Şub 23
Aşk, merakla başlar.Sonra koku ve ısrar gelir arkasından.Kurtulamazsın, sıyrılamazsınderinliklerden, boğulursun sularda, ayvururken denize ve boyarken göğü,gökyüzünün gördüklerini.Uzaklardakalınca birbirini ısıtan eller, kalakalırım,sarsılırım kendi başıma. Aşk, merakla başlar.Sonra koku ve ısrar gelir arkasından.Kalplerdeki harita, yeniden şekillenir.(Kalbim sağda şimdi, orda şekillendi.)Aşk, meşk gerektirir. İşte böyle. Seyhan Erözçelik
Şub 23
Ahşap bir kutu.Açtım.Öylece duruyordun ve… bakıyordun bana.Göğermiştin.Göz mıknatısıydın. Ne tuhaf, içimde inanılmazbir istek uyandırdın. Nilgün, “Sakın ağzına sürme!” diye uyardığında,ben çoktan dilimi değdirmiştim sana. Acıydın.Acı. Şimdi yüreğimde bir taş. Seyhan Erözçelik
Şub 23
Çünkü ben hayatta sadece zambakların,güllerin, manolyalar ve yaseminlerin niyeaçtıklarını, beni ne biçim sevdiklerini ve bendene bulduklarını biliyorum. Çiçeğin açması da bir tür şiir belki.Bilmiyorum… Seyhan Erözçelik
Şub 23
Arkasına bakmadan çekip giden küstah yaza hiç aldırmadan, tenha bahçelerde dolaşan serseri kedilere, döne döne düşen kuru yaprakların sessizliğine, kırık banklarda oturan ihtiyarların durgunluğuna eşlik ederken hayallerimle avunuyordum. Erken sonbaharı müjdeleyen serin rüzgârlarla yelkenliler gibi şişen perdeler yazma arzumu kışkırtmıştı. Yeni mevsimi iştiyakla karşılayan ışıklar, onun önünde secde eder gibi usulca eğilecek, sular hafiften ürperecek, …
Şub 23
Düştanbul “Siz kâinatın etrafınızda dönmesini istiyorsunuz. Düşünmüyorsunuz ki hayat sizi mahrekinin dışına atmış. Hayat kimsenin etrafında dönmez, herkesle beraber yürür.” I “Serin kuşu sabahın, acılı ve tekdüze, açılan sessiz bir yaprak gibi gündüze.” Her kentten içeri, sarı gündüzler çıldırtıyor insanları. Bir gece gelir her gündüzle, bitimsiz düşler; bir kentten içeriye hep girince. O yaralı ece, …
Şub 23
Bir rüyaydı, Ayers Kayası’ndaydım san ki. Beni biraksakal karşıladı. Yaz, dedi. Yazdım, yazıyorum. Buraya eller geliyor, dedi. Üzgündü. Bana bir şeyler anlattı. Kaybetmek, kaybolmak değildir, dedi, üzülme. Yine de bir gün hepimiz kaybolacağız. Mechûle mi, malûma mı, onu sen bileceksin, dedi. Dünya doğurur, bil, dedi. Bildim. Doğurduğunu çocukken gördüm. Yalnızdım. Sonra yaşlı bir kadın bana …
Şub 23
Ahşap şehrin kağıda vurancamları. Kırıldı. Görüntühavuzdan döküldü. Çılgın dil.Neyi unuttum? Bir örgü. Annem örüyor, ben çözülüyordum.Elmayı soyup bir tabağakoyar gibiydim. Güzel gibiKulyağımda dönen çılgın dil—dönüp duran hâtıra kutum,içindeki kedi gözlerive beslediğim cam heceler.Hâtıra kutumu kırdım ben,kulağımda dönen çılgın dil…… kanı akıtılan bir inci. Ne çıkar unuttuk hepsini!Seyhan Erözçelik
Şub 23
Kurumuş güller duruyor masada.Kimin aldığını hatırlıyorum dane için aldığını bilemiyorum. Bir zamanlar – bir zamanlar dediysemçok eski de değil: Birkaç ay öncegül alırdık. Biz. Hepimiz.Her şey için, yerli yersizgül alırdık bir zamanlar.Biz. Hepimiz. Gülleri de eskittik. Zaten artık almıyoruz. Gül zamanlarıgeçti. Rüzgar esti. Sert esti. Jestler bitti.Kendimizi kaybettik.Gül verecek kimse de kalmadı. Bazen şunu diyoruz …
Şub 23
SÖZCÜKLERLE AŞIRI MEŞGUL BİR ŞAİR: SEYHAN ERÖZÇELİK Türk şiirinde kuşak meselesi çok konuşuldu, tartışıldı. Cumhuriyet dönemi boyunca gelişen Türk şiirini değerlendirmede kullanılan “on’lu sistem”in eleştirisi de çokça yapıldı. Dönemlerin, yazılan şiirin üzerinde doğrudan ya da dolaylı etkilerinin olabileceği doğru olsa da, şiiri dönem odaklı konumlandırmanın yanlışlığı büyük oranda kabul görmüş durumda. Bu genel kabule katılarak, …
Şub 23
”Ölüm harfleri ha! dedi, onlar sizin ölümünüzü de yazmayacak mı?!” I Rengarenk uçurumlarım vardı benim, eskidenRengarenk çıplak güçlerim-onları salardımüstlerine, rüzgarda oraları ürperirdikadınların, gölgelenirdi yüzüm, iki kayaarasında kalır, acırdım. Yolunu şaşırmışbir kadırgaya incelirdim, eskiden. Çok eskiden… izler bulur, yazıtlarda adımı okurdum,su yazıtlarında. Bakın, bir hayvanım da vardı,beni büyüten, çok yaşlı ……………..bir kaplumbağa ……………………….., hep o anlatırdı …