Günlerden bir gün İstanbul’daSabah oldu eşya ışıdıBahçedeki horoz öttüHorozun öttüğünü duyuncaTürkü tutturduBir çiçek keyfine göre… İşler bu yola döküldü mü,İnsanoğlu durmazYatağımdan kalktımKahvaltı ettimGeceden kalma ne varsaCeketimi giydiğim gibiSokağa çıktım Bir rüzgar esti hafiftenSonra durduYağmur çiseliyecek gibi olduBir tramvaya atladımDoğru parka gittimSıranın birinin üstüneUzandımGökyüzünü seyrettim Gökyüzü de bir türkü söylediGökyüzünün türküsü deHorozunkine, çiçeğinkine uygunduÖylesine maviydi gökyüzüÖylesine …
Kategori: İstanbul Şiirleri
Şub 23
İstanbul
Seni görüyorum yine İstanbulGözlerimle kucaklar gibi uzaktanMinare minare, ev ev,Yol, meydan. Geliyor Boğaziçi’nden doğruBir iskeleden kalkan vapurun sesi,Mavi sular üstünde yineBembeyaz Kızkulesi. Bir yanda, serin sabahlarla beraber,Doğduğum kıyılar: Beşiktaşım.Baktıkça hep, semt semt, yer yer,Beş yaşım, onbeş yaşım, ah yirmi yaşım! Durmuş bir tepende okuduğum mektep,Askerlik ettiğim kışladır ötesi.Bir gün bir kızını benim edenEvlendirme dairesi. Benim …
Şub 23
Bu Bir İstanbul Şarkısı ‘Vasiyet Sokağı’nda Yazılmıştır!
Bahçelerin ormandan kopartıldı çoktanyırtıldı boydan boya sana dokunamadığım bu şehir bir avuç masaldı belki, her okuyuşunda uykuya daldığım sesin, kolları bağlı gölgeler dolaşıyor sokaklarında kırık dökük eski zaman heykelleri gibisin artık! Kıskanırken yıldızlarını ay, gecelerden birindeseni kır saçlı bir vapura bırakırken aşkımı itiraf edemedim ama çekip gideceğim bir Üsküdar gecesiydin gözlerim kadar yorgun! İstanbul, en …
Şub 23
Yosma Akşamıyım İstanbul’un
Yosma bir İstanbul akşamı gibiyim.Dudaklarımda kiraz tadı yaşamanınMavinin denize kestiği,tuza bulandığı yerden gözleriminuykusuz bir Ada vapuru geçmişBir martı geçmiş peşisıra gökyüzünü yırtıp,Kanatlarında ay rengi düşlemeler.. Yosma bir İstanbul akşamı gibiyim.Ellerim ceplerimde yürürümen eski Arnavut kaldırımını.Ne gün batar yüreğimde,ne gözüm yaşarır dosta, acıların ötesindeAyrı kıtaların kavakları el sallaşır,fenerler göz kırpar ya birbirine;öyle düşlerim iki insanı, engellemesiz.. …
Şub 23
İstanbul Işık Işık
istanbul rüzgâr rüzgâr sevdiğimkâh bir lodos, denizlerden esenılık mı ılıkkâh ustura gibi deli bir poyrazbırak saçlarını rüzgârlarına istanbulunbu şehirde aşksız ve rüzgârsız yaşanmaz istanbul bulut bulut sevdiğimkimi beyaz mı beyazince, tül gibikimi katran misali karabulutları da insanlarına benzer istanbuluninanma sevdiğim, inanma bulutlara istanbul yağmur yağmur sevdiğimkah ince incekah bardaktan boşanırcasınahele bir yağmur yağmaya görsünölürcesine yaşanır …
Şub 23
Ceviz Ağacı
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda, Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz. Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında. Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda. Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl. Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril, Koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil. Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim …
Şub 23
İstanbul
Orda, adamı düşündüren denizler vardır – ışıltılı ve berrak-, şurda gemiler durmuş, kimbilir, zincirleri ne ağırdır. Sarayburnu, Kızkulesi, Haydarpaşa… Bak işte Köprü, Böyle ayak altında bütün gün. İşte yollar gıcır gıcır, İşte Sultanahmet Meydanı şu gördüğün Nihayet, ilerde deniz, Mis gibi balık kokar. Daha sonra Adalar Ve hep çam ağaçları. Oranın mehtabı tatlı olurmuş, Öyle …
Şub 23
Barbaros Meydanı
Biliyorum, ayıp ve manasızAma peşlerinden gidiyorum Gezmeye çıktıkları vakit Ana kız. Utanır da belki Anasının sırtındaki Yeldirmeden, Kız bir adım önde gider Sezdirmeden. Beşiktaş’ta Barbaros meydanı Sağı anıt, solu türbe Ortası kare şeklinde, Parkıdır yoksulların Bilhassa yaz ayları. Fidanların, meydanların önünde Yontulu taşlar çepçevre. Yer yer banklar konulmuş Meydana dolmuş millet, Sıra sıra oturmuş. Ah …
Şub 23
İstanbul
Kamyonlar kavun taşır ve benBoyuna onu düşünürdüm,Kamyonlar kavun taşır ve benBoyuna onu düşünürdüm,Niksar’da evimizdeykenKüçük bir serçe kadar hürdüm. Sonra âlem değişiverdiAyrı su, ayrı hava, ayrı toprak.Sonra âlem değişiverdiAyrı su, ayrı hava, ayrı toprak.Mevsimler ne çabuk geçiverdiUnutmak, unutmak, unutmak. Anladım bu şehir başkadırHerkes beni aldattı gitti,Anladım bu şehir başkadırHerkes beni aldattı gitti,Yine kamyonlar kavun taşır Fakat …