En çok yorum alan yazıları
- Son Hatıra — 2 yorum
- Hüzünlü Bahar — 1 yorum
- Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
- Çamur Etkinliği — 1 yorum
Şub 23
Çocuklar kalır bölünmelerden geriyeyetim çocuklar; ana dilleri öfke*geri sayım başlamıştı okullaraçocuklar ; yatıcaz kalkıcaz parmak hesabıbirden on ocağa birden ateşateş birden yirmi beş ocağa birdenaklımda bir şiir:“besmeleni çek ve başla !tumturaklı sözlere ihtiyacın yok buğzetmek için”*biyoloji soğukkanlı:insan doğar, büyür, yaşar ve ölürsosyoloji : arada bir yerde de okula giderben : Türk olduğunu öğrenir, doğru ve …
Şub 23
ben az konuşan çok yorulan biriyimşarabı helvayla içmeyi severimhiç namaz kılmadım şimdiye kadarannemi ve allahı da çok severimannem de allahı çok severbiz bütün aile zaten birazallahı ve kedileri çok severiz hayat trajik bir homoseksüeldirbence bütün homoseksüeller adonistir birazçünkü bütün sarhoşluklar birazfreüdün alkolsüz sayıklamalarıdır siz inanmayın bir gün değişir elbetgüneşe ve penise tapan rüzgarın yönüçünkü ben …
Şub 23
Bütün gün ağladım aynadaPenceremi ağaçların yeşil düşüneAçmıştı baharGövdem sığmıyordu yalnızlığın kozasına veKokusu kâğıtlardan örülmüş tacımınKaplamıştı gökyüzünü baştan başaO güneşsiz ülkenin Yapamıyordum artık yapamıyordumSokağın sesi bastırıyordu birden ve kuşların sesiKayboluşunun sesi paltoluk çocuk kumaşı toplarınınŞamatası çocuklarınİplerin ucunda yükselenUçurtmaların dansıSabun köpükleri gibiVe rüzgârSevişmenin en derin ve karanlık anında esmeye başlayan rüzgârZorluyorduSurlarını güvenimin sessiz kalesininKendi adıyla çağırıyordu yüreğimi …
Şub 23
pencereyi kapamagök dolabilir içerisen neyi görebilirsinıslak bir bulutun ağışını mı pencereyi kapamakuş dolabilir içerisen neyi taşıyabilirsinkırık bir dalın yükünü mü Pencereyi açSoluğun çıksın dışarısen büyütmedin mi ciğerinde onuKokusu hayatı yıkasın diye Pencereyi açSesin sarsın dünyayıDuyulur elbet ta ötelerdenYürek kendini tanır Arkadaş Zekai Özger
Şub 23
alnınıdağ ateşiyle ısıtanyüzünükanla yıkayan dostumseninuyurken dudağında gülümseyen bordo gülbenim kalbimi harmanlayan isyan olsunşimdi dingin gövdendeuğultuyla büyüyen sessizlikbirgün benim elimdepatlamaya sabırsız mavzer olsunbaşını omzuma yaslagöğsümde taşıyayım senigövdem gövdene can olsun söyle bana eyölümün açıklayıcı pervanesihangi yavru tek başına yiğittirhangi yangın bir başına söndürülürah herkes susuyorhiçkimse bilmiyor içimin yangınınıah herkes mi susuyorkalbimi kalbine bağladığım dostumah herkes mi …
Şub 23
birini sevecek olsam,yürekten sevecek olsam birini,tutamam dilimi,pattadan söylerim,onu deliler, deliler gibi sevdiğimi. yalnız ona değil, tutamam kendimisütçüye de söylerim hemen o sabahkapımı herkesten önce çalan.çerçiye, simitçiye, kasaba, manava…artık kim çıkarsa yolda karşıma. tutamam kendimi, tutamam kendimikurda kuşa da söylerim,ota, ağaca, taşa,rüzgâra, buluta, yağmura…kim çıkarsa, ne çıkarsa şansıma. ve bir defa sevince de,yalnızca bir tek kişiyi …
Şub 23
ışığın ve gölgenin dilini öğrendim,rüzgârın dilini,yağmurun dilini;kuşları, çiçekleri, ağaçları anlayabiliyorum;ve tanrının onlarlane demek istediğini bana… (…)çatlayan, ufalanan,yamaçlardan aşağı yuvarlanan,parlayan ve göğeren kayaların,uluyan bozkırınve mırıldanan kum tepelerinin,sezebiliyorum, yerini tanrının planında.ve bulabiliyorum karşılığını, bütün bunlarınyeryüzü oyununda,büyük şiirinde, hilkatin. (…)bir tek kendi yüreğimin dilini,bir tek onu…ve tanrının onunla bana neler söylediğini,neler söylemek istediğinibir ömür boyugece gündüz uğraşıyorum,çalışıyorum, didiniyorumama …
Şub 23
Bir pencere, bakmayaBir pencere, duymayaBir pencere, yeryüzünün yüreğine ulaşan tıpkı bir kuyu gibiTekrarlanan mavi şefkatin enginlerine açılan.Yalnızlığın küçücük elleriniCömert yıldızların verdiği gece bahşişi kokularıylaDolduran bir pencereBelki de konuk etmek için güneşi şamdan çiçeklerinin gurbetineBir pencere, yeter bana Oyuncak bebeklerin ülkesinden geliyorum benBir resimli kitap bahçesindeKâğıt ağaçların gölgesi altındanToprak yollarında geçip gidenKurum mevsiminden, kısır aşk ve …
Şub 23
‘Hepimiz Hrant’ız’ Sevgili eşine yazdığı o, yürekleri dağlayan mektubuyla bu şiire esin veren Rakel Dink Hanımefendi’ye… seni tanımıyordum, Hrant,yeterince tanımıyordum, evet,fakat gördükten sonra o günküskün bir çocuk gibi orada, kaldırımda,yüzükoyun uzanmış, öyle büyük, destansı,öylesine tıpatıp kendine, özgürlüğe,hak edilmiş onura benzeyen bir erinçleuyurkenki resmini, hani, yalnız kendine değil, hayır,ölecekse, ölümü, iyi, güzel ve doğruşeyler uğruna olsun …
Şub 23
Tüm varlığım benim, karanlık bir ayettir seni, kendinde tekrarlayarak çiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek. Ben bu ayette seni ah çektim, ah ben bu ayette seni ağaca ve suya ve ateşe aşıladım! Yaşam belki uzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiği, yaşam belki bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı, yaşam belki okuldan …