Kategori: Çeviri Şiirler

Dört Şiir

1.Dieppeişte yine son cezirölü çakılsonra yönelir adımlarışıkları yanan kente doğru. 2.kumdadır benim yolumakışında çakılın ve kumunyaz yağmuru yağar üzerime, hayatımahayatım ise kaçmaktayağmadan kaçmakta baştan sona.huzurum orada dağılan sisin içindebu uzun kıvrımlı eşikleri aşındırmayı bıraktığım zamanve yaşadığımda açılıp kapananbir kapının boşluğunu. 3.ne yapardım bu dünya olmadan yüzsüz, ilgisizve sonlanacak her anın, dökülecek boşluğuna cehaletinolmaksızın bu dalga,ki, …

Devamını oku

Gök Öyle Mavi

Gök öyle mavi, öyle durgun, Damlar üzerinde!Yeşil bir dal sallana dursun, Damlar üzerinde! Ürpertip gökyüzünü birden, Bir çan tın tın eder.Bir kuştur şu ağaçta öten; Türküsünü söyler. İşte hayat! aç gözünü gör; Bak ne kadar sade.Her günkü sâkin gürültüdür, Şehirden gelmekte. Ey sen ki durmadan ağlarsın, Döversin dizini;Gel söyle bakalım ne yaptın, N’ettin gençliğini? Paul …

Devamını oku

Yalan Yere Yemin

Yemin etmiştim, ey güzel kız, ulu tanrılaraon ikinci şafağa dek senden uzak kalmaya.Oysa, zavallı ben, tutamadım kendimi!öylesine geç oldu ki sabah, inan banaarada ay, on iki kez doğabilirdi.Yakar tanrılara sevgilim, yakar kigünah defterime yazmasınlar bu yeminive sevginle gel yatıştır yüeğimi.Ne olur, çok yakmasınlar canımıne senin kırbacın, ne de tanrılarınki. (V.254) Mabeyinci PavlosÇeviren: Samih Rifat

Ateş

Söndü gitti yanan ateşim, acı çekmiyorum artık,ölüyorum, Paphos’lu tanrıça dondurdu beni.Etimden sonra kemiklerime, yüreğime vurdukarasevdanın her yanımı kavuran soluğu.Aşk, tanrılara yakılan kurban ateşine benzer,her şeyi kavurup bitirdi mi kendiliğinden söner. (V.239) Mabeyinci PavlosÇeviren: Samih Rifat

İnsan (1916)

O bütün günahları bağışlayan, o dünyayı kutsallaştıran güneş avucunu başıma koydu. Bütün rahibelerin en dindarı gece de örtüsünü omuzlarıma koydu. Öpüyorum sevdamın bin sayfalı İncilini. Acı ve çın çın öten dualar ettim aşka,ruhum bir başkagelişi beklerken,duyuyorum yeryüzüsenin«Esenlikle git şimdi!»*ni ben. Gemisinde geceninben yeni Nuhbekliyorumaba dalgalan arasmdagelsinler,gelsinler de beni götürsünler diye,bölsünler diye tan kılıçlarıylayeryüzü düğümünü ikiye.Geliyor tan.İşte!Büsbütün …

Devamını oku

Döndüler Evlerine

Evlerine döndüler ve karılarına,   bir defa bile hayatlarında,   tanımadıklarını söylediler benim gibisini,Ama… Döndüler evlerine. Evin ne kadar da temiz dediler bana,   hiçbir sözüm kimseyi incitmezmiş hatta,   havam da gizemliydi belli ki,Ama… Döndüler evlerine. Bütün erkekler beni övüp dururlardı,    ne de güzel gülüşüm, aklım, kalçalarım vardı,    yine de bir gece geçirdiler benimle, belki üç, …

Devamını oku

Geldiğinde Bana Sen

   Geldiğinde bana sen, davetsiz, ansızınÇağırıyorsun beni   Hatıraların beklediğiEvvel zaman odalarına.    Bir çocuğu avutur gibi,Tavan araları bana sunduğun,   Günlerin bir avuç tortusu,Öteberisi kaçamak öpüşlerin,   Ödünç aşkların pılı pırtısı,Ve sandıkları gizli sözlerin,      AĞLIYORUM Maya AngelouÇeviren: Faris Kuseyri

Bu Bakire Fahişeyken

Bu bakire fahişeykenevlenmeyi düşlüyordu ve çoraplar örmeyiama sonunda yine kendi halinde birbakire olmak istediğindegündelik rutinleri vardı artık ve bir de kocasıözlüyor şimdi o eskiyağmurlu ve müşterisiz gecelerio herkesle yattığı yatağına uzanıpevlenmeyi ve çoraplar örmeyi düşlediği. Mario BenedettiÇeviren: Bülent Kale

Meşe Ağacının Solunda

… Tanrıyı düşünüyorum bazenöyle çok da değil amazamanını çalmak istememhem zaten o uzaktaama sen yanımdasın şimdi keder içindeyimkeder içindeyim ama seviyorum senidaha nice saatler geçecek biliyorumbir nehir gibi akıp sokaklar geçecekhep yanımda olan ağaçlargökyüzüve dostlar geçecekama öyle şanslıyım kiseni seviyorumçok eskiden çocukkençok eskiden, her neyse boş verbasit bir tesadüftü zatengözlerinde kaybolmak gibi tıpkıizin ver kaybolayım …

Devamını oku

IL CUORE

Artık kimse kazımıyorduvarlaraağaçlara     luis ile maria            raguel ile carlos                  alfonso ile martadiye iç içe geçmişiki kalbin ortasına şimdi çiftler yalnızcaokuyorlar bu eskigereksiz duyguluklarıduvarlardaağaçlardave yorum yapıyorlar        ne aptalca şeyler diyesonsuza dekayrılmadan evvel. Mario BenedettiÇeviren: Bülent Kale