Şiir Antolojim

En çok yorum alan yazıları

  1. Son Hatıra — 2 yorum
  2. Hüzünlü Bahar — 1 yorum
  3. Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
  4. Çamur Etkinliği — 1 yorum

Yazarın yazıları

Münzevi bir hayatın edebî çilekeşi

İnsanın kendini mahkûm ettiği hayat bir tercih gibi görünse de bazen zorunlu ve sessiz bir sürgün olduğunu sadece kendisi bilir. Kadere tevekkülle rıza göstermekle, hakikati keşfetmek için cevabı olmayan sorularla düşünmenin incecik benzerliği hissedebilmek kıymetlidir. Sorular bazılarını huzursuz eder, bazılarını da büsbütün genişletir. İnsan olmanın mucizevî sırrı onca insanı birbirinden ayıran bu farklılıklarda saklı değil …

Devamını oku

Eylül Sabahı

Her şeb bu sevahilde, bu yerlerde bütün günDildar-ı tefekkürle geçer vakt-i hazinim Kalb-i gamimimPek ona düşkün Ettikçe şu eylül sabahındaki o rikkatHem kalbimi, hem fikrimi, hem ruhumu tehyic Hep bu taravetAşkımı tervih Eyler gibi ondan bana her lahzada bir huBir bu-yi muhabbet getirir mühtez-ü perran Gönlüme darüNefha yi canan Vaktaki dalar ruhunu tedkike hayalimBir neş’e-yi …

Devamını oku

Nigar Hanım’dan Mısralar

Söndürdü bürudetin nihayetKalbimde de kalmadı hararet**Bir hissi latif etmede kim kalbimi imla Tüyler ile okşar gibi her uzvumu güya**Sevdiğim bil ki Nigar’ın bu şiirlerle hemanSana ahvalini arz eylemedir hep emeli**Aşk… o hunhar… o cellad-ı kazaYalınız öldürür etmez ihya**Feryad ki feryadıma imdad edecek yok Enfus ki gamdan beni azad edecek yok**Ne sevenim var ne kimseyi seviyorum.Ne …

Devamını oku

Kürk Mantolu Madonna

Sonra, bir şey arıyormuş gibi gözlerini yüzümde gezdirerek:“Berlin’de yalnızsınız değil mi?” dedi. “Ne gibi?”“Yani… Yalnız işte… Kimsesiz… Ruhen yalnız… Nasıl söyleyeyim…Öyle bir haliniz var ki…”“Anlıyorum, anlıyorum… Tamamen yalnızım… Ama Berlin’de değil…Bütün dünyada yalnızım… Küçükten beri… ““Ben de yalnızım… ” dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarınıniçine alarak: “Boğulacak kadar yalnızım… ” diye devam etti, “hasta …

Devamını oku

Aşk Şiir

senin portakal saçın dünyanın boşluğundaellerimin senden yansılar arayıp durduğu karanlıklave sessizlikle ağır camların boşluğunda yüreğinin biçimi düşselve yitmiş isteğime benziyor sevginey amber iç çekişler, düşler, bakışlar ama hep yanımda olmadın sen. belleğimhala karanlıktır gidip gelişlerini görmektensenin. zaman aşk gibi kullanıyor sözcükleri bir kartal, bir kayanın üstünden, seyrediyor dingin ufku. bir kartal savunuyor kürelerin devinimini. iyilikseverliğin …

Devamını oku

Sevilen

Yaşama dönen her ölü şey acı verir. Bir erkek, kahrolası bir balta değildir. Günün her kahrolası anında kesen, yontan, parçalayan, kahrolası bir balta. Etkilenir. Duygulanır. Bazı şeyleri kesip atamaz; çünkü içeridedir. Hiçbir şey hiçbir zaman ölmez. Neyi ne kadar bildiğin önemlidir; ama en önemlisi, ne zaman duracağını bilmektir. Canlılara kötü davranan biri asla başarıya ulaşamaz. …

Devamını oku

Papaz Efendi

Evimiz kilisenin karşısındaydı. Bu, akşamüstleri lacivert kesilen gökyüzüne, neftileşen çamlara kırmızı tuğladan vücudu ile yaslanan, çan kulesi olmadığı için tepesine her zaman bir karga yahut da şair bir martı konan haçı ile Bizans’tan beri Rum kalfanın Ortodoks ve cahil kafasından restore edilmiş, kiliseden çok bir Bizans derebeyinin evine benzeyen bir binadır. Bir tek kubbesi vardır. …

Devamını oku

Çevirmen

Bu özelliğimi ilk kez, çocukken fark ettim. Evimizin avluya bakan ikinci kat odasının penceresi önünde oturmuş, garip bir olayı izliyordum. Avluda, çiçekten meyveye dönüşmek üzere olan bir zerdali ağacı vardı. Meyveleri serçelerden korumak için dallarına örümcek ağı gibi ince bir iplik ağı geçirilmişti. Ama gene de çok sayıda serçe vardı ağaçta. İçlerinden bir bölüğü, iplere …

Devamını oku

Kişisel Bir Sorun

Kendini kandırma zehrini bir kez tadan insanlar, bir daha kendilerini asla kurtaramazlar. Doğmamış olmaktansa, doğmuş olmanın iyi olup olmadığını anlayamadığımız bir devirdeyiz. İnsan ölüm kalım yol ayrımına geldiğinde, ölümüyle birlikte bağının kalmayacağı uzayı ve yaşamını, dolayısıyla bağını sürdüreceği uzayı yan yana halde, hemen burnunun dibinde görüverir. Sonra da, ölü olarak varlığının sona ereceği uzayı, üzerindeki …

Devamını oku

29

Hayatındaki 29 kişiden biriyim.Bu bile yeterdi bana, 29. olmak bile.Bu bile bilinçsiz bir isyan aslında imkansızlığına.İmkansızlığımıza.Yarattıklarımıza bir isyan aslında, yaratamadıklarımıza.Kadehinde daha nefret edilecek ne kaldı sevgili?Eteğinde dökülecek ne kaldı?Kaç yolcu daha taşıyacaksın, ayakların…Evet kirliyiz, sahteyiz, yanlışız.Kesinlikle yanlışız sevgili.Bu bile yeterdiBeraber kirlenebilmek bile Nil Beyoğlu