Kategori: Çeviri Şiirler

Aradığım Kadın

Aradığım kadınBenden daha yakın banaAyak seslerini işitiyor gibiyimTutkumun ateşi içinde. Dinmeyen susuzluğuyla bülbül gibiGönlümün kurumuş havasındaEriyip gidiyor bir damla su için.Usuldan usuldan giriyor düşümeIlık gecede ay ışığı altında. Canevimin yeşeren yaprakları içindeGördüğüm o kadındır, bulutumsu, uçucu, gönül alıcı,Delice ses veren gök gürültülerine benzeyen,Şimşeğin parıltısında şöyle bir bulduğum kadındır o. Diktiğim çardağın altına oturupSevgilimin boynunu çiçeklerle …

Devamını oku

Adım Adım İlerliyorum

Adım adım ilerliyorumbelki karşıma bir şey çıkarbakıp bakıp düşünüyorumoysa karşımda yalnız kaçınılmazlıklar. Bir taş ki boğulmaya mahkûm.Bir perde ki kapanacakbir daha açılmadan.Bir kuş ki yalnız bir zamanlar uçtuğu bilinen. Yaşam yok, ölümse bir türlü gelmiyor.Anlaşılmaz değin uzunUzun, katlanılmazcasınakişinin alınyazısı. Ivo Andrich

Hayat, Kendi Seçtiğim

Bu dünyaya gelmeden önceBana nasıl yaşayacağım gösterildi.Endişe vardı, keder vardıSefalet vardı, acının yükü vardı.Beni ele geçirecek olan bağımlılık vardı, esir alan yanılgı vardı.Beni gürleten ani öfke vardı, nefret ve kibir vardı, gurur ve utanç. Fakat ışık dolu ve güzel düşlere dair günlerin mutlulukları da vardı, yakınmanın daha baskın olmadığı ve daha baskın olmadığı derdin, ve …

Devamını oku

Bilinçaltı

Komayın beni bu ellerde-gayrı durmam Bu yol kavşağında susmuş gözler senin Beni kıskıvrak saran kollar senin kolların Tutamam ellerini- yanımdasın. Rüzgar gibi bakıyorsun – saçlarım uçuşuyor Ellerimi örtüyorum yüzüme – gözlerine bakamıyorum Sen bir çiçeksin yavaşça açarsın İncecik belin salınırsın- ilk çiçeksin baharda İşte uzat ellerini- ben gözlerimi yumuyorum Yeni yetme bir sürgün gibi kuruyorum …

Devamını oku

Yol İşareti

Sevdinse… Aşkında yitip yok oldun, Karıştıracaksın günü, ayları. Sevgi yollarında ne kaide, kanun Kendin aşmalısın bu dolayları. Eriyip kendini yok sanacaksın Bu derdin olmayıp özge çaresi Sen hız hız ‘kazaya’ uğrayacaksın Yoktur bu yollarda yol işareti Bahtiyar VAHABZADE

Olmak

Büyük çizgileriyle tanıyorum umutsuzluğu. Kanadı yok umutsuzluğun, akşam vakti deniz kıyısında bir taraçada, toplanmış bir sofrada kalayım demiyor. Umutsuzluk bu, o bir sürü olayların dönüşü değil bu, tıpkı akşam karanlığında bir karıktan öbürüne giden tohumlar gibi. Bir taşın üstündeki yosun ya da su bardağı değil o. Kardan elenmiş bir gemi o, ya da düşen kuşlara …

Devamını oku

Anlamak

Pazar. Çevreye serpilmiş gülüşler gibi parlıyorceketlerin üzerinde düğmeler. Otobüs gitti.Bazı sevinçli sesler – ne garipdinleyebilmen ve yanıtlaman. Çamların altındamızıka çalmayı öğreniyor bir işçi. Bir kadıngünaydın dedi birisine – öyle yalın ve doğalbir günaydın ki,siz de mızıka çalmayı öğrenmek istiyebilirdinizçamların altında. Ne bölme, ne çıkarma. Kendinden ötelerebakabilmek – sıcaklık ve dinginlik. “Yalnız sen”olmak değil ” sen …

Devamını oku

Bu Gece

Bu gece ay kumsala vuracak,iri bir inci.Ve üzerimde oynaşacak çılgınçılgın ayışığı. Yakut dalgalar ayaklarımın ucundaparçalanıp bütün yıldızları saçacak,avuçlarımda iki güvercindoğmuş olacak; sonra havalanacak – o iki gümüş kuş –ayışığıyla dolu iki kadeh –o ışığı serpecekler omuzlarıma,saçlarıma. Deniz dökme altın,salıvereceğim sulara gördüğüm düşüışıyan bir kayıkla. Bir pırlantagömeceğim çakıllara, pırıl pırıl. Dört yanımı saran ışık sanki delecekkabimi, …

Devamını oku

Aşık Değilsen Eğer, Bırak Kapını Çalsın Aşk

Âşık değilsen eğer, bırak kapını çalsın aşk,âlem dediğin ağrıtacaksen gittikçe, dipsiz olacak,mutluluk ve keder aynı zamanda vuracak. Sözün özü: Bir uçurumdur aşk,gölge ve ışık, şiir ve manzum,orda nice nesnenin sûreti, mahzunve aynı zamanda neşeli yansıyacak. Sefalettir o, dehşettir tarifsiz,fakat onsuz yaşamak da imkânsız. Ruben DARIO

Karısı için bir şiir yazdı ozan

Karısı için bir şiir yazdı ozan:“Işığımsın benim, yıldızım, şafağımsın,Yanımdaysan, her şey güzel, doyumsuz,Yok musun, her şey acı, tatsız!” Tam bu sırada karısı -yıldızı ve ışığı-Gülümseyerek gelip kapıda durdu“Yine mi sen?” diye bağırdı ozan,“Çalışıyorum, Tanrı aşkına git başımdan!” Resul Hamzatov