çok zaman sonra oturupbir fincan kahve içebilmeli insaneski sevgilisiylegeride bunu bırakabilmeliyalnız ya da birlikte çekip giderken bir ilişkiden! her şey dün gibiykenyıllar geçtiuzakta birbirimizden. cam kenarına oturduğum masadanyüzüme sokağı vuran tülün gölgesindedüşünüyorum:yavaş yavaş anıların da terk ediyor benigit gide azalıyorgünün birindebirliktebir fincan kahve içebilmeninsadakatihayali… neden mümkün olmuyorayrılmakyok pahasına tüketmeden her şeyi?! garbage’ın şarkısı:“cup of coffee”benim …
Kategori: Şiir
Şub 23
Derin Gürültüsüzlük
sakin olmayı öğrendim senden duru sulara bakmayı bir ermiş gibi pas tutmuş kapıların ardında kendimle buluşmayı sessiz kalmayı öğrendim sendensevinçlerde ve büyük acılarda yerine ulaşmayan bir mektup gibi kendime dönmeyi soruları cevapsız bırakmayı öğrendim senden bir budala gururuyla dolaşmayı anılarda yeri unutulmuş, hiç umulmayan bir yerde bulunmuş yanlış ağaçlarda bitmiş yapraklar gibi yabancılaşmayı zamanı hissetmemeyi …
Şub 23
Aynadaki Görüntüye Tepki
bütün savaşlardan yenik çıktık ve yorgun yolculuk gibi sürdürdük ömrü: günden geceyebir sarmaşığa sarılıp kaldık sonunda: tutkun yangınına su taşıdığımız gergin üçgenlerboşluğa eklenen aceleci ve tedirgin bedenlersığdırıldı iki düş arasındaki keskin nefeslere biriktikçe birikti lekeler: yenilgi ve yanılgılarateşe sığınmanın modası geçti, su zaten eskibir tepkiydi yaşamak aynadaki görüntümüzesesler uğultulu uçurumlarda birbirini kesti hayat: çocukluktaki oyunları …
Şub 23
Kendine Yolcu
1. maviye kesen bir özlemi büründü içtenlikle güne dökülüveren güz dinlendi buluta yaslanıp güneş bulut alabildiğince deniz olabildiğince rüzgâr göçmen kuşlar ilkeleriyle var olan telaşlı martı dillendirdi günü içsel kasırgasında örtüsü güzdü sarındıkça bulutsu şalına sınırsızlığı arıyor, kendinden göçebe… – gülümseme gözlü küçük çocuk pipnanlığı yüklenip uzaklaştığın gemi yağmurlara nokta koyan hangi limanda demirli?- 2. …
Şub 23
Dalgıç
Kendi denizlerimin dalgıcıyım benBir alışkanlığı sürdürür gibiyim belkiSoluğum son aşamalarına geldiGeçtim durdum bilincin dehlizlerinden. Bahçeler mi yoktu, eski ve yeniŞarkılar mı, anılara benzerGemiler mi yoktu, küsmüş yelkenleriGözümün önünde eriyip gittiler. Bilirdim çizgen neresiydi, yol neresiDalardım mavilerin güneşle buluştuğu yerdenHevesleri, coşkuları, sevinçleriBen yaratmışım gibi dökerdim içimden. Ne varsa doğayla aradığım uyumdaÇiçeğe durmuş ağaçlar gibi iyimser…Ve sesinin …
Şub 23
Dönüşsüz
I Irmak değildir kalbin senin z a m a n çeşmesinden s u içmeye konan kuş, bir kanadında güneş bir kanadında gölge k ü s e c e k s i n bir mevsim sonra gökyüzüne, ayrılırken yarı susamış senin yüzünü bulacağızı r m a ğ ı n sularında II gurbet değildir kalbin senin bir …
Şub 23
Kuzeyden
Biz yoksulluğu doğuya gelin verdik Kederli dağ yollarına vurmuş kendini bir adam varsayalım bütün harfleri dökülmüş sallanmaktan susup bize benzeyen birine bakıyorduk su başlarını eğri atların tuttuğu mevsimler dayanır kapıma acılı kız kardeşlerin belini kırmızı kurdeleyle bağlayan ölüm konuşan eski bir zamandır artık pervazlara yaslanmış, üzerine oturmuş neneden kalma ceviz sandığın… Biz yoksulluğu doğuya gelin …
Şub 23
Selika
Kayalıklarda dinlenen bir şarkıydıkyoksul adamlar bilirdi yüzümüzügittin niyetsiz bir şafakla söyleştinıslak pervazlarda gülüşün kaldıyağmurdan önce saçlarınateşte kızarmış güllerin vardı Sen susadıkça bir ceylan ölürdü apansızdilek ağaçları sökülürdü yamaçlardankıyısında dinlendiğimiz zerdalisaraçlar çarşısında yakalanırdıruhunun ritmini sunarken kayışlaraben boğulurdum sen susadıkça Gözlerin ertelenmiş bir bahardırıhtımsız gemilerin süslendiğisarı divanlarda yasaklaraçılmamış nevresimler ve muskaların vardıdurmadan yağmalanan bir şeydi akşamlar Kayalıklarda …
Şub 23
Güneşe Ait Çocuk
Güneşin arkasında görünen çocuk,eliyle güneşi gösterir durur.camlar arkasında düşünen çocuk,hırsından camlara yumruk savurur. Camlar arkasında bekleyen çocuk, üç mevsim güneşin seyrine dalar;ve kışın güneşi özleyen çocuk,diliyle buğulu camları yalar. Güneşe kavuşabilmek için çocuk, gündüzün boş yere çırpınır durur.Nihayet, nihayet geceleyin çocuk,koynunda güneşle beraber uyur. Cahit Sıtkı Tarancı
Şub 23
Şimdi kim bağışlayacak beni
Şimdi kim bağışlayacak beni…Unuttum senle helak olmuş tüm kavimleri kişisel tarihimi pompeinde taşa dönen kalbimi..Şimdi kim bağışlayacak seni bir dokunuşla yumuşacık olan.kalbimdir seni bağışlayacak olanya beni kim bağışlayacak benisuda ayın şavkını bilirsin sevgili ‘yakamoz’bir yakomozdu sözlerinruhumda şavk eyleyen gecenin karanlığında.Şimdi kim bağışlayacak benicanım bunca acırken iyi kadrajlanmış gülümsememinyapaylığını sözlerin kadar yalan yaşantımıkim bağışlayacak kendime yaşattıklarımıyorganımın …