Kış azar azar katıyor tuzunu günlerimize; büzülüyoruz.Bütün renkleri sile sile dağdan aşağı iniyor kar.Birden yemiş verir şu çıplak ağaç, kış ortası: Sığırcıklar.Kendi sesinden tanır kışın geldiğini, kavak ağacı.Kışı böylesine mi özledin kestane, tüm yemişlerin yerde. Güven Turan
Tag: Güven Turan
Şub 23
Bir Yılın Bitimi
Kış konuşmaya başlayıncaSusuyor su bile Boşalıyor dalların arası Yüzlerimizden mi yansıyor Her geçen gün geç ağaran Gökyüzüne bu grilik Gün batımlarının yangını Isıtamıyor avuçlarımızı El ele tutuştuğumuzda Beklemek gerek her neyse beklenecek Uykusunun başında duran Bir kedirun dinginliğiyle Güven Turan
Şub 23
beyazlık
Dağdan indi bu sisbembeyaz kapattı ağır ağır yukarı mahallenin damlarını doluştu sokaklarına aşağı mahalleninŞimdi geziniyor limanın üstünde sokuluyor mendireğe Birazdan yitecek kasaba yitecek dünya sokul bana. Güven Turan
Şub 23
Aşkın kokusu
Bir sabah günler sonra ağzımda ağzının tadıyla uyanmak Aşkın kokusu Aşkın odak noktasınınkokusu Yalnız Güven Turan
Şub 23
Sarraf
Eski mezarlıklarÜç dinin tapınaklarıylaYaşıyor şehirKendini aldatıyor takvimlerleOyalanıyor yenilediğini sanarakYüreğiniBir düşte binlerce yıldan beriEsvap değiştiriyor durmadanÇıkmıyor odasındanHabersiz değil gene deOlup bitenlerdenLodos ayıklıyorBoğaz meyhanelerinden çekilenBalıkları biliyorSoluğu daralıyorYeni semt adlarını saydıklarındaGelip gideni eksik değil hâlâGeceleriNicedir kaç yaşında gösterdiğiniSoruyor bana Güven Turan