Kategori: Çeviri Şiirler

Kış

Selamını alan yok,Başlar yakaların içinde,Selam alıp dostları görmek için başını kaldıran yok.Bakışlar ayakların önünden başka yeri göremiyor,Çünkü yol karanlık ve kaygan.Birine dostluk elini uzatsan,Gönülsüzce çıkıyor eli koynundan,Çünkü soğuk şiddetli ve yakıcı.Nefes, çıkınca göğsün sıcaklığından dışarı, karanlık bir bulut oluyor.Bir duvar gibi dikiliyor gözlerinin önüne.Nefes böyle olunca ne bekleyebilirsin kiYakın ya da uzak dostların gözlerinden?Ey delikanlı …

Devamını oku

Sabah

Yağmurun altında yolunu kaybetmiş bir kuş gibi,Düşman çadırına benzeyen bir gecede çölden geçmiş,Ve geceyi tek başına çölde geçirmiş,Şimdi orada beyhude bir gayretin leşi üzerinde duruyor.Her şey yorgun ve ıslak…Mutluluk alevinden haber getiren aydınlık dumanı gibiSeher yükseldi.Karanlığın tozu, su buharı misali,Yeryüzünün üzerinden kalktı gitti.Felek tutuştu bazen kendini gösteren ebedi bir utanmayla.Altın rengi örümcek geldi,Ve gecenin yorgun …

Devamını oku

Seni Seviyorum Ey Kadim Memleket

Eğer ki boş dünyada bir şey seviyorum,Ey Kadim Memleket! Ben seni seviyorum. Sen ihtiyar bilge, sen ölümsüz civan,Eğer ki seviyorum, ben seni seviyorum. Sen soylu ve kadim ülke İran,Paha biçilmez mücevher, seni seviyorum. Ey uluların anası eski memleket,Ulularınla meşhursun, seni seviyorum. Sanatın ve düşüncenle parıldıyorsun,Hem düşünceni hem sanatını seviyorum. İster efsane olsun ister tarih,İster eskilerin …

Devamını oku

Yankesici

Bilir misin neden hapisteyim?Bir gencin cebine el atmıştım,Bir şey geçmeden elime,Ansızın feci bir şamar yedim! Bilmiyorum babam kim benim,Nerde açtım gözümü dünyaya;Beni kim doğurup yetiştirdi böyle,Kimin memesini aldım ağzıma! (bilmiyorum) Kimse benim için sabahlamadıHastayken başucumda!Yalvarmadan ya da karşılıksızGelen olmadı yardımıma! Kâh Ocak soğuğunda titredim,Kâh inledim Temmuz sıcağında!Ekmek hasretiyle aç uyudumHasır üstünde cami avlusunda! … Tüm …

Devamını oku

Kadersiz

O gidiyor gevşek ve titrek adımlarlaO gidiyor, elinde eski bir bavulKar başladı ve derin bir gece yeni başlıyorO işin sonunu böyle bir başlangıca bağladı O gidiyor, ama nereye? Bir dostun semtine mi?Bir misafirhaneye mi? Ya da akrabalarının yanına mı?Acaba kim hiçbir şey söylemeden kabul edecekOnun böylesi karışıklığını, şaşkınlığını, perişanlığını? Onun her adımındaki uzunluk bir cadde …

Devamını oku

Gökyüzü Boştur

Gökyüzü boş, bomboş, onun aydınlığını kim götürdü?Ay’ın tacı olan Samanyolu’nu kim götürdü?Gecenin saçları karışıklıktan perişandırNil Nehri’nin saçının süsünü kim götürdü?Kavisli yıldızını kimse görmüyorOnun karanlığını kim kırdı, onun yayını kim aldıBahçıvan yalnız, onun çevresinde dikenden başka bir şey yokSöğüt ağacını, gülü, erguvan çiçeğini kim götürdü?O çınar yıllarca beyhudelikten yorulmuşNağmeler söyleyen kuşların yuvasını kim götürdü?Irmak hayat arkadaşlarının …

Devamını oku

Sabret, gelecek aya kadar…

Gücünü bitiren bu zor işin ücretiniBir ayın sonunu elle geçirdimArzu dolu ve sıcak bir gönülleHemen eve yöneldim Fakat, Ne yazık ki, azıcık ücretimBiriktirdiklerimin hepsi alacaklılara gitti!Gözüm açılınca gördüm, AhNeyim varsa gitmiş Çocuğum geldi, şaşkınlıkla gözlerime baktıOnun iki siyah elmas gibi gözleri vardıArzuyla yanan gönlünün kıvılcımlarıGünahsız bakışlarıyla isyan ederek: “Ah anne! Geçen ay demiştinBana elbise alacağını …

Devamını oku

İsa çarmıhta boşuna öldü

Kalmak-evet!-Ve kendi hüznünüakşamlarıTerkedilmiş kuyulara bırakmak,Kendi acının feryadınıFırtınanın kükreyişinekoyvermek,Yerinde duramayan ruhunun inleyişiniYağmurun gürültüsünekatmak.KalmakevetkalmakSeyre koyulmakevetseyre koyulmakYalanı:Riyayı kimsenin gizlemediği şehirdeÖmür ne şâhâne geçiyorVe hemşehrilerimin sadâkatiyalnızcabunda Ahmed Şâmlu Artık yer yokKalbin hüzünle doluSıcak mavi rengini yitirdi senin göklerin.

Acılı ve yanık seslenmek ister yüreğinin derinliğinden

Ve tepenin üzerinden,Çırpınır birdenAcılı ve yanık seslenmek ister yüreğinin derinliğinden,Gelip geçen kuşların, anlamını bilmediği.İşte o zaman içindeki acılarla sarhoşKendini ateşin heybetine atarSert bir rüzgar üfler; yanmış mıdır kuş?Biriktirmiş midir gövdesinin külünü?Külünün kalbinden doğar artık onun yavruları. Nîmâ Yûşic

Efsane

Efsane: evet, evetKararsız bir aşığın hikâyesiyim.Ümitsiz, ıstırap doluÜzüntüden gece ayakta kalanYıllarca keder ve inzivada yaşayan. Korku dolu bir aşığın hikâyesiyimSahra devi gibi korkunçsam,Ve eğer beni ihtiyar köylü bir kadınİnsanların kaçtığı bir dev gibi görüyorsa,Cihanın ıstırabının oğluyumdur da ondan Nima Yûşic