Kategori: Şiir

Nasıldı

-I-Önce sevinç uyutmadı beniSonra üzüntü nöbet tuttu bütün gece.İkisi de gidince başımdanUyudum, ama ah, her Mayıs gecesiBir kasım sabahı getirdi ardından. -II-Senin derdin benimdiBenimki seninPaylaşamazsam bir sevinci seninleYoktu benim de sevincim .. Bertolt BRECHT

Nedamet

Tanrım açamadık içimizi Arık buluşmamız mahşere kaldı. Ne yelken ne gemi var limanda Kaçmak bir uzun sefere kaldı. Mercan bir sahildeymiş gemiler Bulmak kasvetli günlere kaldı Rüştü Onur

Aşk

Bunca gün, ah, bunca güngörmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın,nasıl öderim, neyle öderim? Uyandı kana susamışilkbaharı koruların,çıkıyor tilkiler inlerindençiylerini içiyor yılanlar,ve ben gidiyorum seninle yapraklardaçamlar ve sessizlik arasında,sorarak kendime nasıl, ne zamanödeyeceğim diye şu bahtımı Bütün gördüklerim içindeyalnız sensin hep görmek istediğimdokunduğum her şey içindesenin tenindir hep dokunmak istediğim:seviyorum senin portakal kahkahanıhoşlanıyorum uykudaki görüntünden Ne …

Devamını oku

Aşk

Aşkım, ben ölürsem sen ölmezsen,Aşkım, sen ölürsen ben ölmezsem,Sakın yüz vermeyelim acıya,Hiçbir şey yaşamımızdan büyük değil. Pablo Neruda

Eski Zaman Âşığı

Ben eski zaman âşığıyım Sevda çeker düşünürüm ağlarım Bazen tilki kadar kurnaz bazen akılsız Bazen çocuk gibiyim bazen bakakalırım. Herkes âşık olur sevdalanır Bir yolu var gönül çekmenin de Benimki sevda değil ateşten gömlek Bir kor düşmüş ışıl ışıl yanar içimde Ama ben eski zaman âşığıyım Sevmek kadar kanatlanmak da gelir elimden Gece hayalimde gündüz …

Devamını oku

Beşiktaş Tramvayı

Bahçemdeki dut ağacıvurdu ince dallarıyla penceremin camına,bir Beşiktaş tramvayı geldi aldı beni,bir Beşiktaş tramvayı götürdü sana. Çemberlitaş, Şehzadebaşı, Saraçhane.Almışım parmaklarını ellerime,Beşiktaş tramvayında giderim yane yane.Terzi Adem, berber Ali,dikimaneden Emine teyzeve Makbule.Üç sarışın birader,Kapalıçarşı terlikçileri.Bir küçücük simitçi çocuk,levent bir hizmet eri. Hep iyi insanlar bunlar.Dert yüzü görmesinler.Eksik olmasınlar.Vatman ağabeyimiz de eksik olmasın.Her akşam böyle götürsünler seni …

Devamını oku

Ben Sensiz Burda

Yaslanıp omuzuna geceninsabahı karşılar gibi,ama dünyaya günaydın diyemeden. Yatar gibi çimenler üstünde,ama çimenlerin kokusunu alamadan. Koşar gibi denize doğru,ama denizde kulaç atamadan. Uzanır gibi bir çocuğun başına,ama çocuğun başını okşayamadan. Tırmanır gibi gürbüz bir ağaca,ama ağaçtan bir meyve koparamadan. Kavuşur gibi eski bir dosta,ama eski dosla kucaklaşamadan. İş başında türkü söyler gibi,ama sesimi ben bile …

Devamını oku

Sensiz Gece

Dudaklarımda bir burukluk, bir yanma Yüreğimde gam var bu gece, Elim boş, Yanım boş, Bense yine sarhoş. Mutluluktan değil ,acıdandır bu gece. Yalnız götürüyorum dudağıma kadehi, Karşımda bir boşluk var bu gece, Yanağımda yaş, Gözümde yaş, Avuçlarım ellerinde değil. Sen yoksun ya, ben ben değilim, bu gece. Yolanda Prelorenzo de Marinis

insan yürüdüğü yola benziyor

İnsan yürüdüğü yola benziyor,günlük defteri oluyor gözleri.Okunuyor, nasıl bir yağmur yağmış hayatınave nasıl bir kar. Örneğin, bir düş yüzünden hapiste yatmışsanız eğer,yılların ördüğü oya gibi bir iz utangaç bir tavırla içinizi beziyorve kamçı izleri gibi esaret günlerinizyüzünüze vuruyor. İnsan yürüdüğü yola benziyor.Eğer yüreğiniz aşk tınılıysa,aşk kokuyor üstünüz başınız. Metin Cengiz

aydınlığın tek değil

Ataol Behramoğlu’na yaşamayı bilmek kadar ölüme de yakındır insan susmayı sonsuza değin bir armağan gibi sunarak başkalarına ayrılmayı göze alır, aradan çekilir birgün. yaşam tek senin aydınlığın değildir ki ve yalnız senin için sunulmamıştır gök yüzünden düşen bu armağan. yaşamayı ciddiye almalıdır insan vazgeçmek de onurlu bir ayrılıştır ne kadar alışmış olsak da. yaşam sadece …

Devamını oku