Kategori: Şiir

yara

iki çıplak yara iki çıplak düşman şimdi karşı karşıya artık herşey olabilir artık bütün dünya karanlık imkan geç geçebilirsen ruhum bir daha buralardan aşktaki düşmanlık değil düşmanlıktaki aşk onları şimdi birbirinden ayıran ruh ölür, beden unutur av kurtulur kendine kurduğu mazinin tuzağından kendinin sonuna geldi mi yeniden görür insan çıplak hüküm, acı özgürlük! kana karışan …

Devamını oku

kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak

Kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak;Öyle zordur ki, kurşunu havada, sevgiyi de yürekte tutmak!Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır.Onlar, bir kere kaybetmekle kurtulamadıklarımızdır.Yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir.Hep ama hep hatırlarız. Ne biçim kaybetmektir bu?Kim gölgesinden kaçabilir ki?Bazen duygularımız bizden erken yaşlanır ve bizden hayatın geri kalanını alır.Hayatın, kendini anlayanları cezalandırmasıdır …

Devamını oku

Ölüme Gazel

İnsandır en yüce değerleri yaratan. Sevdayı sözgelimi, erdemi, özlemi, özveriyi, umudu, şefkati, düşü… Yaşamı tanıdıkça kendini tanımlayan… İnsandır… Ve fakat yakalar yakalamaz uygun bir an bulur bulmaz dengini durmaz tümünü haraç mezat pazarlar… Soylu mu soylu, huylu mu huylu; hırsız mı hırsız, arsız mı arsız! İnsandır… Tanrılar yaratacak denli esinli, tinsel, engin… Canı pahasına direnecek …

Devamını oku

Güneşin Altında Mutluluk Var

Bir işçinin, elinde ekmekle evine döndüğüo yerdir mutluluk Akşamüstü, çocukları cıvıldayıp dururken Derin bir iç çekiş, tatlı bir yorgunluk Ve yüzüne yayılan gülümseme birden… Mutluluk, kelebek olup uçmasıdır ipek böceğinin Irmağın denize kavuşturmasının bir adı olmalı Mutluluk, beşikte uyuyan ilk çocuğuna bakmasıdır bir annenin Duyarak memelerine dolan sütün çılgınlığını. Mutluluk, bir acının bilincine varıp da …

Devamını oku

Jestlerin Ölümü

Kurumuş güller duruyor masada.Kimin aldığını hatırlıyorum dane için aldığını bilemiyorum. Bir zamanlar – bir zamanlar dediysemçok eski de değil: Birkaç ay öncegül alırdık. Biz. Hepimiz.Her şey için, yerli yersizgül alırdık bir zamanlar.Biz. Hepimiz. Gülleri de eskittik. Zaten artık almıyoruz. Gül zamanlarıgeçti. Rüzgar esti. Sert esti. Jestler bitti.Kendimizi kaybettik.Gül verecek kimse de kalmadı. Bazen şunu diyoruz …

Devamını oku

Sensiz

Bir gece rüyamda,Büyük bir şehrin kalabalık bir caddesindeAçıkça ağladım herkesin içinde…Tanımıyordum kimseleri,Seçemiyordum gideceğim yeri…Öyle sıkıntılı,öyle şaşkın,öyle güvensizHalim ve yürüyüşüm,Kimin yüzüne baksam ağlamam artıyordu…Yaşım kırkı aştı diyordum, yaşım,Başım hala çocuk,Hala dayanacak yer arar başım…Ne yol bitiyordu, ne etrafımdaki kalabalık,Etrafım ne tam geceydi,ne tam aydınlık…Ayağım takılıp düşme korkusuylaUyanmasaydım eğer sıçrayarak,Yalnızlıktan, kimsesizlikten, bitkinliktenÖlecek gibiydim sensiz… Coşkun Ertepınar

İnsanın Yedi Çağı

Bütün dünya bir sahnedir…Ve bütün erkekler ve kadınlarsadece birer oyuncu…Girerler ve çıkarlar.Bir kişi bir çok rolü birden oynar,Bu oyun insanın yedi çağıdır…İlk rol bebeklik çağıdır,Dadısının kollarında agucuk yaparken…sonra mızıkçı bir okul çocuğu…Çantası elinde, yüzünde sabahın parlaklığıAyağını sürerek okula gider…Daha sonra aşık delikanlı gelir,İç çekişleri ve sevgilinin kaşlarına yazılmış şirleriyle…Sonra asker olur, garip yeminler eder.Leopara benzeyen …

Devamını oku

Işık, Değişmiş

Görmüyoruz artık birbirimizi aynı ışıkta,Artık gözlerimiz aynı değil, aynı değil ellerimiz.Ağaç daha yakın ve kaynakların sesi daha canlı,Adımlarımız daha derin, ölüler arasında. Olmayan tanrı, koy elini omzumuza,Geri dönüşünün ağırlığıyla tasarla bedenlerimizi,Bu günleri ve gölgeleri, bu kuş çığlıklarını, bu koruları,Bu yıldızları ruhlarımıza katmayı bırak. Bir meyve yarılırcasına vazgeç kendinden bizde,Erit bizi kendinde. Göster bizeAşksız sözcükler arasında …

Devamını oku

Harran

Bedevi bir yalnızlıktır beni saran çölKitabelere sığmayan dövmelerdir inimdeki gurbetGitsem Kerem’in külü savrulur,akıl esir kalır ruhaSussam sabahları kararır bütün sokaklarınÇamurlu bir ayna gibi yayar kendini zaman Çokça ayrılık sığar ölümeBir canda yüz bin beden çırpınırSuyun yüreği ateşin sesiyle birleşirToprağın kalbi dururÇığlıklar diken üstünde, sesler gömülmüştürGece serilmiştir çöle.Güneşe mayın ömrümüze buğday ekilir Harran yeşilinde soyulmuş bir …

Devamını oku

Balık Sözü

            Nejat Basım Hocama İçimde ıssız balıklarınÇekingen kabarcıklarlaDolandığıMahzun bir akvaryum var. Sallanan bir sandalım daPerişan hafif rüzgârda“Nereye Ahmet?” diyorlar“Ölüme, ölüme” diyorumYalanlıyor balıklar:“Yaşama, yaşamdan yaşama!” Ahmet İnam