Ama o bakış, o uzun uzun bakış
Bakmadığın yere, geri geldi;
Ve biz durmuş konuşuyoruz
Hiç konuşulmamış olanı.
Bu bir son mu yoksa bir başlangıç mı?
Fernando Pessoa
Tag: Fernando Pessoa
Ağu 26
Duyulan Gülümseyişi Yaprakların
Tem 08
I. HİÇ KOYUN GÜTMEDİM BEN
Biz ona bakalım ve onunla uyum içinde
Olalım diye yaratılmıştır dünya.
Felsefem yok, duyularım var benim…
Doğadan söz ediyorsam, onu bildiğimden değil,
Sevdiğimdendir bu, onu sevmemin nedeni de
Sevenin neyi sevdiğini, niçin sevdiğini
Ve sevginin ne olduğunu asla bilmemesidir.
Sonu olmayan bir masumiyettir sevmek
Tek masumiyet de hiç düşünmemek…
Nis 11
Bazen herşey yorar insanı, dinlendirici olanlar bile. Yorucu olduğu için yoranlar; bir de dinlendirmesi gerekirken, sırf bunun için uğraşmayı düşünmek bile yorucu olduğu için yoranlar.
Bazen herşey yorar insanı, dinlendirici olanlar bile. Yorucu olduğu için yoranlar; bir de dinlendirmesi gerekirken, sırf bunun için uğraşmayı düşünmek bile yorucu olduğu için yoranlar. Her türlü bunalımın, her türlü acının daha altına yuvalanan ruhsal bitkinlikler vardır; bunlardan sadece insana özgü bunalımlardan ve acılardan kendilerini gizleyebilenlerin haberi olmaz, kendilerine karşı, sıkıntıyı bile başlarından ustaca savacak kadar diplomatça davranmayı bilenlerdir bunlar.
Şub 23
Bir kaçağım ben
IBir kaçağım ben.Doğduğum günden başlayıpel etek çektim kendimden,kıldım beni bana dönek. Gerekliyken yorgun düşmekaynı yerde olmaktanneden yorgun düşmemekkendine eşit olmaktan? Ruhum bende kendini araruzaklarda gezerim,Tanrı yardımcım olsunruhum beni asla bulamasın. Kafeste yaşamaktır biricik olmak,ben olmaksa hiç olmamak.Kaçarak yaşayacağım hep – İyi ya da kötü böyleyim çünkü ben. IISayısız insan yaşar içimizde,hissetsem de düşünsem de bilememkim …
Şub 23
Erteleme
Öbür gün, evet, yalnızca öbür gün…Yarın öbür günü düşünmeye başlayacağım,Belki her şey olup bitecek; ama bugün değil…Hayır, bugün değil; bugün yapamam.Öznel nesnelliğimin şaşırtıcı inadı,Gerçek yaşamımın uykusu, araya girmesi,Sezinlemesi, bitimsiz bezginlik-Bütün dünyam bir tramvaya yetişme çabası-Öyle bir ruh o…Yalnızca öbür gün…Bugün hazırlanmak istiyorum…Hazırlanmak istiyorum kendi yarınım için, öbür günü düşünmek için…Sonucu belirleyecek olan bu.Halihazırda planlarım var, …
Şub 23
Denize Övgü
rıhtımda kimsesiz, yapayalnız, bu yaz sabahıbakıyorum kumsalın kıyısından, bakıyorum belirsizliğe, bakıyorum ve küçük, siyah parlak bir vapurun yaklaştığını görmekten mutluluk duyuyorum. uzakta, öyle açık seçik ve bildik ki kendince ardında kendi dumanından bir bayrak bırakıyor havaya. limana giriyor ve sabahı da birlikte getiriyor ve nehirde denizcilere özgü bir canlanma başlıyor, yelkenler açılıyor, çatanalar yaklaşıyor, rıhtıma …
Şub 23
Özruhsal Öykü
Numaracı biridir şair.Öyle ustaca numara yapar ki,Gerçekten acı çekerken bileRol yapıyormuş gibi görünür. Ve yazdıklarını okuyanlarınİyice hissettikleri,Onun çifte acısı değil,Sahte acılarıdır kendilerinin. Böylece döner durur raylardaEğlendirmek için aklımızıKalp adını verdiğimizO küçücük oyuncak tren Fernando Pessoa
Şub 23
Dalgın Ve Ötesiz Berisiz
Dalgın ve ötesiz berisizVe de tanımaksızınYüzüyorum ölü denizindeKendi varlığımın. Suyu hissettiğimdenHissediyorum sıkıntıyı…Görüyorum seni, ey çalkantı,Hayat-huzursuzluk…Bana has yelkenler ki…Çark etmiş dümeni…İnsan sureti gibi soğukYıldızlı bir gökyüzü. Gökyüzüyüm ben, rüzgârım…Gemiyim ve denizim…Hissediyorum ki ben değilim…Yadsımak isterim onu. Fernando Pessoa
Şub 23
Huzursuzluğun Kitabı
193 2 Eylül 1931 Hayatımın adım adım çöküşüne, olmaya özendiğim her şeyin ağır ağır sulara gömülüşüne tanıklık ettim gizlice. Diyebilirim ki, gönlüm neyi arzuladıysa ya da bir anımı, en azından bir anın düşünü neye vakfettiysem, en üst kattaki bir saksıdan düşmüş bir taş gibi kapımın önünde bin parçaya ayrılmıştır, lafı dolandırmadan söylenebilecek ölü gerçeklerdendir bu. …
Şub 23
Evimin En Yüksek Penceresinden
Evimin en yüksek penceresindenBeyaz bir mendille veda ediyorumİnsanlığa armağan şiirlerime. Ve ne mutluyum ne de üzgün.Bu alın yazısı şiirlerimin.Ondan yazdım ve göstermem gerekir herkese.Çünkü başka bir şey yapamam.Çiçek rengini nasıl gizleyemezse,Nehir akışını nasıl gizleyemezse,Ya da ağaç meyve vermesini. İşte almış başını gidiyorlar, sanki bir arabaylaVe elimde olmadan üzülüyorum,Bir yerim ağrıyormuş gibi.Kim bilir kim okuyacak onları?Kim …
- 1
- 2