Kategori: Şiir

Şekvaiyye Kasidesi

Eridi ve döküldü bütün dişlerim,Diş değildi onlar ışıldayan lambaydıGümüş beyazıydı, inciydi, mercandıSeher yıldızıydı, yağmur damlasıydı. ** Bu sarayda nice günler sarhoş ve mutlu yaşadım,Öyle ki makamım emirden de krallardan da üstündüŞimdi de aynıyım, ev de aynı, şehir de aynı,Bana “Neden mutluluk yasa dönüştü” demezsin? ** Şiirini bütün evrenin yazdığı devran geçti,Onun Horasan şairi olduğu zaman …

Devamını oku

Kaplan

Kaplan! Kaplan! gecenin ormanındaIşıl ışıl yanan parlak yalaza,Hangi ölümsüz el ya da göz, hangi,Kurabildi o korkunç simetrini? Hangi uzak derinlerde, göklerdeYandı senin ateşin gözlerinde?O hangi kanatla yükselebilir?Hangi el ateşi kavrayabilir? Ve hangi omuz ve hangi beceriKalbinin kaslarını bükebildi?Ve kalbin çarpmaya başladığında,Hangi dehşetli el? ayaklar ya da Neydi çekiç? ya zincir neydi?Beynin nasıl bir fırın içindeydi?Neydi …

Devamını oku

Akla Veda

Yarayı aldık, kurşun içerde kaldı.İyisin, buna sarılabilirsin.Kalede nefesini tutmuş ölü balıkBenimse bir ırmağın kenarında sesim. Ölüm yakıştı sana, her sabah saçlarını tarayıpGöndere çekilmiş bir hayat içinOkullara götürdüğün gençliğinBeni, kimsesiz bir kümbete çıkardı yaşamak. Kaç milyar insan çalıştırıyor yalnızlık?Okumadan da öğrenebilirdin bu kadar felsefeyi:Annen mutfakta neden ağladı? Soner Karakuş

Soneler

Bir yetim şiir kaldı yanımda şimdi,
Kaybetmekten deli gibi korktuğum

Soneler

I Sevgilim bak, geçip gidiyor zaman;Aşındırarak bütün güzel duyguları.Bir yarım umuttur elimizde kalan,Göğüslemek için karanlık yarınları.Ağzımda ağzının silinmez ılık tadı,Damağımda kösnüyle gezinirken;Yüreğimde yılkı, aklımda ölüm vardı,Dışarda rüzgar acıyla inilderken.Unutulmuyor ne tuhaf dünya işleri,Seninle bir döşekte sevişirken bile.Düşünüyorum hüzünlü genç anneleri,Çarşılarda, pazarda ellerinde file. Bu kekre dünyada yazık geçit yok aşka;Bir şey yok paylaşacak acıdan başka. …

Devamını oku

Sınıfı geçmek için dua

kendimden başkakimseye kızmıyorumkendime yakıştırmadığım her davranışher sözkalbimiiçinde Yusuf’un olmadığı bir kuyuya düşürüyoryaşamaktansınıfta kaldımoysasınıfımı geçmek için anneme söz vermiştim ölüm hak, ecel gerçekancak merhametsizlikten deölüyor insanlar omuzlarımda dağlaravuçlarımda ardıç kuşutaşıyorumve kalbimde umudum Allah’ım…her hatamdan sonra merhametinleyeniden fırsat veriyorsunutanıyor, nadim oluyor ve şükrediyorumkonuşmaya sözüm, başımı kaldırmaya yüzüm yok. Allah’ım…gönlümü, davranışlarımı, sözlerimisıraya koymama yardım etgünahkarım, başım önümde, mahcubumcennetindenayakta …

Devamını oku

Görüşürüz İhtiyar

İnsan ömür boyu kendine dolanan bir bağGibi konuştu, gibi söyledi, gibi sevdiSeyrek neşe, biteviye dalgınlık, borçlu sabahlarBir şehrin ortasında hep yaşıyor gibi yaptı İlkeli ve tarafsız bir haber gibiydi yeryüzündeHerkes dinliyor gibi yaptı, çiçekler hariçHiçbir markaya yer açmadığı göğüs kafesindeBiraz tütün biraz susam kırıntıları vardı Herkes derdi, herkes farklı yerlerinden sancıyorOysa kader bulanık değil, her …

Devamını oku

Görüşürüz İhtiyar

İnsan ömür boyu kendine dolanan bir bağGibi konuştu, gibi söyledi, gibi sevdiSeyrek neşe, biteviye dalgınlık, borçlu sabahlarBir şehrin ortasında hep yaşıyor gibi yaptı İlkeli ve tarafsız bir haber gibiydi yeryüzündeHerkes dinliyor gibi yaptı, çiçekler hariçHiçbir markaya yer açmadığı göğüs kafesindeBiraz tütün biraz susam kırıntıları vardı Herkes derdi, herkes farklı yerlerinden sancıyorOysa kader bulanık değil, her …

Devamını oku

Sınıfı geçmek için dua

kendimden başkakimseye kızmıyorumkendime yakıştırmadığım her davranışher sözkalbimiiçinde Yusuf’un olmadığı bir kuyuya düşürüyoryaşamaktansınıfta kaldımoysasınıfımı geçmek için anneme söz vermiştim ölüm hak, ecel gerçekancak merhametsizlikten deölüyor insanlar omuzlarımda dağlaravuçlarımda ardıç kuşutaşıyorumve kalbimde umudum Allah’ım…her hatamdan sonra merhametinleyeniden fırsat veriyorsunutanıyor, nadim oluyor ve şükrediyorumkonuşmaya sözüm, başımı kaldırmaya yüzüm yok. Allah’ım…gönlümü, davranışlarımı, sözlerimisıraya koymama yardım etgünahkarım, başım önümde, mahcubumcennetindenayakta …

Devamını oku

Şairin Ölümü (Marina İvanova Tsvetaeva için)

Yatıyordu. Çehresi, hafifçe yükseltilmiş,solgun ve dargındı dik yastığında,dünya ve dünyaya ait bildiği ne varsa,artık duyularından koptuğundan bu yana,hepsi de umursamaz bir zamanda yitirilmiş. Onu öylece yaşarken görenler, bilmemişlerdi,ne kadar da bütünleşmiş olduğunu bütün bunlarla;çünkü bunlar: O derinlikler çayırlardave sularda, bütün bunlardı çizen o çehreyi. Onun çehresiydi aslında bu enginler,onlar ki, görücüye çıkmışlardı şimdi şaire;korkuyla ölmekte …

Devamını oku