En çok yorum alan yazıları
- Son Hatıra — 2 yorum
- Hüzünlü Bahar — 1 yorum
- Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
- Çamur Etkinliği — 1 yorum
Şiir Antolojim
Yazarın yazıları
Şub 23
Ölünün Kıyıları
M.Akif İnan’a Gök boşanarak üstümüzeBizi ıslak saçlarından geçirir karanlığınGece siyah bir at olur da uçarUykumuzun soluyan denizine. Babalar ölümü dengede tutarSeçerek en sağlam vakti arabasına.Şimdi o araba uçuyorsaBir Asya çölünü kanat yaparakEy üstümüze gelenEy çocukların gözlerinden dökülenÖlümü konuşan damla damlaEy beklediğimiz her anEy bize son sözü muştulayanBizi bulan şahdamarımızdaEy sürücüleri babalarımız olan. Bir an dudaklarıylaDeğen …
Şub 23
Birazdan Gün Doğacak
“Nuri Pakdil’e” Beton duvarlar arasında bir çiçek açtıSiz kahramanısınız çelik dişliler arasındaDirenen insanlığınSaçlarınız ıstırap denizinde bir tutam başakElleriniz kök salmış ağacıdır zamanaO inanmışlar çağının.Zaman akar yer direnir gökyüzü kanat gererSiz ölümsüz çiçeği taşırsınız gögsünüzdeKaranlığın ormanında iman güneşidir gözünüzSoluğunuz umutsuz ceylanların gözyaşına sünger. Gün doğar rüzgar eser bulut dolanırRahmet şarkısı söyler yağmurlarAlnınız en soylu isyandır demir …
Şub 23
Boşluklu Yaşamak
Şimdi bütün şehir bir adama yöneldiAdam dedimse senin benim gibi bir adamAma kadın değil bura önemli. çünkü ben hiç görmedim bir kadının insanlartarafından asıldığını / kafasını ucu ilmekli ipeuzattığını hiç duymadım / aslında görmekten ötebu duymaktan öte. Dedim ya şimdi bütün kent bir adama yöneldidurmuşlar bir meydanda bekleşiyorlardı /birşeyler anlatıyorlardı / biri vardı iyi ettim …
Şub 23
Adsız Gazel
Yanışlar ağıtlar elimde değilİçimin sesi hiç üzmesin seniKaçmak mı mümkün mü alınyazımdanKaderdir yüklendim yıkılmışlığıSen attın bilmeden kuyuya taşıDinemez yankısı mahşerde bileBir kutsal emanet gibi sır gibiVe bir ayıp gibi saklarım seniBaşımda kavganın kıyameti varOkşadım ismini kitap içindeHer akşam bir düşle kundaklanırımSözümün bittiği yerde başlarsınYılların alnıma çektiği çizgiKocalttı başımı bir ehram gibiYaslasam gövdemi karlı dağlaraSonsuz bir …
Şub 23
Hüzün Uçurumları
Yavrum Yalnızlığı şu son kıyısını da atlaVe anla ki hayatEn özgür biçimini sende denemiştirOnun içindir ki ölümDenizin doğurduğu eşsiz dalgaSende dokumaktadır güzelliğini.Varsın açıklamasın kendini hiçbirşeyDeğil mi ki gökyüzü toprağı kucaklamaktadır Değil mi ki mavilikler yolmaktayım göğsündenDeğil mi ki bileklerimize kaynayan çelikBir nehir gibi akan şu bulvarGövdemizi dolaşan güneş Her gece üstümüze devrilen yıldızlarSenin doğurganlığından birer …
Şub 23
Bir Ayrılış Hikayesi
Erkek kadına dedi ki: – Seni seviyorum, ama nasıl? avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak kırasıya, çıldırasıya… Erkek kadına dedi ki: – Seni seviyorum, ama nasıl? kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz, yüzde yüz, yüzde bin beşyüz yüzde hudutsuz kere yüz… Kadın erkeğe dedi ki: – Baktım dudağımla, yüreğimle, kafamla; severek, korkarak, eğilerek, dudağına, …
Şub 23
Mutluluk
Mutluluğu aradığın sürece, Mutlu olacak kadar olgun değilsindir, Ve ulaşacak kadar her istediğine. Kayıplara yakındığın sürece Ve hedeflerin varsa durmadan yöneldiğin, Bilemezsin huzur nedir diye. Vazgeçersen şayet her arzudan, Ne hedef, nede istek tanıyıp Mutluluğu artık adıyla anmıyorsan, O zaman olup bitenlerin akışına Dayanamaz yüreğin ve ruhun erişir huzura.. Hermann Hesse
Şub 23
Rica
Bana verdiğin o küçük eli, O söylenmemiş çok şeyi söyleyeni, Sordum mu sana bir kere bile, Beni seviyor musun diye? İstemiyorum beni sevmeni, İstediğim seni yakınımda bilmem Ve bazen, sakin ve sessizce O eli bana vermen Hermann Hesse
Şub 23
Bilir Misin Bunu Da?
Bazen gürültülü bir coşku anında Bir şölende, geniş bir salonda Aniden susup, gitmek zorunda olduğunu Bilir misin? Sonra yatarsın uykusuzca yatağına, Kalbine ağrı saplanan biri gibi; Coşku ve kahkaha, duman gibi, Ağlarsın durmadan -Bilir misin bunu da? Hermann Hesse
Şub 23
Aşk Yorgunu
dalların kucağında sallanıyoryorgun rüzgar uykusunda.kankırmızı bir çiçek bırakıyor elim..güneşte kavrulup dağılmaya. çok çiçek gördümaçan ve sonra kuruyan;mutluluk ve acı geçip gider..koruyamaz onları insan. saçtım ben deyüreğimin kanını hayata;pişman olur muyum bilmemyorgunum, bildiğim bu yalnızca. Hermann Hesse