Avuçlarımda dağılan kar gibiydi yüzün
Ve semazenler dönüyordu hüznün çevresinde
Geçtin ansızın öte yakasına ölümün
Yaşamaktan usanmış
Nereye gidersin böyle
Alıp başını giderek
Gözlerin
Mistik bir anlatım aracıdır artık
Nereye gidersin böyle
Alıp başını giderek
Yaşamaktan usanmış
Alışılır ölümlere de demiştin
Siyahlara bile alışılır
Günün birinde demiştin
Alışılmadı!
İsmail Haydar Aksoy
