Kategori: Şiir

Saf Sabır

Ben, birlikte kıyıya sürüklediğimiz kayıktansaflığımı ve sabrımı aldım tekkalanları kumsala göm sen deyaz boyuncanasılsa her keder eksilirkendini doldurarak sardunyalarla konuşarak çoğalttımaramızdaki ayrılığısayarak çoğalttığım günleri tamamladımkirpiklerimin arasına çektiğim tüldeyağmur durdu ve şimdi kış bitiyoroysa kimse yokmuş dışardaiçim dışıma vuruyor sardunyalara su vermekle unutamadığımızşeymiş aşk:alnından bir günaydın gibi düşürdüğüm sabah,sağ yanımda unuttuğun keder. Birhan Keskin

Yaşam (ki) 1-14

1.Yaşamın, en temelde, bağımsız, kendine yeterli olmayaçalışmanın süreci olacak — doğumda, tam bağımlıydın; sonda, ölümde ise, —başarabilirsen— tam bağımsızolabileceksin. Ama, ikisinin (doğum ile ölümün) arasında, hep bir gelişme olacak yaşamın : bir ‘ilerleme’ değil; şu ya da bu yönde, bir gelişme… Kendine yeterli olma, bağımsız olma yönünde ise, gelişmen, hep, başka kişilerle kurduğun ilişkilerin içinden …

Devamını oku

Uzun Kanatlı Kuş Sürüleri Diliyorum

Aşk çılgınlığının köprülerinden geçelim seninle sevgilim, yaban otları arasında bulduğum yeşim yüreğimdeki su birikintisinde okyanusu arayan nehir sevgilim, unutmabeni çiçeğinin tuttuğu günlük gözlerimle sarıldığım kuğu bulutlu gökyüzü ellerini ayrılıklardan kaçırdığım dalgın deniz feneri duruşlu ilkbaharda gezinen sis saçlı sevgilim mevsimlerin ilkokulundan kışı silelim seninle yaz yağmurlarına yakalanalım kumsalında sevişmek istediğin kız kalesi’nin önünde açık hava …

Devamını oku

Nuh’a Gemi Resimleri

ı gençtim şiire hevesim vardıbüyük sözlerden utanmıyordum henüzalnım kırış kırıştı daha o yaştabir nalbant çırağı kadar sıkıntılıydımatların toynaklarını yonta yontaçöl gemileri yapıyordumuçan gemilerbej üstüne lacivert duygularbırakan ruhumdayelkenlerine su renginde atlar koşulmuşiçimizin karanlığından türemişsayısız hayaletinmağripli cinlerin isimsiz ifritlerinkum üstünde iterek yürüttüğücan sıkıntısı ve boğuk neşidelerle yüklüsahra gemilerikaleleri yıkanşehirleri ehramları yutanşiir sefineleri… ıı eğilip taşgemiden bakıyorum şimdibozbulanık …

Devamını oku

Eskiden

Kucaklaşmamıznemli bir toz bezininnadide bir vazoyu kucaklaması gibi sessizve ihtiyatlı oldu. Oysa kavuşma anlarındakıvılcımlar çaktırır,alevler çıkarırdık eskiden… Cahit Koytak

Ben Yokum, Beni Karıştırmayın

Odalar dolusu kitap, bunca basılı kâğıt…Akıl ve selüloz karışımıHamurdan yoğrulmuş kafalarınız;Mezarlarınıza kapanmış vıdı vıdı konuşuyorsunuz,Vıdı vıdı vıdı vıdı vıdıKurtların, böceklerin çeneleriyle; Melekler perçeminizden tutuncaya kadar daKonuşacaksınız… Ben yokum, beni karıştırmayın;Kulaklarımı balçıkla sıvadım ben,Kafamın çatlaklarını, kalbimin deliklerini deDualarınıza, âminlerinize… Vıdı vıdı vıdı vıdı vıdı vıdı…Bunca sözü nereden buluyorsunuz?Ne kadar çok şey istiyorsunuz,Ne kadar çok şey biliyorsunuz,Mezar …

Devamını oku

Kişi sevdiğini hep sonradan mı anlar?

Kişi sevdiğini hep sonradan mı anlar? Sevdiği’ni/ sevdiğini o sevdiği kişiyi / onu sevdiğini…. Oruç Aruoba  

Yeşil Çayır

Yasla başını toprağa, bir zamanlar kalbimin çarptığı noktayaBir avuç toprak al üzerimdenUzan şu yeşil çayıraBeni hâlâ sevdiğin günleri hatırla Yaklaş, çekinmeYağmurlar yağsın başından aşağıBeni düşün ayışığında yağmur çiselerken,Ve uzaklardan bir tren geçerken Temizle üzerimde biriken çalı çırpıyıVe mırıldan şarkımızıBir hava kabarcığıyım şimdi benSenin içinde süzülen Gölgemde dur dinlenBak her şeyde ben varım şimdiBitecek rüzgar güllerinin …

Devamını oku

Eski

1. Her akşam gelişen bir ayrılık buluyorum evimdeduvarlara gizleniyor o, ruj lekelerine,onun aklı bir şelale, hep bir martıyla birlikte,üstelik güz düşkünü, kanı küstürme telaşında.İçimiz yer değiştirirdi çoğu kez, ne kadardürüsttü ikimizin de elleri titrerken. Şimdi ince bir anıya yaslayıp başımısökülüyorum senden. Artık bir bıçağın ucuağzımla beslediğim aşk. Yüzünde akıp duran irkilişbana ne kadar kül, ne …

Devamını oku

Bir Gün Bir Yerde

bir gün, biryerde oturuyorduk.ben gidecektim; işim vardı. sen ,”sen gitsen yapman gerekeni yapsan; ben de burada beklesem seni ” dedin. içim ışıldadı–ne güzel bir olanaktı bu:– sen,beklerken ,’akıl gözü’nle benim yaptığım işi izleyecektin; ben de işimi yaparken, sürekli, senin orada bekleyişini–beklediğini–’göre’cektim. ayrıyken,birlikte olacaktık. burada temel olan şu:ben işimi yaparken senin beni beklediğini bilecektim;sen de ,benim,işimi,senin …

Devamını oku