Şiir Antolojim

En çok yorum alan yazıları

  1. Son Hatıra — 2 yorum
  2. Hüzünlü Bahar — 1 yorum
  3. Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
  4. Çamur Etkinliği — 1 yorum

Yazarın yazıları

Sözcükler IV.

I Bazı sözcükler yaralı doğmuştur. İyileşmez.Akışı uzun gece. II Anlam değildir sözcüklerden beklenen İçiçeriktir. III Sessizlik de üretir sözcükler. Ama kullanmazlar. IV Bazı sözcükler miyop, kısa boylu, kel kafalıdır. Varlıkları kuşkuludur.(Kabalistler kuşlarla konuşabiliyorlardı) V Her şey konuşur evrende. Sözcük sonra gelir. VI Ben nesnelerin tabuluğu gibi sözcüklerin de tabuluğuna bağlıyım. Bu uçurumu hep yaşarım. İlhan …

Devamını oku

Kalbim Unut Bu Şiiri

Uğuldayan ve hep uğuldayan Bir orman kadar üşüyorum şimdi Yanlış rüzgarlar esiyor dallarımda Yanlış ve zehirli çiçekler açıyor Kanımda kocaman gözleriyle bir cığlık Su ve ses kadar beklediğim Ne kaldı geride, bilmiyorum Uzanıp uyumak istiyorum gölgeme Yine sarılmak o kocaman gozlerin Uğuldayan rüzgarlarına Bir acıyı yaşarım bi zehirden Çicekler üretirim kömür karası Uçurum kadar bir …

Devamını oku

Eğer anılacaksam, kalbimle anılmak isterim.

Hüseyin Atlansoy: Şiir yazmasaydım bir hayatım olmazdı (SÖYLEŞİ) O bir kaçak yolcu. Şiiri aramaya çıkan bir ‘Evliya Çelebi’. Kıyıda bir İntihar İlacı şairi. Muhalif bir duruşu ‘zenci’ bir sureti var. ‘Her zaman ve her yerde Kızılderili’.Uzun yıllardır merkezden uzak mütevazı bir hayat sürüyor. Hüseyin Atlansoy’dan (44) bahsediyorum. 80 kuşağının en önemli şairlerinden olan Atlansoy’un 1983-2005 …

Devamını oku

İstersen

“Çünkü sen beni, bir annenin kucağındaki bebeğin gözlerinde, yolunu kaybetmiş bir avarenin çaresizliğinde, bu şehrin sessiz çığlığında, bir ihtiyarın titreyen elleriyle yudumladığı çayın kokusunda görürsün istersen..”

Kaçak Yolcu

Öğleyi hızla geçerekbir ayrılık ikindisine uğruyor zaman.Yaşlı ve yorgun ruhumvedalaşıp uzaklaşıyor gölge ve ışıktan Gülücükler öpüşler sunuyor banakırık bir kapıdan odama sızan akşamKeklik sekişleri ve ötüşlerlegöz kırpımlık bir anda beliren doğrudan. Katlanarak akıyor duru bir su zamanartık hiç bahsetmeyeceğim ben ruhumdan. Bedenim gibidir ruhum dakalabalık önünde soyunmaktan utanan.Öylesine mahcup başını yerden kaldırmayanhayır hayır bahsetmeyeceğim ben …

Devamını oku

Sultana Mektuplar 1

Ellerin yüreğin olmakta ellerimdeBir sıcak öyküye yaslanır bu şehrin akşamlarıYarı yaşanmış gün ortasındanKopardığımız bir andır göğsümüzde gürleyen ağrı. Her kaçırdığın bakışında kendime yakalanıyorumUtanıyorum ve saklıyorum ellerimiSaklanıyorum senden, kendimdenİkindi sonrasından ve tevbemden. Kaybettiğim her adres gönlüne çıkarBen hep kaybolduğum şehirlerde bulurum kendimiSoruyorum toplayıp bütün sorularımıBu şehrin kalbi var mıdır senden başka. Gidersem bir ince silüettir hatıraların …

Devamını oku

Tablo

Yüzümü pişirmiyoriçimdeki cehennemyüzyıllarımın uçan sayrısıağaç dallarında titreyen matem Ben her dem kendim içreyimkehribarî bir füsundağarcığımda tortulanan arzular.İpeksi bir tutku mayalanırazdırılan her zerremde BenHangi çağın kalbine sıkılan ölümümhangi dirim anından fırlayan en son insangergin bekleyişler sızıyorağzımın kenarındanbir balona üflenen son direncimbüzüşen soluğumdan Nefsimi kurumaya terkettimaşka dair değildi hiç bir şeykreması bol tutkular mezatındavuruldu duygularım düştü fitili …

Devamını oku

Yazdım Yeryüzünün Kalbine

Gece sessiz. Sızıyor balkondan odaya usul kalp atışları şehrinunutulup gidecek yaşanan bu an´da zamanın bulanık sularında. Ey! Dünden bugüne taşınmışeşsiz kederiyle kabul gören geçmiş.Yazdım, harf harf yazdım yeryüzünün kalbine,acıdı kalbim. Her veda kaybedilmiş bir topraktı bedenimden ve aşktitreyen kandilleriyle sonsuz gökyüzü. Kapısı sert çekilmiş odalardakendine terk edilen aşklardan döndüm,sonu aşka varmayan yollardan tekrar tekrar kendimden …

Devamını oku

Bir Kenti Bırakırken

Bir kenti bırakırken anımsananDaha çok küçük şeylerdirBakkalın borcu ödenirVe uzak bir tanıdığa rastlanır son anda Bir kent nedir ve bir insana Bıraktığı şey nedir bir kentinUzayıp giden tozlu yollarSonuçlanır yassı dağlarla Bir kenti bırakırken, alışılmış–Bir şeydir bırakmak bir kadını daYürürdün koruluklaraYüzünü taşıyarak onun Ve çayların akışında her zamanEskiyi anımsatan bir şey vardıBulanık olduklarından mıYoksa yaz …

Devamını oku

İnsan Kendisinin Rüyasıdır

İnsan kendisinin rüyasıdırGeçerken bir uçtan bir uca ömrünüYaşanılanlar anıya dönüştü müGeriye bir rüyadan izler kalır Kimdi o çocuk ben dediğimO delikanlı ben miydim gerçektenŞimdi bir tren penceresindenBaşka yaşamlara bakar gibiyim Zamanı eksilten saniyelerdenSevinçlerden, üzüntülerdenHangisi düş, hangisi gerçek Sonunda sanki her şey eşitlendiGeriye şiirler kalacak belkiRüyanın gerçekliğine tanıklık edecek Ataol Behramoğlu