En çok yorum alan yazıları
- Son Hatıra — 2 yorum
- Hüzünlü Bahar — 1 yorum
- Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
- Çamur Etkinliği — 1 yorum
Şub 23
Ben giderim sazım sen kal dünyadaGizli sırlarımı aşikar etmeLal olsun dillerin söyleme yalanGarip bülbül gibi ah u zar etme Gizli dertlerimi sana anlattımÇalıştım sesimi sesine kattımBebe gibi kollarımda yaylattımHayali hatır et beni unutma Bahçede dut iken bilmezdin sazıBülbül konar mıydı dalına bazıHangi kuştan aldın sen bu avazıSöyle doğrusunu gel inkar etme Benim her derdime ortak …
Şub 23
teşekkür ederim baba, kırılgan bir yaztozlu urbalar, gri bulutlar bıraktın banataş duvarlar bıraktın, birkaç metre telörgügözaltları kırışmış mor bir kelebekbıraktın. uçmak adına teşekkür ederim baba kapıları zorluyor karanlık bir gelecektaşlar yakıştırıyor başımıza çürük hurma dalındansuçlu bir peygamber çiçeği gibi uzatıyor boynunurengini kaybeden gece teşekkür ederim baba. sevişirken bilebir ilkokul sessizliği yerleşiyor tenimeçok kapalı adamlar, inan …
Şub 23
Sizin hiç babanız öldü mü?Benim bir kere öldü kör oldumYıkadılar aldılar götürdülerBabamdan ummazdım bunu kör oldumSiz hiç hamama gittiniz mi?Ben gittim lambanın biri söndüGözümün biri söndü kör oldumTepede bir gökyüzü vardı yuvarlakSöylelemesine maviydi kör oldumTaşlara gelince hamam taşlarınaTaşlar pırıl pırıldı ayna gibiydiTaşlarda yüzümün yarısını gördümBir şey gibiydi bir şey gibi kötüYüzümden ummazdım bunu kör oldumSiz …
Şub 23
Cahit Sıtkı Tarancı`ya- Şimdi çıkıverecek karşıma arkadaşım,Mektebe gitmek için geçtiğimiz şu yoldan. Babam tok sesiyle birden çağıracak: ‘Ziya!’Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar. Gözlerimi kapatıp: ‘Bil?’ diyecek birisi.Bir mahşer ortasinda şaşırıp kalacağım. Ve girecek koluma bir melek gibi karım.Saracak etrafımı doğmamış çocuklarım …
Şub 23
-Kardeşim Seyhan’a Babam bir pazar günüydü eskiden, yağmuryağar, evin büyük oğlu olurdu birden, benevini kaybetmiş oğul olurdum ona, sorardımona hemen: Baba hangimizin oğlusun sen?Kardeş olurduk hemen ev büyürdü ikimizdenyok olurdu oğulda yer bulamayan babanın suçu,yağmur çocukluğun çatısından gidince anlaşılır yokluğuŞimdi bir başına kalan ev gibiyim gibiysembir …
Şub 23
… ‘babam ve ustam’dı o benim sebebim rehberim en eski şiirim … Babam yıllarca sustu kelimeleri sevdi bilmedi kuşların omuzlarını terkettiğini … Babam benim suya bakıp ağlayan ustam karagözlü çırakların babalık hakkı seni kimseye sormam … Ağıtçılar da gitti sessizliği bizde unutup bir daha bakmasın ölümün güzel yüzü kış gelmesin senin uykusuz alnına kış gelmesin …
Şub 23
b. necatigil’e uzun etme artık, şiirden çıkacı ve düzyazıyla lanetlenmişolmadan önceki günlerine dönhilmi yavuz sevdalar ki onları ele vermedendaha iyi nasıl anlatılabilirve nedenbir düşün hangi şiirin içindenonu yazmadan dahageçen bir turna görülmüştür? sevda sözleri! siz şimdi benimhangi türhüzünlere ne ad verdiğiminereden bileceksiniz?tedirgin ve kömürolmuş sesler duyarsınız amabu birşeyi anlatmaz ki! şiir, hilmi yavuz, mühürlenir ve …
Şub 23
her şiir bir sözcüğü örter ve gizler;görülsün istemez ‘gül’ veya ‘hüzün’…gizli bir hazine midir, bilinmediği,kimbilir nereye gömdüğümüzün? … ah o kumaş ki, tene dokunurdokunmaz farkedilen kayboluş … yolcu! öteki’m benim! eğer bulursan,hemen o sözcüğü at bu şiirden… Hilmi Yavuz
Şub 23
ikimizdik, sen ve ben, bir çiçekleonun tomurcuğu arasında bir yerde;öylece durur muyduk, ikimiz gibi?dâima birlikte olurduk hüzünlerde… anımsar mısın, yaz günü, bir bahçeylegizledikti kendimizi birbirimizden;sen ve bahçe, ben ve bahçe, sen ve ben:akşamlar derlerdik her ikimizden… üşürüz, çünkü uzağız şimdi o yazdan;ey, birazdan bir yazdan geçer olan, ey!kimbilir ne anlama geliyor artık,şu eskiden “hüzün” dediğimiz …
Şub 23
aşklarla halklarla yalnızlıklarladerlenmişve her sabah yenidenuzakları titretenbir mahşer bir coşku vardıki oradaboğularak çıldıran flamalardayalarken marşlarımı yabancı hışırtılarkan akar akar dayeryüzünün şahdamarı atardı dünya terütaze bir kadınüstündeydim yanaklarınınelime isyanın tomarları batardı ona her uzanıştacanım dünyayı dürtükleyen mızraklarla kanardıve kanımaher daim bir kadınıngözbebeklerinden girerdi hayat artık duymaktadır şehir kanına karışan çocuklarıve barışırken tanyeri ufku öpen atlarlabu koşanlarbu …