Tag: Cahit Sıtkı Tarancı

  Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,Sende tattım yemişlerin cümlesini. Desem ki sen benim için,Hava kadar lazım,Ekmek kadar mübarek,Su gibi aziz bir şeysin;Nimettensin, nimettensin!Desem ki…İnan bana sevgilim inan,Evimde şenliksin, bahçemde bahar;Ve soframda en eski şarap.Ben …

Devamını oku

Haydi Abbas, vakit tamam;Akşam diyordun işte oldu akşam.Kur bakalım çilingir soframızı;Dinsin artık bu kalb ağrısı.Şu ağacın gölgesinde olsun;Tam kenarında havuzun.Aya haber sal çıksın bu gece;Görünsün şöyle gönlümce.Bas kırbacı sihirli seccadeye,Göster hükmettiğini mesafeyeVe zamana.Katıp tozu dumana,Var git,Böyle ferman etti Cahit,Al getir ilk sevgiliyi Beşiktaş’tan;Yaşamak istiyorum gençliğimi yeni baştan. Cahit Sıtkı Tarancı

Nerde ne zaman bu hava çalınsaHoş geldi geçmişteki güzel günlerNereye gidersen git günlük tasaBırak biraz da şad olsun gönüllerBeşiktaş’ta gün görmüş bir bahçedeNisan akşamlarının en tatlısıSevdiceğim on dördünü sürmedeBende gönüllerin en kanatlısıBen delikanlıyım o kız ve dilberBahar kokan o yanıp tutuşan benŞakadan derken dalmışız beraberAşk bahçesine çıkılmaz içindenÖlüyorum senin için güzelimNasıl gülüp sokuluyor sahi miSaçlarını …

Devamını oku

Dolaştığım denizlerce düşünüyorum,Bineceğim son gemi değil midir Hayır sahibi omuzlarda giden tabut. Herkes gibi teselliye muhtaç olsaydım eğer, Derdim ki: ‘Elbet bir ağlayanım olur benim de; Ramazan geceleri Yasin okuyanım, Baharda kabrime menekşe getirenim de.’ Fakat bütün bunlar da olur, Yine tasa etmem, Yine kırılmam kimseye. Ben aşk adamıyım, Sevmeye geldim insanları, Gönlümle, elimle, kafamla …

Devamını oku

Öyle yalnız kaldım ki hayatımdaKimi gün öldüm kimi gün ilah oldumÇok zaman annemin dizlerine hasretKoydum başımı kendi dizlerimeDoya doya ağladımPaylaşırsa dost paylaşırmışİnsanın derdini sevinciniDost ümidiyle ortalığa düşmeye görHangi kapıyı çalsan kimseler yokHangi omuza dokunsam yabancı çıkarAşık mı olmadım taparcasınaBir Mecnun geçti o çöllerden bir de benDiz mi çektirmedim alemde Kerem gibiFerhat gibi gürz mü sallamadım …

Devamını oku

Kapımı çalıp durma ölüm,Açmam;Ben ölecek adam değilim. Alıştım bir kere gökyüzüne;Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.Sıkılırım,Kuşlar cıvıldamasa dallarındaYemişlerine doymadığım ağaçların.Yağmur mu yağıyor,Güneş mi var,FarketmeliyimBaktığım pencereden.Deniz görünmeli çıksam balkona.Tamamlamalı manzarayıKarlı dağlarla sürülmüş tarlalar.Ekmekten olamam doğrusu,Nimet bildiğim;Sudan geçemem,Tuzludur teneffüs ettiğim hava.Ya nasıl dururum olduğum yerde,Öyle upuzun yatmış,İki elim yanıma getirilmiş,Hareketsiz,Sükûta râmolmuş?Sanki devrilmiş bir heykel.. Ellerim ne der sonra bana?Soğumuş …

Devamını oku

Nereye böyle bulut abla?Az bekle, beraber gideriz;Ben buralı değilimdir. Mahsun durursun ağaç kardeş?Galiba şikayet rüzgardan!Anlaşıldı dert ortağıyız. Öyle ne daldın leylek amca?Efkarın mı var akşam akşam ?O halde benden sayılırsın. Mademki hep aşina çıktıkBir alem yapsak mı dersiniz?Her zaman bulunmaz bu mehtap! Cahit Sıtkı

Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorumNe büyük nimet olduğunu ah ey güzel günBoş yere üzülmekte mana yok, anlıyorumKadrini bilmek lazım artık her açan gülünŞükretmek türküsüne daldaki her bülbülünYanmak da olsa artık aşk ile yaşıyorum. Cahit Sıtkı Tarancı