Kategori: Çeviri Şiirler

Ölüm

Bu yokluk yedi bitirdi biziAğlayıp sızladık yürekten:“Adam sende… deyip geçmeliNe bulduk sanki inlemektenNe sen varlıklı ne de ben,Çul giyinip ömür sürümekHoş değil mi o beylerden?” Neler göçtü şu dünyadan,Ne uslusu kaldı ne delisi,Göçüp gitmişler tümü buradanÇoluğu çocuğu, alisi velisiEn güzeli, dekoltelisi.Dulu, zengini ayırmaksızın,Şıkını, orta hallisiniÖlüm gelir bulur ansızın. İster Paris olsun, ister Hèléne,Acıdır acı ölümün …

Devamını oku

Babi Yar

Hiç anıt yok Babi Yar’da.Tek mezar taşı o dik yamaç.Korkuyorum.Yahudiler kadar yaşlıyım şimdi.Şimdi bir Yahudi gibi görüyorum kendimi.Şimdi Eski Mısır’da dolaşıyorum.Çarmıha geriliyorum şimdi, ölüyorum,çivilerin bile izi var üstümde şimdi.Dreyfus geliyor aklıma. Ben oyum.Kof adamlar suçluyor, yargılıyor beni.Parmaklıklar ardındayım ansızın,kıstırılmışım, tutulmuşum, sövmüşler bana;Brüksel dantelinden elbiseler giymiş hanımlarbağırarak şemsiyelerini çarpıyor suratıma.Belostok’da bir çocuğum şimdi,yere yayılıyor damlayan kan,öfkeyle …

Devamını oku

Dünyadan Uzak

Sızlıyorsa yüreğin dünya gailesindenYaralı kartalleyin dönüp duran yerlerdeTutsak kanatlarında taşıyarak benleyinYazılı bir dünya, soğuk, ezici hem de. Eğer ancak kanadıkça yaran atıyorsaAşkının ışıtmaz olduğunu görüyorsaO biricik yıldızının o yitik ufkunu;Bu tutsak ruhum gibi senin de ruhun sonra. Usanıp o kulluktan, kara, acı, ekmektenTutup o kürekleri bırakmışsa bir yanaEğilmiş ağlıyorsa sulara bakaraktanArayarak uzak bir yol sonsuz …

Devamını oku

Chang-Kan Türküsü

Sen bir okul öğrencisiBen de bir küçük kızken,Dolaşırdın kamış sırıklarlaGözetlerdim seni geçerken.Şen çocuklardık o zamanCahang-kan köyünde yaşayan,Ben bir kadınım şimdiSen bir koca adam.Ondört yaz geçmiş, hayret,Karın olalı senin;Bakamaz gözlerim gözlerineKorkuyorum seviden, yaşamdan.Loş köşelere gizleniyorum,Gelemiyorum çağrına,İşte yıl erdi sonaHer şeyleri örttü sevi.Biliyorum sadıktınSeven bir erkek gibi,Irmak kıyısında bekleyenDüşlerinin kadınını;Ama duruyorum ben şimdiBalkonda tek başıma,Gözleyip bekleyerekTaş kesilen …

Devamını oku

Bir Sokak Orospusuna

İşkillenme sakın, gocunma benden!…Ben tabiat kadar ateşli,     tabiat kadar hovarda, ben Whitman dedikleri herifim.Güneş senin üstünden el çekmedikçe, bil ki el çekmem senden,Nehirler vazgeçmedikçe senin için çağlamaktan, bırakmadıkça            ağaçlar senin için uğuldamayı, bil ki senin için çağlayacak,            senin için uğuldayacak sözlerim.Kadınım,söz kesilmiş say aramızda!…Diyeceğim, …

Devamını oku

Batan Işığında

Batan ışığında doğuyorumsaydam suların akşamı. Tutuşuyorferah yapraklarlaavunan hava. Yaşayanlardan kopmuşeğreti yüreğimleanlamsız bir sınırım ben. Yazabilmek korkunç armağanın Tanrım,canla başla kefaretini ödüyorum. Uyandır beni ölülerin arasından:herkes aldı toprağınıve karısını. İçimde gördün beniderinliklerimin gecesinde. Benimkine benzerumutsuzluk yaşamıyorkimsenin yüreğinde. Tek başına bir adamım Tek başına bir cehennem. Salvatore Quasimodo Çeviri: Oğuz Demiralp

İnsanın Yedi Çağı

Bütün dünya bir sahnedir…Ve bütün erkekler ve kadınlarsadece birer oyuncu…Girerler ve çıkarlar.Bir kişi bir çok rolü birden oynar,Bu oyun insanın yedi çağıdır…İlk rol bebeklik çağıdır,Dadısının kollarında agucuk yaparken…sonra mızıkçı bir okul çocuğu…Çantası elinde, yüzünde sabahın parlaklığıAyağını sürerek okula gider…Daha sonra aşık delikanlı gelir,İç çekişleri ve sevgilinin kaşlarına yazılmış şirleriyle…Sonra asker olur, garip yeminler eder.Leopara benzeyen …

Devamını oku

Işık, Değişmiş

Görmüyoruz artık birbirimizi aynı ışıkta,Artık gözlerimiz aynı değil, aynı değil ellerimiz.Ağaç daha yakın ve kaynakların sesi daha canlı,Adımlarımız daha derin, ölüler arasında. Olmayan tanrı, koy elini omzumuza,Geri dönüşünün ağırlığıyla tasarla bedenlerimizi,Bu günleri ve gölgeleri, bu kuş çığlıklarını, bu koruları,Bu yıldızları ruhlarımıza katmayı bırak. Bir meyve yarılırcasına vazgeç kendinden bizde,Erit bizi kendinde. Göster bizeAşksız sözcükler arasında …

Devamını oku

Zima Kavşağı’ndan

Geriye bakışlarla geçti yıllarım,bazı özel duygularla, düşünceler, isteklerle;yaşamamın düzgün dönemeçlerindeçeşitli davranışlar; ama bitmiş bir şey yok.Yine de yeni yollar açar bunlar insana,yeni bir güç kazandırır, sizin ilk defatoz kaldırarak çıplak ayakla yürüdüğünüzo toprağa basmak. Yevgeni YevtuşenkoÇeviri: ÜlküTamer

Gece Bitti

Gece bitti Ay eriyor doğan günde  Battı batacak sulara  Bu ovada eylül ne kadar diri  Çayırlar yemyeşil  Bahar toprakları sanki güneyde  Bıraktım eşi dostu  Eski bahçelere gittim gizli gizli  Seni anmak için tek başıma  Sen Ay’dan ötelerde bir yerdesin  Burda gün doğarken  Nal sesleri gelirken kaldırımlardan  Salvatore Quasimodo