Tem 05
Artık çırpınan bu kuşun kalbiyle uyanıyorum,
Canımı demirle acıtıyor kaldığım yerden devam edemediğim rüyalar
Sonra anlıyorum ki hiçbir şeye kaldığı yerden devam edemiyormuş insan
Kaldığın yerde bitiyormuş her şey
Kaldığın yere kadarmış bazı güzel zamanlar.
Seyyidhan Kömürcü
Kendinin Ağacı
Haz 07
senden artık uyurken dökülüyorum kendi etrafıma
kendi etrafıma sevgilim
dal dal
yaprak yaprak
günde birkaç defa
hafif sıyırıklarla
May 31
sonra madem insan kal adında bir beladır
insan dalgın bir belgedir kendiyle hayat arasında
neden eve dönmekten ibarettir hayat
neden bazen simsiyah bir doğruyla denilir,
devletin ve allah’ın en iyi fikridir kış
bütün evlerin en mükemmel hatasıdır baba
Şub 23
artık eflatun o sokakta şüphebeyaz o evde duman ve ihtimale duramammadem ki dışarıya olamadımdışarıyı da içeri alamamyalan ya da dolanikna ya da ısrarkarargâh denerim ben bu evde, karakol!hepsini kurarım yedi hayatı varsa bu evinhiçbirinde kalamam hiçbiri, hepsi ve ikiz adında bir şey yokyok taşın taşı seveceği, evin evimadem ben buna sarıldım bunu sevdimdedim ben ikiz …
Şub 23
diyebilirim ki kırk yıl sürdü içimkırk yıl sürdü içimi titreten zamanbu muammabaşımı en feci yastığa koyupyüzündeki tek tanrılı dinleri denedimyüzündeki en unutkan yerleri diyebilirim ki bilinmeyen dualar buldumbaşka bitkilerıhlamursusmak ve yutkunmak geldiğimde tek tanrılı dinlerde yer yoktusuratımı astımkırk vakt’e bakıp sana inandım her duası feciyle biten bir ibadet çeşidi buldumkırk yıl günde beş öğün yutkunmaksefadan …
Şub 23
İçimin canına okudumBu yüzden sadece ona Yine de kalktım gezdim dünyadaBeyaz!Güya bembeyaz şeylerden bahsedecektimLirik parmaklarıma dökülen mürekkeple canıma bulaşan ağu meselaMadencilerin elindeki demirin ağrısı ya daTam ortasındayken bir ömrünBulaştı canıma dinmez bir masalBir kalmak acısı Aslında bembeyaz şeylerden bahsedecektimBir güle kırmızı davranmanın hikayesinde kaldımToydum ve hakirDedim bileye bileye ettiğimiz bu heykel ne kadar da çirkinNe …
Şub 23
epeydir kimin kime ne anlattığını bilmiyorumadında hem ekmek hem gül geçen kimseyi görmedimtanımıyorumben biraz yavaşgünde beş vakit hiçbir şey yapmayan biriben biraz en üzgün bharatlara fena meyillimümkünse haşhaşyoksa benzeri sözcüklerle de kırabilirim kalbimidiyelim zencefildiyelim hatmi elim ayağımbaşımda geçenlerle aklımdan geçenin karıştığı bu masalaşk herşeyi daha yavaş yapmaktır diye yürüdüğüm bir sokakkalbinde tef ve delikkalbinde dünya …
Şub 23
aklının tam ortasına bir oğul düşünce babamındönüp dolaşan bir fenalık gibi söylenmiş göğebeni suret etoğul diye bir uçurum diliyorum kendime annemin içine hüngür hüngür ağlayınca babamalnında oğul terleri birikincedünyaya bakma vaktim gelmişbir sesin bir yere bakması gibi fenatuhaf bulaşıcı ve yapışkan bakmışım dünyaya akşamına razı evimizde başı dönen bir sözcük olmuş cüzamönce bir doğum lekesi …
Şub 23
aslında sadece bunu diyecektim:durmadan hurdayım yanımda özen ve ısraryanımda boyuna kızaran yüz, burası dağılan dikkataslında düşünün sadece, bellek buyurunnerdeyim, tam görünmüyorum, yalanlar uğrayacaktı bananerdeyim, üstelik telaşım da yok ortada bilinir ki sadece bunu diyecektim:iki kış bir karış devletle burdayım aslındaburdayım, burası oğulluğumun özenle suya bırakılmış semender halisözdü nemlenmeyecektim, sözdü sadece eğilip suyu sevecektimahh, kalmayacaktım kimsenin …
Şub 23
şüşa dile min şikest ! * zafer ekin karabay içindir işte! patlayan parantez, sırayı bozan ölümsöndürüp ışıklarını karşıdan karşıya geçirmeye yarayan hayatbilinsin ve süssüz siyah bilinsin istiyorum;mutlak bir ekip çalışmasıdırüç el oyuk bir yağış biçimidir ölüm demişken diyelim ve öyledir;olmayan davaların işi değildir divana kalmakya da aşkın ara sokağında balkondan sarkmakçünkü çocuk oyuncağıdır harç taşımaktaş …