Bir yaşam tarzı olan İslam’ı “kutlama” ve “tebrik” ritüeline (şekilciliğe) dönüştürünce ortaya, hayatla bağlantısı koparılmış, kişilere ve topluma hiç bir faydası olmayan, gökyüzünde dolaşan, işlerimize karışmayan acaip bir “din” çıktı.
Peygamberin bizzat yaşayarak tebliğ ettiği dinle uzaktan yakından alakası olmayan bir “din”…
Fakirin evine uğramayan, zalime karşı ses çıkarmayan, adalet, hak, hukuk ve ahlakın devre dışığı kaldığı, güçlünün zayıfı ezdiği acaip bir “din”…
Kutla babam kutla!
Nasılsa bedava!
Nasılsa hiç bir riski yok!
Nasılsa bir bedel ödemiyorsun!
Kandillerin eşliğinde sür keyfini!
Şu duayı okursan üç güne kadar zengin olursun,
Şu duayı okursan bütün günahların affolur,
Şu duayı şu kadar okursan bütün bela ve musibetlerden beri kalırsın.
Oh ne güzel vallahi…
Gel keyfim gel!
Çalışmaya, dürüst olmaya ne gerek var!
Müslümanların Karl Marks’ı çıksa da “Bu din afyon” dese!
Böyle bir yiğit ne zaman çıkacak acaba?
Alişan Hayırlı
