Kategori: Şiir

ülkemin şiir atlası

III Ben aradığım her şeyi yana yakıla aradımKaygılar taşıdım mutlaka bulmalıyım diyeAma kaldırdığım her taşın altındanÇıka çıka bir yığın böcek çıktıKimisi deliklerine kaçtı, kimisi üstüme ağdı Yol günlüklerine geçti attığım adımlarÇocukken boynunu kopardığım kuş yavrularıDüşlerimde yolumu kesip bir bir gözlerimi oydularVe eğdiğim fidanlar büyüyüp gelişinceGövdeleri tabutuma birer tahta oldu Sulara bıraktığım hüsnüyusuflarınYan yatıp suyun üstünde …

Devamını oku

Düzenli Dünya

Bayılırım şu düzenli dünyaya Kışı, yazı, baharı, güzü, gecesi gündüzü sırayla Ağaçların kökü içerde Dalların başı yukarda İnsanların aklı başında Beş parmak yerli yerinde Baş, işaret, orta, yüzük ve serçe Diyelimki kalksada serçe, orta parmağa doğru yürüse Ne haddine Yahut akasyanın biri başını toprağa daldırdığı gibi bir gezintiye çıksa Merhaba kestane merhaba çam Esselamunaleyküm ve …

Devamını oku

Ne Olacak

Ne olacak söyleyeyim, Öncelikle aşık olacağız her gün yeniden. Her gün birine yada başka birine. Hep anlamlar yükleyeceğiz güne ve düne. Özgür olacağız örneğin düşünürkenBırakacağız şu teknik adam yalın bakışınıEn yalın yaşamımızı dahi süsleyeceğiz veAnlamlandıracağız yaşamı en anlamsız anında dahi Ve aşık olacağız yeniden her günBirine yada başka birine Kendimize putlar yapacağız tapacak,Bir vuruşta yıkacağız …

Devamını oku

Yaz Bitti

yazın bittiği her yerde söylenirsöylenmeyen şeyler kalır geriyeve sonra hiçbir şey olmamış gibiağır, usul bir hazırlık başlaruykuya benzer yeni bir mevsimeorda burda, ev içlerinde, kır kahvelerinde, deniz kenarlarındaincelen yazın akşam esintilerindezaman usulca sıyrılır aramızdanta içimizde duyarız gelecek günlerin geçmişinibaşka ne gelir elimizdenbüyük bir uzaklığa gülümseyerekgeçiştiririzıskaladığımız şeyleriyatıştırıcı rüzgârlardışavurur içimizdeki lodosu, poyrazı, günbatımlarınısaklar bizigözlerimizdeki hüzne “dinginlik” adını …

Devamını oku

Belki Sen Yoksun

Belki de sahiden bırakacaksın beni. belki de ben bırakılması elzem en zararlı alışkanlığım. Belki bir hata idi benle olmak ve hayaller kurmak. hayallerin hepsi de işkembe-i kübradan sallanmış şeyler ki sırf belki de sırf senin ellerini tutmak ve ensene arkadan bir öpücük kondurmak içinbelki de. belki de dünya zaten dönmüyor, ve Pakistan’da binlerce kişi ölmedi …

Devamını oku

Ayışığı

IBen uzaklardan beklerdim,Sayarak günlerimi.Bu gece penceremden düşen ay ışığında,Birden yanıbaşımda buldumBir ağaç gibi çiçeklenmişAnladım almış yürümüşSarmış bu sevda içimi IIGece yarısı elbiselerim,Ayakkabılarım üstüneDüşen ay ışığı,İnsan böyle mi olurSevdaya tutuldu mu? Bütün eski kitapları okudum,Yaşlanmış güzellere sordum,Mutluluk bu mu? Ama bu sarışınÖtekine hiç benzemiyor.Ah, daha yeni yeni anladımO küçük elleri, gülen gözleriyleBeni bu kadar seviyor… Kalmadı …

Devamını oku

portakal satın alırken

Southampton sokağı boyunca çökensarı sisin içindenbirdenbire lambalı bir meyve arabası çıktıve kese kağıtlarını parmaklayanyaşlı bir pasaklı.Aradığını birdenbire bulan biri gibişaşıp donakaldım. Hep portakal olsun isterdin hani!Avuçlarıma sıcağı hohladımve araştırdım ceplerimi. Tutarken elimde bozuk paraları sıkı sıkı fiyatına baktım vedüzensiz rakamları gördümbir gazete kağıdına kömürle yazılı,bu ara hafiften ıslık çaldığımı bile farkettim,ve bir anda baktım acı …

Devamını oku

Şiirin Attıkları

I. U z u n B i r A r a d a n S o n r a Uzun bir aradan sonraİlk şiirimi yazdım bitirdimElim ayağım kırık kesikUzun bir hastalıktı geçirdiğimGömleğim yırtık alt yanım çıplakSokağa çıkmış kadar ürkeğim II. Ş i i r l e r i m B e n i m Şiirlerim …

Devamını oku

Yolcu

Yıllarca önce araba kullanmasını öğrenirken ustam sigara içirtirdi bana. Ve yoğun trafiğe çıktığımda ya da keskin dönemeçlere geldiğimde sönerse cıgaram, direksiyonu alırdı elimden. Ben araba kullanırken fıkralar da anlatırdı ve eğer ben arabayı sürerken kendimi işime kaptırıp da fıkralarına gülmediysem direksiyonu alırdı elimden. Güvensiz hissederim kendimi, derdi. Korkutur beni, şoförün kendini işine gereğinden fazla kaptırdığını …

Devamını oku

Fotoğraf

Dört kişi parkta çektirmişiz,Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi…Anlaşılan sonbaharKimimiz paltolu, kimimiz ceketliYapraksız arkamızdaki ağaçlar…Babası daha ölmemiş Oktay’ın,Ben bıyıksızım,Orhan, Süleyman efendiyi tanımamış. Ama ben hiç böyle mahzun olmadım;Ölümü hatırlatan ne var bu resimde?Oysa hayattayız hepimiz.Melih Cevdet Anday