Şiir Antolojim

En çok yorum alan yazıları

  1. Son Hatıra — 2 yorum
  2. Hüzünlü Bahar — 1 yorum
  3. Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
  4. Çamur Etkinliği — 1 yorum

Yazarın yazıları

Bir Başka Şehirde

İlk kez gidilen bir şehirde akşamlar nasıl geçer?Geçer mi acaba?Gri bir hüzün, kolları arasına almıştır bütün sokakları…Renkler, arınmıştır yalnızlığın bedeninden…Dumanın küfünden balkona çıkılmaz.Akşamın sığınağı pencerelerdir: Pencereden bakarsın.Çocuklar, seslerinin çıngırağını ara sokaklara dağıtarak evlerine çekilmektedir.Bir adam, koltuğunun altında bir somun kokusuyla döner köşeyi…Bir kadın, sabahtan kalan güneş kokulu çamaşırlarını toplamaktadır, balkonda…Sen, bir başka zamanda, bir başka …

Devamını oku

Bahar Gökleri

Meltem mi ki bu esen, renk mi ki, şarkı mı ki?Şu dağdan aşağı ak bir bulut salkımı kiİçime bir buruksu sarhoşluk akıtmada.Düşler mi ki şu burcu burcu kokan havada,Renk mi ki üzerimden akaduran bu nehir?Kork! Bahar seni bir al güle döndürebilirBir daha göstermemek üzere gökyüzünü. Ah, bu gökyüzünden bir gün ayrılmanın hüznü. Yattım coşkun çimenler …

Devamını oku

Merdiven

“Öldüğü sırada elinde tuttuğu kağıtlar; iki siyah as, iki siyah sekizli ve karo valesi, o günden beri ölüm eri olarak adlandırılır.” Çapraz saatlerin arasında gezdirilenfesleğen. ‘Kalbin maziyi seyretmesigibi’… Çiziliyor usulca, aklığındansoyunmuş bir kadın sesi: ‘Ils ont change’ma chanson’ ve sürçüyor musiki. İşte körüm ben! Hayat sürüklerkenasrî hurdalığa, aşk ve kederi şekillendirentesadüfleri. İnceymiş âh, kırılabilirmiş meğer,ömrün …

Devamını oku

“17/Adım”

Yollar yüzünde görülür!Hatırlayış… Sönük yeraltı…Sözler yolların kokusudur, HatırâHangi hayâl, nasıl hatırlayıştır o, HatırlamaSözdür saçları tutunulacak rüyâ Gitmek, şairin kendine gitmesidir* Yollar yüzünde görülür!Paslı korkular, Yolcu veKonak, Dumansız ateşBana zakkumları söyle, Erguvanları…Yere benzer yüzüm, YakınlığımYıldızlar, Ruhum uzaklıklarEy zarı parçalanmış ZamanEy utancın aynası, Hiçlik Gitmek, şairin kendine dönmesidir** Yollar yüzünde görülür!Bazen sönük yaprak, bazen bırakışSözler yolların buğusudur, …

Devamını oku

Sona Doğru

insan ölse de merakları ölmüyor,ne kadar “ben hazırım” dese debir şeyler eksik kalıyor yine de,okunmayı bekleyen bir kitap,tamamlanmayı bekleyen bir şiir,keşke yaşarken bitirseydimya da ekrandan silseydim,yarım kalması bazı şeylerin, yarımkalmak kötü, elvedâ demekistediğim kimse var mıydı,sanki birkaç tanıdıkama önemi yok artık.- Sefa KaplanLondra Şiirleri

İntihar

mübalağa yorgunum bu ölüm bâzârındagözlerimin akında cesedim ışıldıyoracım dirhem etmezken ağır geldim hayatamünzevi bir gecede direnmek de hayli zor o halde ne yapmalı – yalnızlık yasaklanmışelim kolum kelepçe her kapıda biri varderken çözüldü büyü – kuşlar çığlık çığlığasesleniyorlar tekmil: bir bahardır intihar kırık cam paslı bıçak denendi bileğimdealkole batmış kanım süzüldü usul usuldönüp baktım aynaya …

Devamını oku

İstanbul Gazeli

gecedir kandillerden mevsime eylül düşerbir gül tenhalaşırken kıbleme bin gül düşer ömrüm kuşatmalarında beyhude bir intiharacılar yaylım ateş-vurulur bülbül düşer alkol girdaplarında direniriz yine debir damla gözyaşıdır mektuplarda pul düşer mezarlık boylarında panayır ve sirklerdeölüme zengin giren dirime yoksul düşer tedirginliği vaktin üretirken kendinigecedir tabutumdan hâlâ İstanbul düşer Sefa Kaplanİnsan Bir Yalnızlıktır

Anahtarı Yanlış Yerde Aramak

Adam, anahtarını karanlıkta kaybediyor ve sokak lambasının ışığında arıyor, çünkü anahtarını bulabileceği tek yer orası. Nietzsche’nin nesneler ve aynayla ilgili meselenin hemen hemen aynı (eğer aynaya odaklanırsanız nesneleri gözden kaybedersiniz, eğer nesnelere odaklanırsanız aynayı gözden kaybedersiniz). Her ikisini aynı anda yakalamak imkansızdır. İki mesel arasındaki fark şu: Aynaların tarihine göre nesneler görüldükleri söylenen yerdedirler ve …

Devamını oku

Süheyl Ünver Kendi Dilinden Hayatı

Kendi Dilinden Hayatı 1983 yılında Mehmet Kaplan ve İnci Enginün’ün Süheyl Ünver ile yapmış oldukları söyleşide, Süheyl Ünver, insanlar ölmüyor, biz öldü zannediyoruz. Ölüm denilen keyfiyet yok aslında. Doğumumuzda ana ve baba esas değil mi? Doğan çocukla onlar gençleşiyor, yaşıyorlar. Onların kalması da bir saadet, gitmeleri de saadet diyemeyeceğim ama sağ olanlara muazzam kabiliyet kazandırıyorlar. …

Devamını oku

Ölü

Ateş denizlerinde mumdan kayıklarlaSağlam mı tekneler aşkları geçmeyeGüç. Biri var pencerePencere önlerinde ağlar duruyorİlerde güneşte balıklar kuruyorDirilirdi bengisu pınarlarında yunsaGüç. Gider yol bir Galib’e, Yunus’aAma bu ne çok ölü ağlar güç. Biri de var gecedeSaçlarından her gece kır ağlar örüyorÖtede mum yanıyor bir şeyler dönüyorPervaneler ard arda ne çabuk ölüyorGüç. Dirilirdi sularına bir sağlam tekne …

Devamını oku