Duyuyorum, bir geçen var evin önünden; biraz durup, yoluna devam ediyor. Paylaşıyor yüzünü ayak sesleri benim uğraşım olan gizemle. Aşk şiiridir bütün şiirler, ama kaç kişi durup okur onları! Ben önünden geçtiğimde bu şiirin, Sen onu yazmıştın bile. Henrik NordbrandtÇeviren : Murat Alpar
Kategori: Şiir
Şub 23
Bizansa Benziyor Aşkımız
bizans’a benziyor aşkımız,son demlerini yaşıyor.düşünüyorum da,yüzlerindeki parıltıcaddeleri dolduranlarınya da öbek öbek toplananlarınköşebaşlarında ve meydanlardafısır fısır konuşanlarınyüzlerindeki parıltı,bana bakıp dasaçını arkaya atarkenyüzünde görülenparıltıya benziyordur. düşünüyorum da,uzun uzun konuşmamışlardır,konuştukları da havadan sudan,bir şeyler söylemeye çalışıpduraksamışlardır,anlatmayı becerememişlerdirsöylemek istediklerini,yeniden vazgeçerekbirbirlerine bakıpyere indirmişlerdir bakışlarını. çok eski ikonlar meselaböyle parıldaryanan bir kentin alevi gibiveya yaklaşan ölümün ışıltısıgencecik ölenlerin resimlerinde,geride kalanların anılarında …
Şub 23
Sen Bu Şehirden Gidince
Sen bu şehirden gidince ben bir tuhaf oluyorumNe bileyim ellerimi cebime sokup öyle yürüyorum Gülmeyi geçtim tebessüm edemiyorum. Senin ellerini tutmak, Yoksul bir sahaftan alınmış yirmi beş yıllık kitaba dokunmak gibi. Senin gözlerine bakmak, Dört mevsimin tamamını yirmi dört saat içinde yaşamak gibi. Sen bu şehirden gidince ben bir tuhaf oluyorum Ne bileyim trafik lambalarını …
Şub 23
Ölü Doğanlar
keskin rüzgarla kulağımı sıyıran bir mermi sesiçok uzaktan geldi, kalbimle gördümsıcak hiçbir şey kalmamış o topraklarda, kan hariçgözlerim hezimete uğradı şaşkınlığım karşısında ilk uyarı: şiir en iyi sırdaştırve fakat ne kadar ortak olabilir bir çocuğunortadoğudaki çığlıklarına… psikopat bir yamyamı bile yola getirebilirince ince, alttan alttan gelen kanun nağmelerikanunlara karşı ölümler hep kıldan inceincelik, annesi ölmüş …
Şub 23
Amber
Uykun Uykumda dinlensin bir tanem Aşk, acı, iş dinlensin… Görünmeyen çarkları üstünde dönen gecede Uyumuş amber gibi safsın bana sarılıp Başka kimse düşlerimde uyumayacak aşkım Gideceksin, birlikte gideceğiz zamanın suyunda… Ayım, güneşim, ölümsüzüm Karanlıkta, yanımda senden başka hiçbir kadın yolcuya yer yok Ellerin açılmış bileklerin narin, Amaçsız tatlı işaretler indi avuçlarından İki gri kanat gibi …
Şub 23
Güzde Unutulmuş
Saat yedi buçuğuydu güzünVe ben bekliyordum Kimi beklediğim önemli değil. Günler, saatler, dakikalar Bıktılar benle olmaktan Çekip gittiler azar azar Kaldım ortada, tek başıma Kala kala kumla kaldımGünlerin kumuyla, suyla Bir haftanın artıklarıyla kaldım Vurulmuş ve hüzünlü Ne var, dediler bana Paris’in yaprakları Kimi bekliyorsun? Kaç kez burun kıvırdılar banaÖnce ışık, çekip giden Sonra kediler, …
Şub 23
Bizler Susuyorduk
Bilmek acı çekmektir. Ve bildik;Karanlıktan çıkıp gelen her haber Gereken acıyı verdi bize: Gerçeklere dönüştü bu dedikodu, Karanlık kapıyı tuttu aydınlık, Değişime uğradı acılar. Gerçek bu ölümde yaşam oldu. Ağırdı sessizliğin çuvalı Pablo Neruda
Şub 23
Ağıt
Nehirler gibi, Ağlamak istiyorum, Garip bir başıma ben; Kaygılar almalı beni, Dalıp gitmeliyim, Eski maden gecelerin gibi. Neden, Pırıl pırıl anahtarlar, Neden harami elinde? Kalksana Oello ana, Aç sırrını, Bu bitmez gecenin Yorgunluğuna; Akıl ver damarlarına, Senin olsun, Yupanqui’ler güneşi Uyku hali konuşurum Seninle, Toprak toprağa. Sıradağların; Döl yatağı; Sen ey Perulu ana, Nasıl oldu …
Şub 23
Kırlangıç
Kimi zaman ağladığ’mı hissediyorum uykumdanedenini bilmiyorumya da uyanıncaya kadar unutuyorum.Gözlerimi ne zaman açmaya kalksam, patlıyorgazete-flaşları. Artık su şiirden uyansamama çakıldığım yerde bir dilsiz gibi bağırarakşiir çağırıyor ş i i r ç a ğ ı r ı y o r u m . . .Bazense sevişiyorum yüzsüz birisiylebelki de aklımda kalmıyor seviştiğim her kimse.Çocukluğ’ma dönüyor bazı …
Şub 23
Denizin Sunduklarına Elveda
Denize, denize dönünbu sayfalardan! Balıklar, yumuşakçalar, yosunlar,soğuklardan kaçan herkes,Pasifik’in ortasınadönün,dalganınsevinçli öpücüğüne,gizemli mantığına kayanın. Ey, suda yüzenler,denizin içindekiler,kaygan canlılar,ayrılma ve kavuşmazamanı şimdi:kağıt destek çıkıyor bana;mürekkep, mürekkep hokkaları,basımevleri, harfler,resimler,simgeler ve sayılarkarıştıkları nehir yataklarındankarşılıyorlar beni: sevgimi, dostluğumu isteyenkadınlarve erkekler,ozanla şakalaşmak isteyenler,toplanın Petorka’dan,Atakama’dan, Arauko’dan,Lonkoçe’den gelen çocuklar! Bir tren bekliyor beni, elma yüklübir gemi,bir uçak, bir saban,birkaç diken selamlıyor. Elveda, …