ciğerim düşecek,Baksan yerle bir olacak …

Devamını oku

Vedia

düşkün gölün hüznüdür geceleyin ağlar/da balığını yollamak düşkün balık acılı geceleyin ağlar/da gölüyle vedalaşmak  solucanın vedası toprak kokan yurduna düşündürmez kimseyi               Müntehir mi olmalı Barış Özdemir

demir tozu

beni su olduğuma inandırıyorlardı hikmetbeni daha başka bir şey olamayacağımabeni iyi ki size inanmamayaçok söylüyorlardı hikmet, tekrar ne fena beni bir su birikintisiyle karıştırıyorlardıdağlardan inip gelmiş olanlakapalı şeylere hiç sevinmemiştim dağ yolları gibiydim kim gitse doğru yerde olmak istemiyordum hikmetbazen sende u harfini düşünüyordum olmuyordu kavram olmaya hazır değildimsizinle olmaya hazır değildimbeni içinizde bir tarladan …

Devamını oku